Grzegorz Szuladziński

Grzegorz Szuladziński (ur. 1940[1]) – polski ekspert i autor książek oraz artykułów naukowych[2] z zakresu inżynierii, pracujący w Australii[3]. Zajmuje się dynamiką konstrukcji, procesami rozpadu, odkształceń i wibracji w inżynierii lądowej, transporcie i technice wojskowej[4]. Jest specjalistą w dziedzinie skutków wybuchów[5] i działania materiałów wybuchowych[6].

Życiorys

W 1965 roku ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, specjalizując się w inżynierii mechanicznej. Po studiach wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie w 1973 roku uzyskał stopień naukowy doktora w zakresie mechaniki struktur na University of Southern California. W okresie pracy w Stanach Zjednoczonych zajmował się m.in. problemami bezpieczeństwa elektrowni jądrowych[7] i był współautorem raportu na temat konstrukcji kadłubów sterowców przygotowanego dla Naval Air Development Center w Warminster w ramach projektów badawczych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych[8].

Od 1981 roku mieszka i kontynuuje pracę inżynierską w Australii, kierując firmą konsultingową Analytical Service Pty Ltd w Northbridge koło Sydney, składającą się z zespołu specjalistów w zakresie inżynierii mechanicznej i dynamiki strukturalnej. Analytical Service Pty Ltd zajmuje się m.in. mechaniką rozpadu konstrukcji, często z udziałem materiałów wybuchowych, prowadzi analizy zjawisk szybkozmiennych metodą elementów skończonych (eksplozje, zderzenia, katastrofy budowlane, działanie fal uderzeniowych itp.)[9].

Grzegorz Szuladziński wchodzi w skład grupy ekspertów zaangażowanych w prace badawcze związane z bezpieczeństwem narodowym Australii (Research Network for a Secure Australia, RNSA)[10]. Jest członkiem doradczego komitetu naukowego międzynarodowej konferencji poświęconej projektowaniu i analizie struktur ochronnych organizowanej przez Uniwersytet Technologiczny Nanyang i Defence Science and Technology Agency w Singapurze (International Conference on Design and Analysis of Protective Structures, DAPS) oraz członkiem komitetu doradczego międzynarodowej konferencji poświęconej wpływowi obciążeń wywołanych udarami i zderzeniami na struktury organizowanej przez uczelnie wyższe krajów Azji i Pacyfiku, m.in. University of Adelaide w Australii i Uniwersytet Kiusiu w Japonii (International Conference on Shock and Impact Loads on Structures)[11].

Obok Wiesława Biniendy i Kazimierza Nowaczyka podjął współpracę jako niezależny ekspert z Zespołem parlamentarnym ds. zbadania przyczyn katastrofy Tu-154M z 10 kwietnia 2010 roku działającym przy Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej[12]. 28 marca 2012 roku w Parlamencie Europejskim w Brukseli brał udział w publicznym wysłuchaniu w sprawie śledztwa smoleńskiego, prezentując wyniki swoich badań przyczyn katastrofy[13].

16 maja 2012 roku portal Niezalezna.pl opublikował pełny tekst jego raportu, zatytułowanego Niektóre aspekty techniczno-konstrukcyjne smoleńskiej katastrofy, w którym przedstawiono hipotezę, że bezpośrednią przyczyną katastrofy były dwa wybuchy, do których doszło w ostatniej fazie lotu maszyny, pierwszy w rejonie lewego skrzydła samolotu, a drugi wewnątrz kadłuba, o czym ma świadczyć m.in. duża liczba odłamków znajdujących się na miejscu katastrofy[14].

W lutym 2013 tygodnik „Gazeta Polska” przyznał mu tytuł „Człowieka Roku 2013” (wspólnie z nim wyróżnienie otrzymali inni naukowcy badający przyczyny katastrofy smoleńskiej: Wacław Berczyński, Wiesław Binienda i Kazimierz Nowaczyk)[15]. Wraz z trzema innymi naukowcami badającymi przyczyny katastrofy smoleńskiej Grzegorz Szuladziński jest bohaterem filmu dokumentalnego pt. Polacy autorstwa Marii Dłużewskiej z 2013[16][17][18].

W 2016 został członkiem Podkomisji ds. Ponownego Zbadania Wypadku Lotniczego pod Smoleńskiem, powołanej przy Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego przez ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza[19][20].

Publikacje książkowe

  • Stability of Spatial Systems Composed of Slender Bars, Los Angeles, University of Southern California, 1973.
  • Dynamics of Structures and Machinery: Problems and Solutions, New York, John Wiley & Sons, 1982. ISBN 0-471-09027-1.
  • Formulas for Mechanical and Structural Shock and Impact, Boca Raton, CRC Press, 2009. ISBN 978-1-4200-6556-5.

