Grzegorz Strzelczyk

Grzegorz Strzelczyk

Doktor teologii dogmatycznej
Grzegorz Strzelczyk (2019)
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1971 Piekary Śląskie
Prodziekan ds. nauki Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego
Okres sprawowania	od września 2008 do sierpnia 2012
Sekretarz II Synodu Archidiecezji Katowickiej
Okres sprawowania	od 25 listopada 2012
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	archidiecezja katowicka
Diakonat	6 kwietnia 1997
Prezbiterat	3 lipca 1998
Strona internetowa

Grzegorz Strzelczyk (ur. 24 stycznia 1971^[1] w Piekarach Śląskich) – polski prezbiter katolicki, doktor teologii dogmatycznej.

W latach 2004–2012 pracownik Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego, gdzie wykładał dogmatykę i pełnił funkcję prodziekana ds. nauki, od 2012 sekretarz II Synodu Archidiecezji Katowickiej. Autor licznych publikacji i książek zarówno w języku polskim, angielskim, jak i włoskim. Od 28 sierpnia 2019 proboszcz w parafii św. Maksymiliana Marii Kolbe w Tychach^[2]. Członek zarządu Fundacji Świętego Józefa^[3].

Życiorys

Grzegorz Strzelczyk urodził się w 1971 w Piekarach Śląskich, jako syn Józefa i Marty z domu Biernot. W tym mieście ukończył również szkołę podstawową. Następnie uczęszczał do technikum przy Zespole Szkół Elektryczno-Elektronicznych w Bytomiu. W latach 1991–1995 odbył magisterskie studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. Naukę kontynuował na Wydziale Teologicznym w Lugano, zdobywając tytuł naukowy licencjata kanonicznego.

6 kwietnia 1997 przyjął święcenia diakonatu, a 3 lipca 1998 święcenia kapłańskie^[1]. Od 1998 pełnił posługę kapłańską w Riverze, Bironico i Camignolo, a w latach 1999–2000 w parafii św. Szczepana w Katowicach. W marcu 2004, po czteroletnim kształceniu na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, obronił pracę doktorską zatytułowaną: Communicatio idiomatum, której przedmiotem rozważań stała się wymiana wzajemnych przymiotów między Jezusem jako Synem Bożym i Synem Człowieczym.

W latach 2004–2012 był kierownikiem Pracowni Komputerowej oraz adiunktem w Zakładzie Teologii Dogmatycznej WTL UŚ. Od września 2008 do sierpnia 2012 zasiadał we władzach Wydziału, jako prodziekan do spraw nauki.

Posiada doświadczenie wychowawcze i pedagogiczne, które nabywał w kraju i za granicą, posługuje się sześcioma językami obcymi. Od 2006 jest członkiem założycielem Towarzystwa Teologów Dogmatyków, od 2008 Laboratorium Więzi. W latach 2007–2011 należał do Europejskiego Towarzystwa Teologii Katolickiej oraz był redaktorem naczelnym czasopisma Teologia w Polsce, zaś w latach 2007–2010 działał w Centrum Kultury i Dialogu przy Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej Ignatianum.

W czerwcu 2012 został powołany przez abpa Wiktora Skworca w skład Zespołu Presynodalnego, przygotowującego II Synod Archidiecezji Katowickiej, następnie został sekretarzem tegoż synodu.

Jego głównym centrum teologicznych zainteresowań jest systematyka, w tym: chrystologia, eklezjologia, dogmatyka, problemy metodologiczne, ruchy charyzmatyczne^[4] oraz historia teologii^[5]. Jak sam wyznaje, wyrósł w Ruchu Światło-Życie, dlatego też poświęca się kwestii prac nad odnową programu formacyjnego^[5]. W 2008 roku został powołany na członka Komisji Teologiczno-Programowej Ruchu.

W sierpniu 2020 roku został wybrany na zebraniu plenarnym Episkopatu Polski członkiem zarządu Fundacji Świętego Józefa^[6].

Poglądy teologiczne

Ks. Strzelczyk jest jednym z pierwszych polskich katolickich duchownych, którzy podjęli otwartą dyskusję z jezuologią, czyli formą refleksji nad osobą Jezusa z Nazaretu pomijającą wiarę w jego boskość w ramach tzw. „trzeciego podejścia do Jezusa historycznego”^{[7][8][9][10]}. W 2008 na łamach „Tygodnika Powszechnego” ukazywała się jego krytyczna analiza wykładów Tomasza Polaka. Niemniej, w trwających współcześnie badaniach nad Jezusem historycznym dopatruje się kilku możliwych korzyści dla polskiego Kościoła:

• namysł nad historycznymi fundamentami wiary w Jezusa^[11] ;
• popularyzowanie rzetelnej wiedzy historyczno-teologicznej w ramach zwykłego nauczania wspólnot chrześcijańskich^[11] ;
• wzrost zainteresowania pracą badawczą nad apokryfami^[12] ;
• potwierdzenie wiarygodności kościelnej chrystologii^[13] ;
• odkrycie na nowo "całego radykalizmu wiary" oraz oryginalności chrześcijańskiego orędzia^[14] ;
• uwolnienie wizerunku Jezusa od ideologizacji^[15] ;

Wybrane książki i publikacje

• Communicatio idiomatum, Rzym 2004
• L'Esperienza mistica come locus theologicus, Lugano 2005
• Traktat o Jezusie Chrystusie, Warszawa 2005
• Jezus Chrystus – osoba i dzieło – bibliografia 2001-2002, Katowice 2005
• Teraz Jezus : na tropach żywej chrystologii, Warszawa 2007
• Charyzmat osoby i autorytet urzędu. Wokół pytania o „gatunki literackie” współczesnych wypowiedzi papieskich i Urzędu Nauczycielskiego, Katowice 2007
• Jezus Chrystus – osoba i dzieło – bibliografia 2003-2004, Katowice 2008
• Jezus historyczny w perspektywie dogmatycznej. „Znak”. 647, kwiecień 2009. 
• Jezus Chrystus – osoba i dzieło – bibliografia 2005-2006, Katowice 2010
• Niebo dla średnio zaawansowanych, Kraków 2013
• Kościół a charyzmaty. Teoria, praktyka, kontrowersje, Katowice 2013
• Ćwiczenia duszy, rozciąganie mózgu, Grzegorz Strzelczyk w rozmowie z Jerzym Vetulanim, red. Michał Jędrzejek, Znak, Kraków 2017

Przypisy