Grumman XP-50
 XP-50 w locie | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | Grumman |
| Typ | samolot myśliwski |
| Historia | |
| Data oblotu | 18 lutego 1941 |
| Lata produkcji | 1941 |
| Wycofanie ze służby | 1941 |
| Liczba egzemplarzy | 1 |
| Liczba wypadków • w tym katastrof |
|
| Dane techniczne | |
| Napęd | 2 silniki gwiazdowe Wright R-1820 |
| Moc | 1200 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 12,80 m |
| Długość | 10,03 m |
| Wysokość | 3,47 m |
| Powierzchnia nośna | 28,19 m² |
| Masa | |
| Własna | 3712 kg |
| Użyteczna | 5439 kg |
| Startowa | 5924 kg |
| Zapas paliwa | 821 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 687 km/h ma wysokości 7620 m |
| Prędkość przelotowa | 510 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 20 m/s |
| Pułap praktyczny | 12.192 m |
| Zasięg | 2012 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| United States Army Air Corp | |
Grumman XP-50 Skyrocket (Grumman Design 46) - prototypowy samolot myśliwski, wersja rozwojowa Grumman XF5F-1, zaprojektowany w zakładach Grumman Aircraft w początkowym okresie II wojny światowej w odpowiedzi na memorandum USAAC na dwusilnikowy myśliwiec pościgowy. Konkurs został wygrany przez samolot XP-49, ale konstrukcja Grummana na tyle zainteresowała USAAC, że zamówiono jeden prototyp tego samolotu.
Historia
Geneza
W miarę rozwoju i testowania powstającego wówczas XF5F, a także w obliczu wielu problemów z tym samolotem, kierownictwo Grummana zdało sobie sprawę, że Bureau of Aeronautics zaczęło tracić zainteresowanie projektem[1]. Starając się uratować nieudany program rozwojowy, w grudniu 1938 w odpowiedzi na konkurs USAAC XC621, zgłoszono Design 45 który różnił się od XF5F praktycznie tylko użytymi silnikami[2]. Projekt został odrzucony i w zakładach Grummana powstały następne, także odrzucone projekty, którymi starano się zainteresować Armię - Design 45A (podwozie z kołem przednim, chłodzone cieczą silniki rzędowe, także wersja eksportowa), Design 45B (myśliwiec ze skrzydłem typu mewa, dwubelkowy ogon) oraz Design 45C (kadłub dwubelkowy, pojedynczy silnik w układzie pchającym)[2].
W marcu 1939 Grumman zgłosił Design 46 do konkursu USAAC, Circular Proposal 39-775, na wysokościowy myśliwiec przychwytujący z silnikami wyposażonymi w turbosprężarki[1]. Według założeń konkursu, nowy samolot miał bazować na istniejącej już konstrukcji aby maksymalnie skrócić czas wymagany na wprowadzenie nowego myśliwca do produkcji[1]. Konkurs został wygrany przez wersję rozwojową Lockheed P-38 Lightning - Lockheed XP-49, ale propozycja Grummana, została wybrana jako zabezpieczenie programu w przypadku niepowodzenia XP-49[1]. Pojedynczy prototyp samolotu, numer seryjny 40-3057[3], został zamówiony 25 listopada 1939[4].
Projekt
W projektowaniu XP-50 użyto skrzydeł i ogona z XF5F, przedłużono kadłub samolotu o ponad dwie stopy (60 cm) aby zrobić dodatkowe miejsce na uzbrojenie i chowane do kadłuba przednie koło podwozia[1]. Poważną zmianą była zmiana silników na gwiazdowe jednostki Wright R-1820-67/69 z turbosprężarkami[1]. W odróżnieniu od eksperymentalnych i będących jeszcze w stadium rozwojowym silników Lockheeda (Pratt & Whitney X-1800[1] lub Continental XI-1430) silniki wybrane przez projektantów Grummana były już w produkcji i były mniej ryzykownym wyborem[4].
