Grzegorz z Antiochii
| Wielce Błogosławiony Patriarcha Wielkiej Antiochii, Syrii, Cylicji, Mezopotamii i całego Wschodu | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Patriarcha Antiochii | |
| Okres sprawowania | 571–593 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Wybór patriarchy | 571 |
Grzegorz z Antiochii – grecki mnich, przełożony klasztoru w Jerozolimie i od 571 r. chalcedoński patriarcha Antiochii. Godnością tą obdarzył go cesarz Justyn II.
Grzegorz z Antiochii odbywał podróże misyjne po Mezopotamii, gdzie próbował łagodzić konflikty między zwolennikami Soboru chalcedońskiego i monofizytami. W 588 r. został oskarżony przez przeciwników, ale wybronił się dzięki pomocy adwokata Ewagriusza Scholastyka.
Z pism Grzegorza zachowały się trzy kazania:
- O myroforach (czyli: kobietach niosących olejki do grobu Chrystusa)
- O chrzcie Chrystusa
- Mowa do zbuntowanego wojska.
Te ostatnie kazanie zostało wygłoszone w 589 r. podczas buntu żołnierzy w Litarba, które nastąpiło po trzęsieniu ziemi.
Przekłady w języku polskim
- Grzegorz z Antiochii, Mowy, [w:] Światła ekumeny. Antologia patrystyczna, oprac. Andrzej Bober, Kraków 1965, ss. 292–294.
Bibliografia
- Wincenty Myszor, Grzegorz z Antiochii, [w:] César Vidal Manzanares, Pisarze wczesnochrześcijańscy I–VII w. Mały słownik, wyd. Verbinum, Warszawa 2001.