Gryf Słupsk

Treść tego artykułu może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Gryf Słupsk

Pełna nazwa	Klub Sportowy Gryf Słupsk
Przydomek	Rycerze Księstwa Słupskiego Trójkolorowi
Maskotka	Gryf
Barwy	czerwono-biało-niebieskie
Data założenia	26 kwietnia 1946[1]
Liga	IV liga, grupa: pomorska
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Adres	ul. Zielona 9 76-200 Słupsk
Stadion	Stadion przy ul. Zielonej 9
Prezes	Paweł Kryszałowicz
Trener	Grzegorz Bednarczyk[2]
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Gryf Słupsk – polski klub piłkarski z siedzibą w Słupsku, założony w 1946 r. Aktualnie występuje w IV lidze pomorskiej.

Historia

Lata 1956-2000

W 1956 roku z połączenia: Klubu Sportowego „UNIA” – działającego przy Słupskich Fabrykach Mebli, Klubu Sportowego „TRAKTOR” – przy Zakładach Naprawczych Mechanizacji Rolnictwa (ZNMR), Klubu Sportowego „STAL” – przy Fabryce Narzędzi Rolniczych „FAMAROL” i Klubu Sportowego „SPARTA” – działającego przy Słupskiej Fabryce Sprzętu Okrętowego „SEZAMOR”.

Na barwy klubowe wybrano kolory biały i zielony. Sekcja piłki nożnej powstała w klubie w roku 1957. Wtedy to Polski Związek Piłki Nożnej powołał do życia III ligę piłkarską. Gryf od początku swojego istnienia mógł rozpocząć rozgrywki od występów w III lidze. Pierwszym trenerem został Bronisław Koziar, dawniej piłkarz Pogoni Lwów.

Wcześniej, od roku 1946 funkcjonował Klub Sportowy Gwardia Słupsk, o barwach klubowych czerwono – biało - niebieskich, który był jedynie protoplastą późniejszego ZGKS Gryf. Wszystkie oficjalne, historyczne opracowania, używają w swoich publikacjach nazwy Gryf już od roku 46’. Jest to jednak niezgodne z prawdą, bo oficjalne połączenie obu tych klubów, nastąpiło dopiero w roku 1964, kiedy to Gryf zmienił swojego patrona i barwy na trójkolorowe, które są oficjalnymi do dnia dzisiejszego. Przez siedem lat (57-64) funkcjonowały obok siebie dwa całkowicie różne i niezależne od siebie kluby.

Ludowy Klub Sportowy Gryf, działał do lutego 1958 roku, kiedy to przemianowano go na Zjednoczony Klub Sportowy (ZKS) „Gryf”, działający przy fabryce mebli. Prezesem klubu był wtedy naczelny dyrektor Słupskich Fabryk Mebli, Jerzy Albrecht. Duży wkład w działalność tamtego Gryfa wnieśli ówcześni pracownicy fabryki: Zbigniew Bieńkowski, Aleksander Bucki i Jerzy Razik.

W roku 1964 nastąpiła pierwsza fuzja i po połączeniu się z Gwardią Słupsk, do klubu weszli działacze w mundurach. Wtedy klub zmienił nazwę ze Zjednoczonego Klubu Sportowego, na Zjednoczony Gwardyjski Klub Sportowy (ZGKS) „Gryf”. Taki stan rzeczy trwał aż do początku lat 80., kiedy to klub przyjął nazwę Gwardyjski Klub Sportowy (GKS) „Gryf”. Latem 1988 roku doszło do drugiej już fuzji z zespołem Czarnych Słupsk. Do kolejnej zmiany nazwy doszło w 1990 roku, po zakończeniu jesiennej rundy rozgrywek. Na walnym zgromadzeniu członków klubu, zadecydowano o usunięciu z nazwy Klub Gwardyjski.

Gryf jest jedynym spadkobiercą całych tradycji piłkarskich Słupska. Nie można w tym miejscu nie wspomnieć zawodników: Pawła Kryszałowicza, Tomasza Iwana, Marka Godlewskiego, Macieja Stolarczyka, Czesława Boguszewicza czy Ryszarda Szpakowskiego. Było też wielu innych, którzy występowali w reprezentacji Polski juniorów, czy później w I lidze.

Lata 2002-2008

29 marca 2010 r. klub Gryf 95 powrócił do starej nazwy, kiedy to Gryf występował jeszcze w II lidze. Nowa nazwa to KS Gryf Słupsk.

Sukcesy

• 1/8 finału Pucharu Polski w sezonie 1976/77

Po wygraniu w Świeciu z III-ligową Wdą (1:1 – karne 5:2), zwycięstwie w Gdańsku z III-ligową Gedanią (0:0 – karne 4:3), triumfie w Słupsku nad II-ligową Stalą Stalowa Wola (1:0), wyeliminowaniu na Zielonej I-ligowej Arki Gdynia (0:0 – karne 5:3), Gryf awansował do 1/8 finału. 9 listopada 1977 roku, na wypełnionym po brzegi stadionie przy ul. Zielonej, "Gryf" zmierzył się z wielokrotnym mistrzem Polski i zdobywcą Pucharu Polski - "Legią" Warszawa. Jedenastka ze stolicy przybyła w swoim najsilniejszym składzie, z reprezentantami kraju: Kazimierzem Deyną, Markiem Kusto, Lesławem Ćmikiewiczem, Adamem Topolskim. Trenowana przez Andrzeja Strejlaua "Legia" po dobrej grze wygrała z "Gryfem" 3-0, eliminując słupszczan z dalszej rywalizacji.

• 5. miejsce w II lidze w sezonie 1981/82

Największy jak do tej pory sukces ligowy. 5 miejsce na koniec sezonu II ligi. Zespół występował w następującym składzie: Marek Mulawa, Roman Bogdzia, Jan Bławat, Bogdan Chwistek, Jerzy Gawroński, Bogumił Kłosiński, Sylwester Komisarek, Waldemar Korycki, Stefan Kliński, Roman Mądrochowski, Krzysztof Mysiak, Zbigniew Rybiński, Andrzej Szygenda, Artur Suruło, Zbigniew Wolan, Zbigniew Zasiński, Jan Zawadzki. Trenerem był Tadeusz Wanat, asystentem trenera Tadeusz Jakubowicz, kierownikiem drużyny Andrzej Bilau, kierownikiem sekcji piłki nożnej Józef Nowakowski.

Stadion

Gryf mecze rozgrywa na stadionie przy ul. Zielonej 9 w Słupsku. Dane techniczne stadionu:

• pojemność stadionu: 3000 miejsc (1335 siedzących)
• oświetlenie: brak
• wymiary boiska: 105 m x 70 m^[1]

Zawodnicy

Przypisy