Członkostwo w organizacjach

Grzegorz Szuladziński jest członkiem następujących organizacji i stowarzyszeń:

  • Institution of Engineers Australia (w tym Structural and Mechanical College), Fellow[3]
  • American Society of Mechanical Engineers (ASME)
  • American Society of Civil Engineers (ASCE)[7]
  • Research Network for a Secure Australia (RNSA)[10]

Przypisy

  1. ↑ Formulas for mechanical and structural shock and impact (electronic resource). Gregory Szuladziński. unisa.edu.au. [dostęp 2012-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-12)]. (ang.).
  2. ↑ Np. Plasticity of Steel under Explosive Loading and the Effect on Cylindrical Shell Fragmentation, [w:] Key Engineering Materials, Volumes 233–236, 2003, oraz Response of Beams to Shock Loading: Inelastic Range, [w:] Journal of Engineering Mechanics, Volume 133, Issue 3, 320 (2007).
  3. ↑ a b Gregory Szuladzinski: Mechanical Output of Contact Explosive Charges, [w:] Recent Advances in Security Technology 2007. Proceedings of the 2007 RNSA Security Technology Conference, Melbourne 2007, s. 256.
  4. ↑ Leszek Misiak, Grzegorz Wierzchołowski: Eksplozja nastąpiła wewnątrz Tu-154. niezalezna.pl, 2012-05-12. [dostęp 2012-05-17].
  5. ↑ John Mangels: University of Akron engineering professor raises doubts about jet crash that killed Poland’s president. cleveland.com, 2012-04-29. [dostęp 2012-05-17]. (ang.).
  6. ↑ Dr Gregory Szuladzinski. secureaustralia.org.au. [dostęp 2012-05-18]. (ang.).
  7. ↑ a b Principal’s Resume. Dr Gregory Szuladzinski. simulate-events.com. [dostęp 2012-04-10]. (ang.).
  8. ↑ L. R.Campbell, V. H. Pavlecka, J. W. Roda, E. V. Stephens, G. Szuladzinski: Metalclad Airship Hull Study. Volume 1 and Volume 2. Defense Technical Information Center 1976 (Accession Number: ADA060637). [dostęp 2012-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  9. ↑ Technical Publications. simulate-events.com. [dostęp 2012-05-17]. (ang.).
  10. ↑ a b National Security Researcher’s Directory. The Directory of RNSA Members. 2009 Edition. secureaustralia.org.au. [dostęp 2012-05-18]. (ang.).
  11. ↑ Principal’s Resume. Dr Gregory Szuladzinski. simulate-events.com. [dostęp 2012-04-10]. (ang.). oraz 2nd International Conference on Design and Analysis of Protective Structures. DAPS 2006. cee.ntu.edu.sg. [dostęp 2012-05-24]. (ang.)., The Third International Conference DAPS 2010. International Scientific Advisory Committee. cee.ntu.edu.sg. [dostęp 2012-05-24]. (ang.)., 8th International Conference on Shock & Impact Loads on Structures 2 – 4 December 2009, Adelaide, Australia. secureaustralia.org. [dostęp 2012-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-17)]. (ang.)., 9th International Conference on Shock & Impact Loads on Structures 16 – 18 November 2011, Fukuoka, Japan. cipremier.com. [dostęp 2012-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
  12. ↑ Zespół parlamentarny ds. zbadania przyczyn katastrofy Tu-154M z 10 kwietnia 2010 r.. sejm.gov.pl. [dostęp 2012-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-18)].
  13. ↑ Smoleńsk: były dwie eksplozje. niezalezna.pl, 2012-03-28. [dostęp 2012-05-17].
  14. ↑ Jeśli są odłamki, to musiał być wybuch, Uważam Rze, nr 23 (70)/2012, 4–10 czerwca 2012, s. 34–36 [1].
  15. ↑ „Gazeta Polska” ma 20 lat! Zobacz relację z uroczystej gali. gazetapolska.pl, 2013-02-06. [dostęp 2013-06-11]. (pol.).
  16. ↑ NASZ WYWIAD. Maria Dłużewska o „Polakach”. „Ten film powstał dzięki dobrym ludziom”. Niezwykły obraz w poniedziałek z Tygodnikiem „wSieci”. wpolityce.pl, 2013-10-27. [dostęp 2013-10-27]. (pol.).
  17. ↑ Film Marii Dłużewskiej „Polacy” jutro w Tygodniku „wSieci”. stefczyk.info, 2013-10-27. [dostęp 2013-10-28]. (pol.).
  18. ↑ Polacy z innego świata. wsumie.pl, 2013-10-27. [dostęp 2013-10-28]. (pol.).
  19. ↑ Podpisanie rozporządzenia w sprawie KBWLLP. podkomisjasmolensk.mon.gov.pl, 2016-02-04. [dostęp 2016-11-24].
  20. ↑ Skład podkomisji. podkomisjasmolensk.mon.gov.pl. [dostęp 2016-11-24].

Linki zewnętrzne