Grzegorz Hryciuk

Grzegorz Piotr Hryciuk (ur. 8 września 1965 r.) – polski historyk, specjalizujący się w historii Europy Wschodniej, historii najnowszej, historii politycznej XX w., historii Polski i powszechnej XX w., stosunkach polsko-ukraińskich w XX w.; nauczyciel akademicki związany z Uniwersytetem Wrocławskim.

Życiorys

Laureat VIII Olimpiady Historycznej^[1]. Od ukończenia w 1988 roku studiów historycznych jest pracownikiem naukowym Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Początkowo został zatrudniony na stanowisku asystenta^[2]. W 1997 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy pt. Polacy we Lwowie pod okupacją radziecką i niemiecką w latach 1939–1944. Życie codzienne, napisanej pod kierunkiem prof. Wojciecha Wrzesińskiego^[3]. Praca została opublikowana w roku 2000 jako Polacy we Lwowie 1939-1944. Życie codzienne. i uhonorowana Nagrodą Klio^[4]. Wraz z nowym tytułem otrzymał stanowisko adiunkta. Rada Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego nadała mu w 2005 roku stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii o specjalnościach historia polityki oraz historia Polski i powszechna XX w. na podstawie rozprawy nt. Przemiany narodowościowe i ludnościowe w Galicji Wschodniej i na Wołyniu w latach 1931–1948, opublikowanej w tymże roku. Książka otrzymała w 2006 Nagrodę "Przeglądu Wschodniego"^[5]. W 2009 roku otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego^[2].

Poza działalnością naukowo-dydaktyczną pełnił również kilka istotnych funkcji organizacyjnych na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 2008–2012 sprawował funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Historycznego UWr do spraw dydaktycznych. W latach 2012–2016 był prorektorem ds. studenckich na swojej macierzystej uczelni^[6][7].

Dorobek naukowy

Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół zagadnień narodowościowych Europy Środkowo-Wschodniej w XIX i XX wieku, historii Ukrainy oraz relacji polsko-ukraińskich w XX stuleciu, historii Rosji i Związku Radzieckiego w XX wieku, dziejów diaspory polskiej na Wschodzie, zwłaszcza na terenie Imperium Rosyjskiego, ZSRR i państw powstałych po rozpadzie ZSRR, problematyki stosunków polsko-radzieckich i polsko-rosyjskich w czasach najnowszych, migracji przymusowych na obszarze Europy Środkowo-Wschodniej oraz kwestii związanych z historią Wrocławia i Dolnego Śląska w XX wieku. Prowadził badania i kwerendy w kilkudziesięciu archiwach polskich, ukraińskich, rosyjskich, białoruskich, litewskich, niemieckich i czeskich. Jest autorem ponad 150 publikacji naukowych, w tym 4 monografii i współautorem 3 kolejnych monografii, nie licząc kilkudziesięciu publikacji o charakterze popularnonaukowym w prasie i periodykach^[2]. Do jego ważniejszych publikacji należą^[8]:

• "Gazeta Lwowska" 1941-1944, Wrocław 1992
• Polacy we Lwowie 1939-1944. Życie codzienne., Warszawa 2000, wyd. Książka i Wiedza, ISBN 83-05-13148-3
• Kumityt. Polski Komitet Opiekuńczy Lwów Miasto w latach 1941–1944, Toruń 2000, wyd. Adam Marszałek; ISBN 83-7174-652-0;
• Przemiany narodowościowe i ludnościowe w Galicji Wschodniej i na Wołyniu w latach 1931–1948, Toruń 2005, wyd. Adam Marszałek, ISBN 83-7441-121-X
• Masowe deportacje ludności w Związku Radzieckim, Toruń 2003, wyd. Adam Marszałek, ISBN 83-7322-609-5; współautorzy: Stanisław Ciesielski i Aleksander Srebrakowski

Życie prywatne

Żona prof. Grzegorza Hryciuka - Joanna jest doktorem historii.

Przypisy

Bibliografia

• Biografia na stronie www.lwow.home.pl
• Dr hab. Grzegorz Piotr Hryciuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2009-07-30] .
• Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 18, Nr 4 (189), kwiecień 2012, s. 5.