Grzegorz Piotrowski (oficer SB)

Grzegorz Piotrowski
szeregowy (degradacja) szeregowy (degradacja)
Data i miejsce urodzenia

23 maja 1951
Łódź

Przebieg służby
Formacja

Palemka MO.svg Służba Bezpieczeństwa

Jednostki

Departament IV Ministerstwa Spraw Wewnętrznych

Stanowiska

funkcjonariusz Departamentu IV MSW

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi[1].

Grzegorz Sławomir Piotrowski (ur. 23 maja 1951 w Łodzi) – oficer Służby Bezpieczeństwa w stopniu kapitana, po zabójstwie księdza Jerzego Popiełuszki uznany przez sąd za winnego zabójstwa i skazany na 25 lat pozbawienia wolności i degradację[2].

Życiorys

Syn Władysława i Ireny, pochodził z rodziny inteligenckiej[1]. Absolwent XXIX LO w Łodzi. Z wykształcenia matematyk[3]. W okresie od października 1977 do czerwca 1978 odbył studia podyplomowe w Akademii Spraw Wewnętrznych w Warszawie[4]. Pracował w IV Departamencie MSW, od grudnia 1982 do lutego 1983 naczelnik grupy D tego departamentu, zajmującego się działalnością przeciw Kościołowi katolickiemu w Polsce, w stopniu kapitana SB. Według zachowanej dokumentacji wyjazdów IV Departamentu MSW Piotrowski wielokrotnie uczestniczył w spotkaniach z wydziałem do spraw dywersji i walki ideologicznej KGB w latach 1971–1982[5]. O jego pracy w 1982 napisano: Przejawia wiele inicjatywy, szuka nowych sposobów rozwiązań problemów operacyjnych. Niekiedy reaguje zbyt impulsywnie, angażując się osobiście w działania zlecane pracownikom. Dobry organizator. Zdyscyplinowany i koleżeński[6]. W styczniu 1983 wraz z trzema innymi funkcjonariuszami SB porwał i poparzył żrącym płynem Janusza Krupskiego[7]. Z inspiracji bezpośredniego przełożonego Adama Pietruszki, razem z dwoma innymi funkcjonariuszami SB – Waldemarem Chmielewskim i Leszkiem Pękalą, dokonał 19 października 1984 porwania i zabójstwa księdza Jerzego Popiełuszki, w którym odegrał główną rolę. 23 października został aresztowany, a następnie zwolniony dyscyplinarnie ze służby i zdegradowany do stopnia szeregowego[4]. Wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Toruniu z 7 lutego 1985 został skazany za zabójstwo księdza Popiełuszki na karę 25 lat pozbawienia wolności. W drodze amnestii, karę zmniejszono mu następnie do 15 lat. Wspomnianą karę odbywał w kilkunastu więzieniach. W latach 90. sądy odmawiały mu wyjścia na warunkowe przedterminowe zwolnienie. Odbywanie kary zakończył 16 sierpnia 2001. Przekonany o swojej niewinności aż 19 razy występował o przedterminowe zwolnienie[8].

Kolejny raz został skazany 4 października 2002 przez Sąd Rejonowy w Łodzi na 8 miesięcy pozbawienia wolności (zmienione w 2003 r. przez Sąd Okręgowy w Łodzi na karę grzywny[9]) za znieważanie sądów i sędziów w wywiadzie telewizyjnym udzielonym przy okazji konferencji promującej antyklerykalny tygodnik „Fakty i Mity” w 2000[10]. W wywiadzie tym stwierdził: Sędziowie robią z siebie klaunów, balansując na granicy śmieszności[8]. Po wyjściu z więzienia Piotrowskiemu przypisywano współpracę z tygodnikiem „Fakty i Mity”, gdzie miał publikować teksty pod pseudonimem Sławomir Janisz[11][12]. W 2005, występując pod tym nazwiskiem, został rozpoznany przez brata zamordowanego w 2003 Krzysztofa Gotowskiego[13]. W późniejszym czasie miał posługiwać się pseudonimami Dominika Nagel i Anna Tarczyńska[14]. Roman Kotliński na łamach tygodnika stwierdził, że nigdy nie zatrudniał Piotrowskiego[15]. W 2011 roku dziennik „Rzeczpospolita” stwierdził, że Piotrowski pisze dla tygodnika pod pseudonimami Anna Tarczyńska i Dominika Nagel, ale pieniądze za tę pracę trafiają na konto jego żony Janiny P. Redaktor naczelny tygodnika zarzucił autorowi artykułu kłamstwo i zapowiadał wytoczenie procesu, co jednak nie nastąpiło[16].

