Gubernia sandomierska
Gubernia sandomierska (ros. Сандомирская губерния) – jednostka administracyjna Królestwa Polskiego istniejąca w latach 1837–1844.
Powstała w 1837 r., w wyniku przekształcenia województwa sandomierskiego ze stolicą w Radomiu. Obszar guberni sandomierskiej był identyczny z obszarem województwa sandomierskiego. Zbliżony był także podział na jednostki administracyjne niższego szczebla, z tym, że dotychczasowe obwody przemianowano na powiaty (opatowski, opoczyński, radomski, sandomierski). W 1844 do guberni sandomierskiej włączono gubernię kielecką, co dało początek guberni radomskiej.
Herb guberni w latach 1837–1844 był praktycznie identyczny z herbem dawnego województwa. Po wcieleniu do guberni radomskiej nowy herb tej guberni w latach 1845–1869 składał się z połączonych herbów województw sandomierskiego i krakowskiego[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Stefan Krzysztof Kuczyński: Polskie herby ziemskie: geneza, treści funkcje. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 242.
|
Media użyte na tej stronie
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape przez Avalokitesvara ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Uwaga! Jest to współczesna rekonstrukcja średniego herbu Królestwa Kongresowego