Grupa Szkół Lotniczych
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1937 | |
Rozformowanie | 1939 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | płk Wacław Iwaszkiewicz | |
Ostatni | płk Stefan Sznuk | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | garnizon Warszawa | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
Rodzaj wojsk | lotnictwo | |
Podległość | Dowództwo Lotnictwa |
Grupa Szkół Lotniczych – związek organizacyjny lotnictwa Wojska Polskiego.
W 1937 nastąpiła dalsza reorganizacja szkolnictwa lotniczego. Rozkazem MSWojsk. DDO L.dz. 851/Og. z 22 czerwca 1937 powołano Komendę Grupy Szkół Lotniczych, której podporządkowano wszystkie szkoły lotnicze z wyjątkiem Wyższej Szkoły Lotniczej[1].
W latach 1938–1939 komendantowi Grupy Szkół Lotniczych były podporządkowane:
- Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 w Dęblinie,
- Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 2 w Bydgoszczy,
- Szkoła Podchorążych Lotnictwa – Grupa Techniczna w Warszawie,
- Szkoła Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Sadkowie k. Radomia,
- Wyższa Szkoła Pilotażu w Grudziądzu[2].
Obsada persolnalna
- Komendanci grupy
- płk Wacław Iwaszkiewicz (do VI 1939)
- płk Stefan Sznuk (VI – VIII 1939)
- Obsada personalna w marcu 1939
- komendant grupy – płk Wacław Iwaszkiewicz,
- adiutant – kpt. Józef Franciszek Kukułka,
- oficer do spraw wyszkolenia ogólno-lotniczego – ppłk Jerzy Bajan,
- oficer do spraw wyszkolenia pilotażu – kpt. Leszek Jerzy Karczewski,
- oficer do spraw wyszkolenia technicznego – kpt. Szczepan Ścibior[3].
Przypisy
- ↑ Bartel i in. 1978 ↓, s. 134.
- ↑ Bartel i in. 1978 ↓, s. 128-129.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 546.
Bibliografia
- Ryszard Bartel, Jan Chojnacki, Tadeusz Królikiewicz, Adam Kurowski: Z historii polskiego lotnictwa wojskowego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
|
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).