Przebieg służby

Pełny przebieg służby Grzegorza Piotrowskiego[4]:

LpNazwa jednostkiNazwa komórkiStanowiskoData rozpoczęcia
1KM MO ŁódźWydział IVinspektor16-06-1975
2KW MO ŁódźWydział IVstarszy inspektor01-11-1976
3KW MO ŁódźWydział IVkierownik sekcji01-07-1978
4KW MO ŁódźWydział IVzastępca Naczelnika01-11-1979
5MSW WarszawaDepartament IV, Wydział Izastępca Naczelnika01-04-1981
6MSW WarszawaDepartament IV, Wydział VINaczelnik01-09-1982
7MSW WarszawaDepartament IV, Wydział INaczelnik15-02-1983

Życie prywatne

Żonaty, ma dwójkę dzieci.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b Krystyna Daszkiewicz, Uprowadzenie i morderstwo ks. Jerzego Popiełuszki, Poznań 1990, s.29.
  2. Krystyna Daszkiewicz, Uprowadzenie i morderstwo ks. Jerzego Popiełuszki, Poznań 1990, s.15.
  3. Ewa K. Czaczkowska, Rówieśnicy: Ks. Jerzy Popiełuszko, Kpt. Grzegorz Piotrowski, rp.pl, 8 lutego 2008 [dostęp 2010-02-26].
  4. a b c Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa, BIP Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2018-11-12].
  5. Leszek Szymowski, Rocznica zabójstwa księdza Jerzego, Interaktywna Polska, 19 października 2006.
  6. Krzyż od mamy Popiełuszki ściągnie kolega Jego kata? - zdjęcie 2, Fakt.pl [zarchiwizowane z adresu 2018-07-13].
  7. Janusz Krupski, Żrący płyn kapitana Piotrowskiego, internowani.pl [dostęp 2009-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-04].
  8. a b Roman Kotliński, Księga Jonasza, Wydawnictwo NINIWA Łódź 2005, s.100.
  9. Grzywna zamiast więzienia dla Piotrowskiego, Wprost.pl, 5 czerwca 2003 [dostęp 2019-10-22].
  10. Wojciech Załuska, Fakty i Mity, czyli kto ma Rację, Wyborcza.pl, 10 grudnia 2004 [zarchiwizowane z adresu 2009-03-11].
  11. Cezary Łazarewicz, Fakty i kity, „Polityka”, 2 (2636), 12 stycznia 2008 [zarchiwizowane z adresu 2010-06-09].
  12. Leszek Szymowski, Łaskawość dla morderców, „Gazeta Polska”, 2005, s. 4 [zarchiwizowane z adresu 2005-10-25].
  13. Morderca ks. Popiełuszki wraca, Wirtualna Polska, 27 maja 2005.
  14. Piotrowski dziennikarzem. Rzeczpospolita, 2011.
  15. Fakty i Mity, nr 43/2007.
  16. Cezary Gmyz, Michał Szułdrzyński, Kotliński grozi „Rz” procesem, rp.pl, 14 listopada 2011.
  17. Milena Kindziuk, Matka świętego: poruszające świadectwo Marianny Popiełuszko, wyd. Wydanie 1, Kraków, ISBN 978-83-240-2194-9, OCLC 826068408 [dostęp 2018-11-12].

Media użyte na tej stronie

Palemka MO.svg
This design was on a collar patch of Milicja Obywatelska (Citizens' Militia or Civic Militia) - a state police institution in the People's Republic of Poland.
PL Naramiennik szer BOR.svg
Naramiennik szeregowego Biura Ochrony Rządu.