Grzyby poliporoidalne
Grzyby poliporoidalne (ang. polypores, poroid fungi) – nieformalna morfologiczno-biologiczna grupa grzybów afylloforoidalnych. Należą do niej podstawczaki wytwarzające typowy hymenofor rurkowy rozwijający się na owocnikach rozpostartych, rozpostarto-odgiętych, konsolowatych lub guzowatych. Większość gatunków to tzw. huby, tylko nieliczne to grzyby kapeluszowe. Są wśród nich zarówno owocniki jednoroczne, jak wieloletnie. Owocniki jednoroczne zazwyczaj są mięsiste, lub włóknisto-skórzaste, owocniki wieloletnie są skorupiaste, chrząstkowate, korkowate lub zdrewniałe. Wielkość owocników może wynosić od kilku mm nawet do kilku metrów (np. rozpostarte owocniki rosnące na powalonych pniach drzew)[1]. Są saprotrofami lub pasożytami rozwijającymi się głównie na żywym lub martwym drewnie drzew i krzewów[2].
Do roku 2002 na obszarze Polski odnotowano 222 gatunki grzybów poliporoidalnych[1]. Większość gatunków zaliczana jest do 4 rodzin: lakownicowate (Ganodermaceae), szczeciniakowate (Hymenochaetaceae), żagwiowate (Polyporaceae) i powłocznikowate (Corticiaceae)[2].
Przypisy
- ↑ a b Dariusz Karasiński. Grzyby afylloforoidalne Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Acta Botanica Cassubica Monographiae. Tom 1. Charakterystyka mykobioty. Gdańsk 2016
- ↑ a b Grzyby poliporoidalne występujące w zadrzewieniach miejskich i przydrożnych. [dostęp 2017-10-30].
Media użyte na tej stronie
.JPG)