Guglielmo Ferrero

Guglielmo Ferrero

Guglielmo Ferrero (ur. 21 lipca 1871 w Portici, zm. 3 sierpnia 1942 w Mont-Pèlerin) – włoski pisarz i historyk, interesujący się psychologią i socjologią.

Życiorys

Krytyk faszyzmu i liberał, sygnatariusz Manifestu antyfaszystowskich intelektualistów (wł. Manifesto degli intellettuali antifascisti)[1]. W latach 1925–1929 osadzony w areszcie domowym. Został uwolniony po interwencji przedstawicieli Ligi Narodów i króla Belgów, Alberta I. W roku 1930 uzyskał stanowisko profesora historii na Uniwersytecie Genewskim, gdzie pracował aż do śmierci[2][3].

W latach 90. XIX w. ożenił się z Giną Lombroso córką Cesarego Lombroso, z którym współpracował nad książką „La donna delinquente” (1893). Najbardziej znanym dziełem Ferrero była pięciotomowa „Grandezza e decadenza di Roma” (1902–1907)[2][3]. W Polsce dwa pierwsze tomy „Wielkości i upadku Rzymu” w przekładzie Leopolda Staffa, wydane w roku 1935 przez Wydawnictwo Polskie R. Wegnera[4] zostały bardzo wysoko ocenione przez autora[5]:

Nareszcie otrzymałem egzemplarz polskiego wydania „Juliusza Cezara” [...]. Nie mogąc ocenić wartości przekładu, podziwiam wspaniałość wydania. Pod względem druku, papieru i ilustracji jest to najświetniejsze wydanie moich dzieł. Sprawiło mi wiele zadowolenia i składam Panom moje gratulacje.

Guglielmo Ferrero, 21 grudnia 1935

Przypisy

  1. ↑ Fondazione Luigi Einaudi, Manifesto degli Intellettuali Antifascisti, Fondazione Luigi Einaudi, 1 maja 2020 [dostęp 2021-02-01] (wł.).
  2. ↑ a b Guglielmo Ferrero. yourdictionary.com. [dostęp 2013-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-20)].
  3. ↑ a b Guglielmo Ferrero. infoplease.com/. [dostęp 2013-10-19].
  4. ↑ A. Michalewska. Działalność wydawnicza Rudolfa Wegnera. „Roczniki Biblioteczne”. XXII, s. 117–135, 1978. 
  5. ↑ Jadwiga Popowska. U wydawcy. „Dziennik Poznański”. 81 (5), s. 11, 6 stycznia 1939. Materiały zdigitalizowane w Wielkopolskiej Bibliotekce Cyfrowej. [dostęp 2013-10-19]. 

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie