Grupa nordycka
Grupa nordycka – duża grupa zewnętrznych, nieregularnych księżyców Saturna, poruszających się ruchem wstecznym. Nazwy księżyców z tej grupy pochodzą z mitologii nordyckiej, oprócz największej Febe, która została odkryta ponad sto lat przed wprowadzeniem tej konwencji.
Charakterystyka grupy
Grupa ta jest znacznie zróżnicowana, w odróżnieniu od grup inuickiej i galijskiej satelitów poruszających się ruchem prostym. Tworzy ją kilka podgrup księżyców, które łączą cechy orbity i powierzchni, a być może także wspólne pochodzenie.
Satelity z grupy nordyckiej mają:
- wielkie półosie orbit w zakresie 12,9–25,1 Gm
- mimośród w zakresie 0,114–0,521
- inklinację w zakresie 145,2–179,8°
- do 18 km średnicy (nie licząc Febe)
Księżyce
Do grupy tej należą (w kolejności od Saturna):
- Febe
- Skadi (podgrupa Skadi)
- Skoll (podgrupa Skadi)
- Greip
- Hyrrokkin (podgrupa Skadi)
- Mundilfari
- Jarnsaksa
- Narvi (podgrupa Narviego)
- Bergelmir (podgrupa Skadi)
- Suttungr
- Hati
- Bestla (podgrupa Narviego)
- Farbauti (podgrupa Skadi)
- Thrym
- Aegir
- Kari (podgrupa Skadi)
- Fenrir
- Surtur
- Imir
- Loge
- Fornjot
Oraz osiem jeszcze nienazwanych księżyców planety.
Linki zewnętrzne
- USGS Gazetteer of Planetary Nomenclature (ang.) – strona Międzynarodowej Unii Astronomicznej, poświęcona nazewnictwu księżyców w Układzie Słonecznym
- Saturn's Known Satellites (ang.)
| Księżyce pasterskie (6) | |
|---|---|
| Księżyce koorbitalne (2) | |
| Pierścień G (1) | |
| Alkyonidy (3) | |
| Duże wewnętrzne (4) z księżycami trojańskimi (4) | |
| Duże zewnętrzne (4) | |
| Grupa inuicka (8) | |
| Grupa nordycka (46) |
|
| Grupa galijska (5) | |
| Orbita wyznaczona z dużą niepewnością |
- Lista jest posortowana według odległości od Saturna. Największe księżyce mają nazwy pogrubione. Nazwy tymczasowe opisano kursywą.
Media użyte na tej stronie
Saturn Cassini-Huygens (NASA)
Instrument: Imaging Science Subsystem - Narrow Angle
Saturn's peaceful beauty invites the Cassini spacecraft for a closer look in this natural color view, taken during the spacecraft's approach to the planet. By this point in the approach sequence, Saturn was large enough that two narrow angle camera images were required to capture an end-to-end view of the planet, its delicate rings and several of its icy moons. The composite is made entire from these two images.
Moons visible in this mosaic: Epimetheus (116 kilometers, 72 miles across), Pandora (84 kilometers, 52 miles across) and Mimas (398 kilometers, 247 miles across) at left of Saturn; Prometheus (102 kilometers, 63 miles across), Janus (181 kilometers, 113 miles across) and Enceladus (499 kilometers, 310 miles across) at right of Saturn.
The images were taken on May 7, 2004 from a distance of 28.2 million kilometers (17.6 million miles) from Saturn. The image scale is 169 kilometers (105 miles) per pixel. Moons in the image have been brightened for visibility.
The Cassini-Huygens mission is a cooperative project of NASA, the European Space Agency and the Italian Space Agency. The Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Cassini-Huygens mission for NASA's Office of Space Science, Washington, D.C. The Cassini orbiter and its two onboard cameras, were designed, developed and assembled at JPL. The imaging team is based at the Space Science Institute, Boulder, Colo.
For more information, about the Cassini-Huygens mission visit, http://saturn.jpl.nasa.gov and the Cassini imaging team home page, http://ciclops.org.Autor: User:Eurocommuter, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Irregular satellites of Saturn