Guépard (1928)
 | |
| Historia | |
| Stocznia | Arsenal de Lorient, Lorient |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 Marine nationale | |
| Wejście do służby | |
| Los okrętu | samozatopiony 27 listopada 1942, złomowany |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | 2436 t standardowa |
| Długość | 130,2 m |
| Szerokość | 11,76 m |
| Zanurzenie | 4,68 m |
| Napęd | |
| 2 turbiny parowe o mocy 64 000 KM, 4 kotły parowe, 2 śruby | |
| Prędkość | 35,5 węzłów |
| Zasięg | 3450 Mm przy 14,5 w |
| Uzbrojenie | |
| 5 dział 138,6 mm (5xI) 4 działka 37 mm plot (4xI) 4 wkm 13,2 mm plot (2xII) 6 wt 550 mm (2xIII) 2 zrzutnie bg, 32 bg[1], (stan 1935-41) | |
| Załoga | 230 |
Guépard – francuski wielki niszczyciel z okresu II wojny światowej z grupy typów 2400-tonowych, podtypu Guépard. W służbie od 1929, samozatopiony w Tulonie 27 listopada 1942.
Historia
„Guépard” był pierwszym ukończonym okrętem z francuskich 2400-tonowych wielkich niszczycieli. Wraz z bliźniaczym „Bison” należał do pierwszej grupy (A) podtypu Guépard (nazwanego tak od pierwszego okrętu); oba budowane były w stoczni Marynarki w Lorient (Arsenal de Lorient) na podstawie programu z 1925 roku. Stępkę pod budowę położono 14 marca 1927 (tego samego dnia, co „Bison”), kadłub wodowano 19 kwietnia 1928, a okręt wszedł do służby 13 sierpnia 1929. Nazwa oznacza „gepard”. Nosił numery burtowe: w latach 1930-31: 8, 1931-32: brak, 1932-33: 2, 1933-36: brak, 1936-39: 31, od 1939: X31[2].
Służba w skrócie
Po wybuchu II wojny światowej „Guépard” służył na Morzu Śródziemnym, bazując w Tulonie, jako okręt flagowy 3. Dywizjonu Kontrtorpedowców (z „Valmy” i „Verdun”). Po przystąpieniu Włoch do wojny, wziął udział z 10 niszczycielami i 4 krążownikami w operacji ostrzelania 13-14 czerwca 1940 włoskich portów Genui i Vado[3].
Po klęsce Francji, pozostał pod kontrolą rządu Vichy, bazując początkowo w Tulonie. W 1941 zmieniono mu lekkie uzbrojenie przeciwlotnicze: w części rufowej ustawiono podwójnie sprzężone półautomatyczne działko plot 37 mm Mle 1933 i 2 podwójne wkm-y 13,2 mm Hotchkiss, a na poprzednim miejscu Hotchkissów ustawiono 2 pojedyncze wkm-y 13,2 mm Browning. Zdjęto dotychczasowe pojedyncze działka 37 mm, przedni aparat torpedowy (liczba wyrzutni torped zmniejszyła się do 3), przedni reflektor oraz maszt rufowy[a].
Podczas alianckiej inwazji na Syrię w czerwcu 1941, bazował z „Valmy” w Bejrucie. 9 czerwca ostrzeliwały one pozycje wojsk australijskich, po czym doszło do pojedynku między nimi a brytyjskim niszczycielem HMS „Janus”, który został poważnie uszkodzony trzema pociskami i unieruchomiony. Pojawienie się kolejnych niszczycieli spowodowało odwrót Francuzów, mających ograniczony zapas amunicji, do Bejrutu. Uszkodzono przy tym jeszcze lekko jednym pociskiem niszczyciel HMS „Jackal”. „Guépard” sam został lekko uszkodzony pociskiem niszczyciela HMS „Isis” lub „Hotspur”[4]. 18 czerwca „Guépard” z „Valmy” krótko bombardowały alianckie pozycje. W nocy na 23 czerwca po północy, podczas próby przedarcia się, „Guépard” został lekko uszkodzony podczas nocnej walki jednym pociskiem krążownika lekkiego HMS „Leander”[5]. 9 lipca wraz z „Valmy” i „Vauquelinem” został wysłany po posiłki do Salonik, lecz po wykryciu przez brytyjskie samoloty 200 mil przed wybrzeżem Syrii, mając żołnierzy na pokładach, okręty zawróciły do Tulonu[6].
„Guépard” wraz z innymi okrętami został samozatopiony podczas niemieckiej próby zagarnięcia floty francuskiej w Tulonie 27 listopada 1942. Włosi podnieśli okręt, lecz nie podjęli działań w celu wcielenia go do służby. Przejęty przez Niemców, został ponownie zatopiony podczas nalotu amerykańskiego 11 marca 1944[4]. Wrak został następnie złomowany.
- Szczegółowy opis i dane – w artykule niszczyciele typu 2400-tonowego
Uwagi
- ↑ S.W. Patjanin, op.cit. Informacja w W.W.Iwanow op.cit sugeruje, że pozostawiono pojedyncze działka 37 mm.
Przypisy
- ↑ 32 bomby głębinowe według W.W. Iwanow op.cit, 24 bomby według S.W. Patjanin op.cit.
- ↑ Jean Guiglini, op.cit
- ↑ Niszczyciele "Vauban", Lion", "Aigle", "Guépard", "Valmy", "Verdun", "Tartu", "Chevalier Paul", "Cassard", "Vautour", "Albatros", krążowniki ciężkie "Algérie", "Foch", "Colbert", "Dupleix" – Jean Guiglini, op.cit
- ↑ a b S.W. Patjanin, op.cit.
- ↑ Zespół: krążowniki HMS "Leander", Naiad", niszczyciele HMS "Kingston", "Jaguar" i HMAS "Nizam". S.W. Patjanin, op.cit
- ↑ Andrzej Perepeczko, Od Mers el-Kebir do Tulonu, Gdańsk: Wydaw. Morskie, 1979, ISBN 83-215-3231-4, OCLC 830949151.
Bibliografia
- (ros.) W. W. Iwanow: Korabli Wtoroj Mirowoj wojny: WMS Francji (Корабли Второй Мировой войны: ВМС Франции), Morskaja Kollekcja 11/2004.
- Jean Guiglini: 2400-tonowce Marynarki Francuskiej. Część III w: Okręty Wojenne nr 16, s.34-38
- (ros.) Siergiej W. Patjanin (С.В. Патянин), Lidery, eskadriennyje minonoscy i minonoscy Francji wo Wtoroj mirowoj wojnie (Лидеры, эскадренные миноносцы и миноносцы Франции во Второй мировой войне), Sankt Petersburg, 2003
Media użyte na tej stronie
Marine Nationale and French merchant ensign. Used from 1794 to 1814/1815, and from 1848 to present.
Notice that its proportions differ from those of the French civil flag. (ensign : 30:33:37, civil : 1/3,1/3,1/3)
Marine Nationale and French merchant ensign. Used from 1794 to 1814/1815, and from 1848 to present.
Notice that its proportions differ from those of the French civil flag. (ensign : 30:33:37, civil : 1/3,1/3,1/3)