Guido de Marco
| ||
 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 22 lipca 1931 Valletta | |
| Data i miejsce śmierci | 12 sierpnia 2010 Msida | |
| Prezydent Republiki Malty | ||
| Okres | od 4 kwietnia 1999 do 4 kwietnia 2004 | |
| Przynależność polityczna | Partia Narodowa | |
| Poprzednik | Ugo Mifsud Bonnici | |
| Następca | Edward Fenech Adami | |
 | ||
| Odznaczenia | ||
  | ||
Guido de Marco (ur. 22 lipca 1931 w Valletcie, zm. 12 sierpnia 2010 w Msidzie[1]) – maltański polityk i prawnik, działacz Partii Narodowej, parlamentarzysta, minister i wicepremier, w latach 1999–2004 prezydent Malty.
Życiorys
W 1952 uzyskał bakalaureat z filozofii, ekonomii i języka włoskiego, a w 1955 doktorat z prawa na Uniwersytecie Maltańskim. Pracował m.in. w administracji państwowej i jako nauczyciel akademicki na macierzystej uczelni, na której doszedł do stanowiska profesora.
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Narodowej. W 1977 ubiegał się bez powodzenia o przywództwo w swoim ugrupowaniu, przegrywając z Edwardem Fenechem Adamim[2]. W 1966 po raz pierwszy został wybrany do Izby Reprezentantów, z powodzeniem ubiegając się o reelekcję w siedmiu kolejnych wyborach do 1998 włącznie. W maltańskim parlamencie zasiadał nieprzerwanie przez ponad 30 lat, reprezentował go m.in. w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy. W 1990 objął na okres rocznej kadencji funkcję przewodniczącego Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych.
Był członkiem kolejnych rządów Edwarda Fenecha Adamiego. W latach 1987–1996 i 1998–1999 sprawował urząd wicepremiera. Od 1987 do 1990 był ministrem spraw wewnętrznych, a w latach 1987–1992 ministrem sprawiedliwości. Dwukrotnie w okresach 1990–1996 i 1998–1999 zajmował stanowisko ministra spraw zagranicznych[3].
Od kwietnia 1999 do kwietnia 2004 sprawował pięcioletnią kadencję prezydencką. W okresie jego urzędowania Malta zakończyła negocjacje akcesyjne z Unią Europejską[1].
Guido de Marco był żonaty z Violet z domu Saliba. Miał dwie córki (Gianellę i Fiorellę) oraz syna Maria, który również został politykiem.
Odznaczenia
- Order „Za Zasługi” I klasy (2007)[4]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2002)[5].
Przypisy
- ↑ a b Former Malta president de Marco dies at 79 (ang.). tvnz.co.nz, 13 sierpnia 2010. [dostęp 2017-01-06].
- ↑ Three decades of Eddie (ang.). maltatoday.com.mt, 1 kwietnia 2009. [dostęp 2017-01-06].
- ↑ Rulers: Malta: Ministries, etc. (ang.). rulers.org. [dostęp 2017-01-06].
- ↑ Указ Президента України № 739/2007 (ukr.). president.gov.ua, 21 sierpnia 2007. [dostęp 2017-01-06].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 października 2002 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2003 r. nr 6, poz. 89).
Bibliografia
- Prof. Guido de Marco (ang.). doi.gov.mt. [dostęp 2017-01-06].
| ||||
| ||||
Media użyte na tej stronie
Планка украинского ордена "За заслуги" 1 степени
Планка украинского ордена "За заслуги" 1 степени
Autor: Jsc96, Licencja: CC BY-SA 4.0
Plakietka (metalowa baretka) Złotego Orderu Wolności (Słowenia)
Flag of the President of Malta
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
Cospicua, Malta (Jul. 11, 2003) — The President of Malta, Guido De Marco, addresses the crew aboard USS La Salle (AGF-3) during a reception ceremony on the ship’s flight deck. President de Marco welcomed the captain and crew of the La Salle, and praised the ongoing warm relations between the U.S. Navy and the Maltese people. The ship is in Malta for a scheduled maintenance period.