Grumman F7F Tigercat
 | Ten artykuł od 2021-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 Tigercat w locie | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | morski samolot myśliwski (pokładowy i operujący z baz lądowych) |
| Konstrukcja | metalowa |
| Załoga | 1 osoba (wersje nocne: F7F-2N, F7F-3N i F7F-4N – 2 osoby) |
| Historia | |
| Data oblotu | 3 listopada 1943 |
| Lata produkcji | 1944–1946 |
| Wycofanie ze służby | 1954 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc | 1566 kW przy 2800 obr./min |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 15,697 m |
| Długość | 13,818 m |
| Wysokość | 4,648 m |
| Powierzchnia nośna | 42,270 m² |
| Masa | |
| Własna | 7113 kg |
| Startowa | 10233 kg |
| Zapas paliwa | 2784 dm³ ze zbiornikami dodatkowymi |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 716 km/h |
| Prędkość przelotowa | 285 km/h |
| Prędkość minimalna | 143 km/h (prędkość lądowania) |
| Prędkość wznoszenia | 1314 m/min |
| Pułap praktyczny | 11034 m |
| Zasięg | 1883 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 działka 20 mm, 4 km-y 12,7 mm, 907 kg uzbrojenia podwieszanego | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone | |
| Rzuty | |
 | |
Grumman F7F Tigercat – amerykański dwusilnikowy samolot myśliwski zaprojektowany w okresie II wojny światowej. Był to drugi (po Grumman XF5F Skyrocket) myśliwiec dwusilnikowy zaprojektowany dla potrzeb US Navy, jednak z powodu swoich rozmiarów mógł operować tylko z pokładów lotniskowców typu “Midway”. Pierwszą partię samolotów dostarczono do jednostek US Marines jeszcze przed końcem wojny, ale nie wzięły one aktywnego udziału w walkach. Pomimo że zostały zaprojektowane oryginalnie jako myśliwce pokładowe, jedynie samoloty wersji F7F-4N były używane przez marynarkę wojenną; pozostałe operowały z lotnisk lądowych. Tigercaty wzięły udział w wojnie koreańskiej. Wycofano je ze służby w roku 1954.
Kontrakt na nowy samolot o oznaczeniu XF7F-1 został podpisany 30 czerwca 1941. Firma Grumman pragnęła zaprojektować samolot lepszy od wszystkich współczesnych mu myśliwców, lepiej uzbrojony i mogący spełniać także zadania samolotu szturmowego. Tigercat został uzbrojony w cztery działka M24 i cztery karabiny maszynowe M2 kalibru 12,7 mm. Dodatkowo pod kadłubem i skrzydłami znajdowały się zaczepy na bomby i torpedy. Tigercat był jednym z najszybszych myśliwców z silnikiem tłokowym i najszybszym samolotem w służbie amerykańskiej marynarki wojennej. Na poziomie morza był o ponad 130 km/h szybszy od Vought F4U Corsair.
Znakomite osiągi i silne uzbrojenie samolotu zostały okupione wysoką masą własną i dużą prędkością lądowania, co ostatecznie spowodowało, że uznano je za nienadające się do operowania z lotniskowców. Podczas testów odkryto także problemy ze stabilnością w locie z jednym silnikiem oraz kłopoty z hakiem podogonowym. Pierwsza seria produkcyjna została więc skierowana do jednostek USMC jako myśliwiec nocny. Samolot został w tym celu wyposażony w radar APS-6.
W następnej wersji produkcyjnej F7F-3 dokonano kilku zmian, mających na celu przystosowanie samolotu do działań z lotniskowców, ale po wypadku przy lądowaniu na lotniskowcu USS "Shangri-La" także ten model nie otrzymał certyfikatu Navy. Wersja F7F-3 była produkowana w odmianach jako myśliwiec, myśliwiec nocny i samolot rozpoznania fotograficznego.
Dopiero ostatnia wersja (F7F-4N), która została bardzo poważnie zmodyfikowana, otrzymała certyfikat marynarki wojennej jako myśliwiec pokładowy, ale zbudowano tylko 12 egzemplarzy tego samolotu.
Tigercaty używane były w czasie wojny koreańskiej jako myśliwce nocne i samoloty szturmowe. Po wycofaniu ze służby kilkanaście F7F zostało przerobionych na samoloty do gaszenia pożarów.
Pierwotnie samolot miał otrzymać nazwę "Tomcat" ("kocur"), ale ponieważ "tomcat" oznacza w slangu również "bardzo aktywnego seksualnie mężczyznę", uznano, że nazwa jest zbyt "wulgarna". W późniejszym czasie nazwę Tomcat otrzymał inny myśliwiec US NAVY F-14
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty bombowe i torpedowe | |
| Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
| Samoloty szkolne | |
| Samoloty transportowe i szybowce | |
| Śmigłowce | |
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |
Media użyte na tej stronie
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Roundel used by the United States armed forces from 19 August 1919 to 6 May 1942 until red dot removed to avoid confusion with Japanese insignia. Superseded very similar roundel whose colors and proportions differed slightly - the original version having the colors from the US flag, and a center dot 1/3 of the outer radius. This version has a center dot constrained by the inner vertices of the star, a size that does not translate into an even fraction.
Roundel used by US armed forces from 6 May 1942 to 28 June 1943 when white bars and a red outline were added as the result of studies which showed that shape was more important than color from a distance.
Autor: NiD.29, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Roundel used by all US armed forces from 31 July 1943 to 14 January 1947, replacing roundel having red outline, or no outline, but with white bars, and was replaced some nine months before the USAF was formed, by roundel having a single lengthwise red bar inset in white bars (bisecting them), giving the insignia the trio of red-white-red stripes evocative of the non-canton areas of the Flag of the United States.
3-side-drawing of a Grumman F7F-3N Tigercat night fighter, published by the U.S. Navy Bureau of Aeronautics on 1 March 1946.
A Grumman F7F-2N Tigercat, circa 1944-45.