Grupa generała Edwarda Śmigłego-Rydza
Historia | |
Państwo | II Rzeczpospolita |
---|---|
Dowódcy | |
Pierwszy | gen. Edward Śmigły-Rydz |
Działania zbrojne | |
Wojna polsko-bolszewicka zajęcie Wilna kwiecień 1919 wyprawa kijowska kwiecień 1920 | |
Organizacja | |
Podległość | 3 Armia |
Grupa generała Edwarda Śmigłego-Rydza – wyższy związek taktyczny Wojska Polskiego z okresu wojny polsko-bolszewickiej.
Formowanie grupy
Kolejny raz Grupa zorganizowana została tuż przed ofensywą wojsk polskich na Ukrainie w kwietniu 1920. Funkcje dowództwa i sztabu grupy spełniało dowództwo 1 Dywizji Piechoty Legionów, a na jej czele stał etatowy dowódca 1 DP Leg gen. Edward Śmigły-Rydz. Tego typu improwizacja powodowała, że obowiązki dowódcy dywizji pełnił jego zastępca, a dowódcy brygad piechoty mieli znacznie szerszy niż normalnie zakres odpowiedzialności i działania[1].
Struktura organizacyjna
Skład 16 kwietnia 1919[2]:
- dowództwo grupy
- trzy bataliony 1 pułku piechoty Legionów
- dwa bataliony 5 pułku piechoty Legionów
- batalion 6 pułku piechoty Legionów
- bateria 9 pułku artylerii polowej
- bateria 6 pułku artylerii polowej
- kompania telegraficzna
W sumie Grupa liczyła około 3 000 oficerów i żołnierzy
Skład 17 kwietnia 1920[3]:
- dowództwo grupy
- 1 Dywizja Piechoty Legionów
- 7 Dywizja Piechoty
- 3 Brygada Jazdy
- grupa artylerii ciężkiej
- trzy plutony samochodów pancernych
- bateria motorowa
- 6 kolumna automobilowa
- 78 kolumna automobilowa
Przypisy
- ↑ Stachiewicz 1925 ↓, s. 24.
- ↑ Odziemkowski 2004 ↓, s. 433.
- ↑ Stachiewicz 1925 ↓, s. 20.
Bibliografia
- Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919–1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
- Julian Stachiewicz: Działania zaczepne 3 Armii na Ukrainie. T. I. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1925, seria: Studia operacyjne z historii wojen polskich 1918-1921.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).