Grupa Operacyjna „Czersk”
Historia | |
Państwo | II Rzeczpospolita |
---|---|
Sformowanie | 1939 |
Rozformowanie | 1939 |
Dowódcy | |
Pierwszy | gen.bryg. Stanisław Grzmot-Skotnicki |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Grupa Operacyjna "Czersk" (GO "Czersk")[a] – grupa taktyczna Wojska Polskiego II RP, improwizowana w czasie mobilizacji alarmowej i walcząca w kampanii wrześniowej 1939.
25 sierpnia 1939 r. dowódca Armii "Pomorze", gen. dyw. Władysław Bortnowski polecił utworzyć Grupę Osłonową, której głównym zadaniem było ubezpieczanie od zachodu działań Korpusu Interwencyjnego. Dowództwo grupy wydzielone zostało z Dowództwa Pomorskiej Brygady Kawalerii[1].
Ugrupowanie grupy
Grupa miała za zadanie zapewnić osłonę na kierunku Chojnice, Czersk i ugrupowała się następująco[2]:
- Na północy wysunięty był Oddział Wydzielony „Kościerzyna” ppłk. Jerzego Staniszewskiego z zadaniem przejściowej obrony rejonie Kościerzyny i opóźniania na kierunku Kościerzyna, Starogard przez batalion piechoty nr 84 (dawniej ON "Kościerzyna") i II Gdyński batalion ON z 3 baterią 11 dak i 1 plutonem 1/16 p uł.
- W rejonie Wiele stało gros Pomorskiej Brygady Kawalerii z zadaniem osłony na kierunku Bytów, Czersk.
- W rejonie Chojnic stał Oddział Wydzielony „Chojnice” płk. Tadeusza Majewskiego. Obsadzał on umocnioną pozycję od jeziora Charzykowskiego po Chojnice batalionem piechoty nr 85 (dawniej ON „Czersk”), w Chojnicach — 1 batalionem strzelców, wspartym I/9 pal.
- W rejonie Lichnowy, Moszczenica 18 puł, wsparty 2 baterią 11 dak, osłaniał południowe skrzydło OW „Chojnice”
- w drugim rzucie rzeki Brdy w rejonie Rytel bronił batalion piechoty nr 81 (dawniej ON „Tuchola”).
- Dowództwo GO „Czersk” z odwodem (brygadowy szwadron kolarzy i 81 dywizjon pancerny) stało w Czersku.
- Oddział wydzielony „Starogard” ppłk dypl. Józefa Trepto w składzie 2 p szwol., podległy wprost dowódcy armii, stał w Starogardzie z zadaniem osłony z kierunku Gdańska
Ordre de Bataille i obsada personalna
- Dowództwo Grupy Osłonowej "Czersk"
- dowódca – gen. bryg. Stanisław Grzmot-Skotnicki (dowódca Pomorskiej BK)
- szef sztabu – ppłk dypl. Kazimierz Maks (szef sztabu Pomorskiej BK)
- szef Oddziału III – rtm. Eugeniusz Rękasiewicz
- Oddział Wydzielony "Kościerzyna" - dowódca ppłk Jerzy Staniszewski
- Batalion piechoty spec. nr 84 ( na bazie batalionu ON "Kościerzyna")
- Batalion ON "Gdyński II" (1 września zmienił podporządkowanie z OW "Kartuzy" do GO "Czersk")
- 3 bateria 11 Dywizjonu Artylerii Konnej
- Oddział Wydzielony (Zgrupowanie) "Chojnice" - płk Tadeusz Majewski
- Dowództwo OW (Zgrupowania) "Chojnice" – Dowództwo Pomorskiej Brygady ON
- 18 pułk Ułanów Pomorskich
- 1 batalion strzelców
- Batalion piechoty spec. nr 85 ( na bazie batalionu ON "Czersk")
- Batalion piechoty spec. nr 81 (na bazie bbatalionu ON "Tuchola")
- I dywizjon 9 pułku artylerii lekkiej
- 2 bateria 11 dywizjonu artylerii konnej
Działania zbrojne
Uwagi
- ↑ Przez innych autorów określana, adekwatnie do zadań jakie miała wykonać i sił jakie weszły w jej skład, jako Grupa Osłonowa lub Grupa Osłony.
Przypisy
- ↑ Konrad Ciechanowski: Armia Pomorze 1939. s. 44.
- ↑ Kirchmajer 1960-61 ↓, s. Z/274-275.
Bibliografia
- Konrad Ciechanowski: Armia „Pomorze”. Warsaw: Wydawnictwo MON, 1983. ISBN 83-11-06793-7.
- Jerzy Kirchmayer. O sztabach i sztabowcach w przedwrześniowym wojsku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4.,1.,2.,3., 1960–1961. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0043-7182.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).