Gry uliczne

Gry uliczne
Gatuneksensacyjny, polityczny
Data premiery24 maja 1996
Kraj produkcjiPolska
JęzykPolski
Czas trwania100 minut
ReżyseriaKrzysztof Krauze
ScenariuszKrzysztof Krauze, Jerzy Morawski
MuzykaMaciej Zieliński
ZdjęciaBartosz Prokopowicz, Łukasz Kośmicki
ScenografiaMagdalena Dipont, Roman Tarwacki
KostiumyMagdalena Biedrzycka
MontażEwa Romanowska-Różewicz
ProdukcjaTelewizja Polska

Gry uliczne – film sensacyjny o charakterze politycznym w reżyserii Krzysztofa Krauzego. Plenerowe zdjęcia do filmu powstały w Warszawie i Krakowie.

Obsada aktorska

Fabuła

Janek Rosa i jego przyjaciel Witek robią ostre, gorące reportaże dla Prywatnej Telewizji; obecnie rozpracowują siatkę handlarzy materiałami wybuchowymi używanymi przez terrorystów. W tym celu podają się za osobę, która chciałaby współpracować. Janek udaje byłego więźnia, który siedział we Wronkach za napad. Okazuje się, że jest to idealna osoba na to miejsce, mimo że nie ma pozwolenia na broń.

Po zakończeniu tego materiału Janek postanawia wyjechać do matki do Amsterdamu. Ma już wykupiony bilet na samolot. Jednakże do jego rąk trafia kaseta VHS z filmem. To swoisty donos: ukrywający się w cieniu mężczyzna oskarża znanego senatora Makowskiego, że w 1977 roku był tajnym współpracownikiem służb specjalnych o pseudonimie Ketman i ponosi odpowiedzialność za śmierć swego przyjaciela Stanisława Pyjasa – działacza podziemnej opozycji. Arogancja Makowskiego prowokuje ich do działania. Janek postanawia wyjaśnić tę sprawę docierając do poszczególnych osób wędrując pomiędzy nimi jak po sznurku.

Ścieżka dźwiękowa

Muzykę do filmu napisał Maciej Zieliński. W filmie wykorzystano piosenkę Kasi Nosowskiej Jeśli wiesz co chcę powiedzieć... oraz jej instrumentalną wersję. Piosenka pochodzi z albumu puk.puk.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Krzysztof Krauze (2).jpg
Autor: Ja Fryta from Strzegom, Licencja: CC BY-SA 2.0
Krzysztof Krauze