Gulfstream III
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | samolot dyspozycyjny |
| Konstrukcja | metalowa |
| Załoga | 2 |
| Historia | |
| Data oblotu | 12 lutego 1979 |
| Lata produkcji | 1979 - 1986 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 2 × Silnik turbowentylatorowy Rolls-Royce Spey RB.163 Mk 511-8 |
| Ciąg | 50,7 kN każdy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 23,72 m |
| Długość | 25,35 m |
| Wysokość | 7,47 m |
| Powierzchnia nośna | 86,83 m² |
| Masa | |
| Własna | 17 237 kg |
| Użyteczna | 14 061 kg |
| Startowa | 31 615 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 930 km/h |
| Prędkość przelotowa | 850 km/h |
| Prędkość minimalna | 194 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 20,6 m/s |
| Pułap | 13 716 m |
| Zasięg | 6976 km |
| Rozbieg | 1558 m |
| Dobieg | 869 m |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Algieria Dania Gabon Ghana Indie Meksyk Maroko Oman Stany Zjednoczone Uganda Włochy Wybrzeże Kości Słoniowej | |
| Rzuty | |
 | |
Gulfstream III – amerykański samolot dyspozycyjny, zdolny do przewożenia maksymalnie 26 pasażerów. Zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Gulfstream Aerospace Corporation. Na tym typie samolotu ustanowiono światowy rekord operacyjnej wysokości lotu, wynoszący 15 850 metrów.
Konstrukcja
Samolot jest całkowicie metalowym, wolnonośnym dolnopłatem, którego konstrukcja wywodzi się od samolotu Gulfstream II. Wydłużono i zmodyfikowano przód kadłuba samolotu. Skrzydło o obrysie trapezowym z superkrytyczną krawędzią natarcia, skosie wynoszącym 28° i niewielkim, 3° wzniosem, zaopatrzone w klapy Fowlera, lotki i spojlery, które wspomagają działanie lotek oraz służą jako hamulce aerodynamiczne. Usterzenie o obrysie trapezowym w kształcie litery T. Podwozie chowane ze zdwojonymi kołami. Kadłub o konstrukcji półskorupowej z ciśnieniową, klimatyzowaną kabiną. Na odrzutowcu Gulfstream III ustanowiono rekord w wysokości lotu oraz dokonano przelotu dookoła świata z sześcioma międzylądowaniami w czasie 43 h i 39 min. (czas lotu bez postojów na ziemi). Samolot jest szeroko wykorzystywany przez siły zbrojne wielu krajów jako maszyna do przewozu personelu wojskowego oraz ważnych osobistości.
Wersje
- C-20A - wersja transportowa używana w US Air Force, mogąca przewieźć do 14 pasażerów i 5 członków załogi, wycofana w 2002 roku. Jeden egzemplarz został przekazany do Centrum Badania Lotu imienia Neila A. Armstronga (wówczas Dryden Flight Research Facility).
- C-20B - wersja transportowa używana przez amerykańskie siły powietrzne oraz United States Coast Guard ze zmodyfikowaną awioniką, przeznaczona do przewozu VIP.
- C-20C - wersja ze zmodyfikowanymi systemami łączności. Trzy maszyny dostarczone w 1985 roku służyły w 99th Airlift Squadron należącego do 89th Airlift Wing z siedzibą w Joint Base Andrews. 2 grudnia 2013 roku wszystkie trzy samoloty przekazano do 309th Aerospace Maintenance and Regeneration Group[1].
- C-20D - wersja transportowa wykorzystywana do przewozu członków personelu US Navy.
- C-20E - wersja transportowa używana w US Army. Ostatni z samolotów tej wersji, o nazwie własnej Lexington i numerze 87-00140, został wycofany ze służby w 2014 roku[2].
- Gulfstream III SRA-1 - wersja rozpoznawcza samolotu.
- Gulfstream III SMA-3 - wersja rozpoznawcza z zainstalowanym radarem poszukiwawczym APS-127, przeznaczona dla Danii.
Przypisy
Bibliografia
- Samolot dyspozycyjny Gulfstream G II, "Skrzydlata Polska", nr 48 (1984), s. 11, ISSN 0137-866x.
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.