Grzegorz Mrówczyński

Grzegorz Mrówczyński

Kronika Miasta Poznania, nr 2/1983 r.
Data i miejsce urodzenia	1944 Polska
Zawód	aktor, reżyser
Lata aktywności	od 1968 roku
Zespół artystyczny
Teatr Rampa w Warszawie
Odznaczenia

Grzegorz Mrówczyński (ur. w 1944) – polski aktor i reżyser teatralny, dyrektor artystyczny teatrów.

Życiorys

W 1968 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, a w 1975 na Wydziale Reżyserii tej samej uczelni. W latach 1968–1969 był aktorem Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, w latach 1969–1971 Teatru Polskiego w Poznaniu a w latach 1972–1974 w Teatru Polskiego w Warszawie. W latach 1974–1975 pełnił funkcję zastępcy dyrektora w Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku. W latach 1975–1978 był reżyserem Teatru Polskiego we Wrocławiu, w tym samym czasie wykładał we wrocławskiej filii PWST w Krakowie^[1].

Od 1978 do 1982 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Polskiego w Bydgoszczy. W latach 1982–1985 był dyrektorem artystycznym Teatru Polskiego w Poznaniu natomiast w latach 1985–1993 także jego dyrektorem naczelnym^[2]. Był założycielem i pierwszym dyrektorem artystycznym Festiwalu Teatralnego Malta w Poznaniu (1991–1992). W latach 1997–2001 pełnił funkcję dyrektora Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.

Od 2001 do 2003 był dyrektorem naczelnym Stowarzyszenia Niezależnych Autorów Radiowych i Telewizyjnych. W latach 2003–2006 był koordynatorem programowym Instytutu Adama Mickiewicza w Warszawie. Od 2011 kieruje Sceną Mrowisko Teatru Rampa w Warszawie^[3]. Jest członkiem Kapituły Nagrody Treugutta^[4].

Filmografia

• 1972: Kordian i cham cz.I i II (Teatr Telewizji) – role
• 1977: Lita et Compagnie (Teatr Telewizji) – reżyseria
• 1984: Sentyment do Wenecji (Teatr Telewizji) – reżyseria
• 1985: Próba (Teatr Telewizji) – rola: Lucidor; także reżyseria
• 1989: Normalne serce (Teatr Telewizji) – rola: Ben; także reżyseria
• 2000: 6 dni strusia – rola: lekarz klubu „Azbesty“^[5]
• 2001: Marzenia do spełnienia Romski, dyrektor wydawnictwa
• 2004: Dziki
• 2004: Daleko od noszy Minister (odcinek 33)
• 2004–2014: Pierwsza miłość lekarz w szpitalu
• 2005: Pensjonat pod Różą Madejczuk, znajomy Nowackiego w MSW (odcinek 42)
• 2021: Ukryta prawda jako Dariusz, 70-letni wdowiec (odcinek 1239)

Nagrody i odznaczenia

• 1974 – Wrocław – XV FPSW – nagroda II stopnia za adaptację i reżyserię "Konopielki" wg Edwarda Redlińskiego w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze
• 1975 – Opole – I Opolskie Konfrontacje Teatralne – nagroda za reżyserię przedstawienia "Kleopatra i Cezar" Cypriana Kamila Norwida w Teatrze im. Norwida w Jeleniej Górze
• 1977 – Warszawa – nagroda rektora PWST "za twórcze osiągnięcia w pierwszych dwóch latach pracy w teatrze"^[6]
• 1980 – Złota Maska "Dziennika Wieczornego" w Bydgoszczy za reżyserię sztuki "Dom Bernardy Alby"
• 1980 – Zasłużony Działacz Kultury
• 1980 – Złoty Krzyż Zasługi^[6]
• 1984 – Medal 40-lecia Polski Ludowej
• 1986 – Odznaka za zasługi dla woj. poznańskiego
• 1990 – Grand Prix Sezonu Polskiej Dramaturgii w ZSRR za prapremierę i reżyserię "Operetki" Witolda Gombrowicza w Teatrze im. Szewczenki w Charkowie
• 1996 – nagroda Towarzystwa Przyjaciół Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim za adaptację i reżyserię przedstawienia "Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca"
• 2013 – Orzeł (Rosja) – 4. Międzynarodowy Festiwal Teatralny LUDI – Grand Prix dla przedstawienia "Białe małżeństwo"

Przypisy