Grunge Is Dead: The Oral History of Seattle Rock Music
Autor | Greg Prato |
---|---|
Tematyka | historia subkultury grunge’owej |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | |
Język | |
Data wydania | 1 kwietnia 2009 |
Wydawca | ECW Press |
Grunge Is Dead: The Oral History of Seattle Rock Music − książka autorstwa Grega Prato, recenzenta znanego między innymi z encyklopedii internetowej AllMusic (AMG). Wydawnictwo jest szczegółowym opisem powstania i rozwoju nurtu muzycznego i subkultury grunge’owej, wywodzącej się z Seattle w stanie Waszyngton i okolic miasta, która powstała w drugiej połowie lat 80. XX wieku i ewaluowała do szczytów popularności w pierwszej połowie lat 90.
Treść
Książka autorstwa Grega Prato jest zbiorem ponad 130 wywiadów, wypowiedzi oraz opisów fenomenu rozwoju subkultury grunge’owej, jakie na przestrzeni trzech lat zgromadził autor. W swej 478-stronicowej książce Prato przedstawił chronologiczny zbiór zdarzeń, począwszy od lat 60. XX wieku, które w wyniku tworzącego się łańcucha doprowadziły do powstania i uformowania się grunge’u, nazywanego potocznie „brzmieniem Seattle” (ang. Seattle Sound). Autor opisał także fenomen czterech głównych zespołów, mających znaczny wpływ na rozwój i ukształtowanie się muzyki z Seattle − Alice in Chains, Nirvany, Pearl Jamu i Soundgarden. Wydawnictwo zawiera również wiele informacji na temat pokrewnych gatunków i ruchów, takich jak riot grrrl, czy zespołów mniej znanych, lecz mających istotny wpływ w rozwój i ukształtowanie się grunge’u – The Melvins, Mother Love Bone, Mudhoney i Screaming Trees[1].
Książka oferuje także szereg wywiadów przeprowadzonych z członkami zespołów wywodzących się z Seattle i okolic. Wśród rozmówców znaleźli się między innymi Chris Cornell, Courtney Love, Eddie Vedder, Jeff Ament, Jerry Cantrell, Krist Novoselic i Kim Thayil[2]. Ponadto w książce znajduje się zapis pierwszego wywiadu, jakiego udzielił frontman Pearl Jam, Eddie Vedder i wyznanie matki Layne’a Staleya na temat narkotyków i przedwczesnej śmierci wokalisty[3]. Książka przedstawia również opisy tras koncertowych (między innymi wspólne tournée Guns N’ Roses i Soundgarden, będące zestawieniem zupełnych przeciwieństw muzycznych, czy opis trasy Clash of the Titans, gdzie Alice in Chains występowali jako support przed zespołami thrashmetalowymi − Anthraxem, Megadeth oraz Slayerem). Prato porusza również wątek śmierci wokalisty Nirvany, Kurta Cobaina[1][3].
Zobacz też
- grunge
- Wszyscy kochają nasze miasto. Historia grunge’u z pierwszej ręki (2012; wyd. polskojęzyczne w 2019)
Przypisy
- ↑ a b Grunge Is Dead: ECW Press (ang.). ECW Press. [dostęp 2011-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)].
- ↑ Peter Chakerian: Book Review: „Grunge Is Dead: The Oral History of Seattle Rock Music” (ang.). popdose.com. [dostęp 2011-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-27)].
- ↑ a b Zachary Houle: Grunge Is Dead by Greg Prato (ang.). PopMatters. [dostęp 2015-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
Linki zewnętrzne
- Opis na stronie wydawcy. ecwpress.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)]. (ang.)
- Grunge Is Dead: The Oral History of Seattle Rock Music w bazie Google Books (ang.)