Guglielmo Pallotta
| Kardynał prezbiter | |
 | |
| Kraj działania | Państwo Kościelne |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 13 listopada 1727 Macerata |
| Data i miejsce śmierci | 21 września 1795 Rzym |
| Prefekt Kongregacji Soborowej | |
| Okres sprawowania | 1785–1795 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Kreacja kardynalska | 23 czerwca 1777 Pius VI |
| Kościół tytularny | S. Eusebio S. Mariae Angelorum in Thermis |
Guglielmo Pallotta (ur. 13 listopada 1727 w Maceracie, zm. 21 września 1795 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 13 listopada 1727 roku w Maceracie, jako syn Paridego Pallotty i Angeli Baldinucci[1]. Studiował hydraulikę, a następnie prawo na Collegio Nazareno[1]. Po studiach został sędzią Fabryki Świętego Piotra, elektorem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i skarbnikiem generalnym Kamery Apostolskiej[1]. 23 czerwca 1777 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Eusebio[2]. Dwa lata później został prefektem Kongregacji ds. Wód[1]. W 1785 roku został prefektem Kongregacji Soborowej i pełnił ten urząd do śmierci[2]. Po wybuchu rewolucji francuskiej, wraz z Giovannim Francesco Albanim, Leonardo Antonellim, Filippo Campanellim, Vitaliano Borromeą i Gregorio Salviatim, został członkiem Kongregacji ds. Francji, której zadaniem było zbadanie sytuacji po wprowadzeniu Konstytucji cywilnej kleru[1]. Zmarł 21 września 1795 roku w Rzymie[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Guglielmo Pallotta (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-09-16].
- ↑ a b Guglielmo Pallotta (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-09-16].