Gubernia stawropolska

Gubernia stawropolska 1910

Mapa etnograficzna guberni stawropolskiej według spisu 1897

Herb guberni stawropolskiej

Gubernia stawropolska – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w południowej Rosji, utworzona ukazem Mikołaja I 2 maja^?/ 14 maja 1847 z przekształcenia obwodu kaukaskiego, bez zmiany jego granic. Stolicą guberni był Stawropol. Zlikwidowana w 1924. Gubernia była położona pomiędzy 44°6' a 46°35' szerokości geograficznej północnej. Graniczyła na zachodzie z obwodem kubańskim, na północy z Obwodem Wojska Dońskiego i gubernią astrachańską, na południu i wschodzie z obwodem terskim.

Powierzchnia guberni wynosiła w 1914 – 60 600 km², ludność, według spisu powszechnego 1897– 873 301 osób w tym – 482 495Rosjan (55,24%), 319 817 Ukraińców (36,62%), 19 651 Nogajów, 14 896 Turkmenów, 10 814 Kałmuków i 8601 Niemców, 5385 Ormian, 1715 Greków i 1338 Żydów^[1].

Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 4 ujezdy i terytorium narodów koczowniczych.

Ludność guberni w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897

Ujezd	Rosjanie	Ukraińcy	Nogajowie	Turkmeni	Kałmucy	Niemcy	Ormianie	Tatarzy
Gubernia łącznie	55,2%	36,6%	2,3%	1,7%	1,2%	…	…	…
Aleksandrowski	56,8%	38,3%	2,1%	…	…	…	…	…
Medweżeński	53,1%	45,5%	…	…	…	…	…	…
Nowogrigoriewski	45,6%	50,7%	…	…	…	…	1,6%	…
Stawropolski	85,2%	10,2%	…	…	…	1,7%	…	…
Terytorium narodów koczowniczych	6,1%	5,5%	33,3%	31,0%	19,9%	1,9%	…	1,4%

Gubernię zniesiono w 1924. Obecnie na jej terytorium znajduje się Kraj Stawropolski w granicach Rosji.