Próby
Prototyp odbył pierwszy lot 18 lutego 1941[4]. W porównaniu z jego problemowym poprzednikiem, XF5F, XP-50 miał lepsze właściwości pilotażowe i znacznie lepsze osiągi na średnim i dużym pułapie[4]. 14 maja w trakcie lotu wybuchła turbosprężarka w prawym silniku poważnie uszkadzając system hydrauliczny samolotu[5]. Pilotujący samolot Robert Hall był zmuszony do opuszczenia samolotu w locie ratując się skokiem na spadochronie[4], a płonący samolot rozbił się w Smithtown Bay w pobliżu Long Island[5]. W momencie straty samolotu przebywał on łącznie w powietrzu zaledwie 20 godzin[3].
Po utracie jedynego prototypu USAAC stracił dalsze zainteresowanie projektem i program został anulowany[4]. Całkowity koszt programu rozwojowego XP-50 wyniósł 353,828 dolarów[5].
XP-65 i F7F
Po utracie XP-50 w zakładach Grummana zaprojektowano jeszcze jeden dwusilnikowy myśliwiec lądowy - Grumman XP-65 (Grumman Model 51) i czerwcu 1941 USAAC zamówił dwa prototypy tego samolotu[6]. 16 stycznia 1942 zdecydowano o anulowaniu tego kontraktu, ale na podstawie tego projektu opracowano ostatecznie znakomity F7F Tigercat[6].
Opis konstrukcji
Grumman XP-50 Skyrocket (Grumman Design 46) był dwusilnikowym, jednomiejscowym dolnopłatem[7]. Napęd samolotu stanowiły dwa silniki gwiazdowe typu Wright R-1820-67/69 z turbosprężarkami o mocy 1200 KM każdy z trzypłatowymi śmigłami[3]. Samolot miał podwozie z kołem przednim, wciągana w locie[7].
Planowane uzbrojenie samolotu miały stanowić dwa działka 20 mm i dwa karabiny maszynowe 12,7 mm umieszczone w nosie oraz do 200 funtów (91 kg) bomb[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g B. Martin: Grumman XF5F-1 XP-50 Skyrocket. s. 24.
- ↑ a b B. Martin: Grumman XF5F-1 XP-50 Skyrocket. s. 21.
- ↑ a b c d E. Angellucci: American Fighter. s. 231.
- ↑ a b c d e f B. Martin: Grumman XF5F-1 XP-50 Skyrocket. s. 25.
- ↑ a b c B. Martin: Grumman XF5F-1 XP-50 Skyrocket. s. 26.
- ↑ a b B. Martin: Grumman XF5F-1 XP-50 Skyrocket. s. 29.
- ↑ a b E. Angellucci: American Fighter. s. 230.
Bibliografia
- Enzo Angellucci, Peter Bowers: American Fighter: The Definitive Guide to American Fighter Aircraft from 1917 to the Present. Haynes Publishing Group, 1979. ISBN 0-85429-635-2.
- Bob T. Martin, David Lucabaugh: Grumman XF5F-1 XP-50 Skyrocket (Naval Fighters Number Thirty-One). Naval Fighters. ISBN 0-942612-31-0.
Linki zewnętrzne
- Joe Baugher: Grumman XP-50. joebaugher.com. [dostęp 2013-10-08]. (ang.).
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty bombowe i torpedowe | |
| Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
| Samoloty szkolne | |
| Samoloty transportowe i szybowce | |
| Śmigłowce | |
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |
Media użyte na tej stronie
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Roundel used by the United States armed forces from 19 August 1919 to 6 May 1942 until red dot removed to avoid confusion with Japanese insignia. Superseded very similar roundel whose colors and proportions differed slightly - the original version having the colors from the US flag, and a center dot 1/3 of the outer radius. This version has a center dot constrained by the inner vertices of the star, a size that does not translate into an even fraction.
Roundel used by US armed forces from 6 May 1942 to 28 June 1943 when white bars and a red outline were added as the result of studies which showed that shape was more important than color from a distance.
Autor: NiD.29, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Roundel used by all US armed forces from 31 July 1943 to 14 January 1947, replacing roundel having red outline, or no outline, but with white bars, and was replaced some nine months before the USAF was formed, by roundel having a single lengthwise red bar inset in white bars (bisecting them), giving the insignia the trio of red-white-red stripes evocative of the non-canton areas of the Flag of the United States.
Grumman XP-50