Grzegorz Boguta

Grzegorz Boguta
Data i miejsce urodzenia

24 października 1952
Warszawa

Zawód, zajęcie

wydawca, nauczyciel akademicki

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Grzegorz Aleksander Boguta (ur. 24 października 1952 w Warszawie) – polski wydawca, nauczyciel akademicki, działacz opozycji w okresie PRL.

Życiorys

Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1971)[1][2] i studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1983 w PAN uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych. Od 1977 do 1979 pracował jako asystent w Instytucie Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk. Później był zatrudniony na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego.

W drugiej połowie lat 70. podjął współpracę z Komitetem Obrony Robotników. W 1977 wraz z Mirosławem Chojeckim założył Niezależną Oficynę Wydawniczą NOWA, wydającą pisma drugiego obiegu[3]. Od stycznia 1981 stał na czele tej instytucji. Po wprowadzeniu stanu wojennego internowano go na okres od 13 grudnia 1981 do 7 grudnia 1982. Po zwolnieniu kontynuował działalność opozycyjną, w tym poprzez niezależną działalność wydawniczą. Był za to m.in. zwalniany z pracy, inwigilowany i wielokrotnie zatrzymywany. W 1989 brał udział w obradach podzespołu Okrągłego Stołu do spraw środków masowego przekazu. Był członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. Przez rok pełnił funkcję doradcy Izabelli Cywińskiej, minister kultury i sztuki w rządzie Tadeusza Mazowieckiego[3].

Od 1990 do 2000 zajmował stanowisko dyrektora Państwowego Wydawnictwa Naukowego, doprowadził do prywatyzacji tego przedsiębiorstwa. Podczas pełnienia tej funkcji należał do pomysłodawców teleturnieju Miliard w rozumie[4]. W 1993 został prezesem zarządu wydawnictwa NOWA, później objął kierowniczą funkcję w firmie doradczej. W latach 90. był współzałożycielem i przez siedem lat prezesem Polskiej Izby Książki. W 1991 należał do założycieli Stowarzyszenia Archiwum Solidarności. W latach 2003–2005 był prezesem zarządu Fundacji Kultury. Współinicjator budowy Memoriału Wolnego Słowa.

W 2015 współtworzył Wydawnictwo Nieoczywiste[5], specjalizujące się w publikacjach polskich i zagranicznych autorów z dziedziny nauk społecznych, humanistycznych i ekonomicznych.

Odznaczenia

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2006)[6].

Przypisy

  1. ↑ Krzysztof Kosiński. Ireneusz Gugulski (1935–1989). Nauczyciel (przyczynek do historii inteligencji w PRL). „Komunizm: system–ludzie–dokumentacja”. 7, s. 128, 2018. Lublin: Instytut Pamięci Narodowej. ISSN 2299-890X. [dostęp 2021-02-05]. 
  2. ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1971. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2021-02-05].
  3. ↑ a b Grzegorz Boguta prezesem Fundacji Kultury. wyborcza.pl, 30 grudnia 2003. [dostęp 2021-02-05].
  4. ↑ Miliard w rozumie. wp.pl. [dostęp 2021-07-09].
  5. ↑ O nas. nieoczywiste.pl. [dostęp 2021-02-05].
  6. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 września 2006 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2006 r. nr 84, poz. 848).

Bibliografia