Guciów

Artykuł

50°34′42.9″N 23°4′55.4″E

- błąd

4 m

WD

50°34'N, 23°4'E

- błąd

2320 m

Odległość

1811 m

Guciów
wieś
Ilustracja
(c) Przemysław Czopor, CC BY 3.0

Zagroda Guciów – Muzeum etnograficzne
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

zamojski

Gmina

Zwierzyniec

Liczba ludności (2022)

86[1]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-470[2]

Tablice rejestracyjne

LZA

SIMC

0907007

Położenie na mapie gminy Zwierzyniec
Mapa konturowa gminy Zwierzyniec, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Guciów”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Guciów”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Guciów”
Ziemia50°34′42,9″N 23°04′55,4″E/50,578583 23,082056
Chałupa w skansenie w Guciowie

Guciów[3]wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Zwierzyniec. Miejscowość leży na Roztoczu Środkowym, nad rzeką Wieprz.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Zabytki

We wsi znajduje się muzeum etnograficzno-przyrodnicze wpisane do rejestru zabytków. Składa się z chałupy, stodoły (wybudowane w XIX w.) i obory z poddachem (początek XX wieku).

Na prawym brzegu Wieprza, ok. 0,5 km od głównej drogi biegnącej przez wieś, na dwóch sąsiadujących ze sobą pagórkach, stanowisko archeologiczne przebadane w latach 1959-1964. Odkryto tu cmentarzysko kurhanowe z epoki brązu (ok. 1450-1200 r. p.n.e.), zaliczane do kultury trzcinieckiej, zawierające w kurhanach pochówki ciałopalne różnych odmian. Towarzyszyły im szczątki konstrukcji drewnianych o charakterze rytualnym. Pod niektórymi nasypami znaleziono wcześniejsze groby z okresu neolitu (ok. 2500-1700 r. p.n.e.), należące do kultury ceramiki sznurowej. Niektóre kurhany były wtórnie użytkowane we wczesnym średniowieczu[4].

Na wzgórzu zwanym Monastyr lub Starzyzna znajdują się pozostałości grodziska typu wyżynnego (widoczne zarysy wałów) funkcjonującego od IX do XI wieku. Przyjmuje się, że był to jeden z grodów wchodzących w skład większej grupy osad otwartych (podobne zlokalizowane w pobliskim Batorzu i Chodliku).

Jesienią 2005 dr Gerard Gierliński odkrył we wsi Potok skamieniałe ślady dinozaura kaczodziobego oraz mięsożernego. Obie skamieliny miały być zaczątkiem „Środkowoeuropejskiego Dinoparku” w Guciowie[5].

Literatura

Miejscowość była inspiracją dla tytułowych Wyrębów z powieści Stefana Dardy[6].

Przypisy

  1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 349 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. W 1840 r. występuje już w źródłach ordynacka wieś Guciów, należąca do rzymskokatolickiej parafii w Krasnobrodzie; Józef Niedźwiedź: Leksykon historyczny miejscowości dawnego województwa zamojskiego, Zamość 2003, s. 156, ISBN 83-906745-7-2.
  4. Maria Irena Mileska (red. nauk.): Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, wyd. II, zmienione, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992 ISBN 83-01-09822-8, s. 201
  5. Plany założenia "dinoparku" w Guciowie (2006)
  6. Magazyn kulturalny – 30 listopada. TVPInfo, 30 listopada 2011. [dostęp 2011-12-05].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie