Guliwer (radioodbiornik)

Przód odbiornika

Środek odbiornika

Guliwer - polski radioodbiornik z zakresem fal krótkich.

Produkcja pierwszych odbiorników tranzystorowych z zakresem fal krótkich zapowiadana była w Polsce na rok 1965. Były to modele: Krokus 10501 z dzierżoniowskiej Diory i Guliwer z ZRK w Warszawie. Początkowo egzemplarze „Guliwera” jednak zakresu krótkofalowego nie miały. Na płytce drukowanej pozostawało wolne miejsce na elementy dla tego zakresu. Wytwórca tłumaczył to brakiem w kraju odpowiednich tranzystorów w.cz. oraz anten teleskopowych. Wersja z zakresem KR pojawiła się w 1967 r. Załączone zdjęcia prezentują model rozbudowany.

Antena teleskopowa (na pierwszym zdjęciu rozłożona), po złożeniu była trochę dłuższa od wysokości radia. Z tego powodu była odkręcana i chowana do kanału, biegnącego dołem wzdłuż odbiornika (widoczna na drugim zdjęciu). Baterie zasilające odbiornik umieszczało się w ochronnym pojemniku z tworzywa sztucznego, aby wysączający się z nich niejednokrotnie elektrolit nie niszczył elementów i połączeń.

Zastosowano głośnik eliptyczny o mocy 1,5 VA i impedancji 4 omy.

Podstawowe parametry i właściwości

• układ elektryczny: superheterodyna
• tranzystory: AF428 x 4, TG5 x 2, TG50 x 2
• zakresy fal: Długie, Średnie, Krótkie
• zasilanie: 2 baterie płaskie 3R12 po 4,5V
• elementy regulacyjne:
  • potencjometr siły głosu z wyłącznikiem (na lewej ściance bocznej), przełącznik zakresów, strojenie i precyzer dla KR (na prawej ściance)
• gniazda: brak
• wymiary: 220x130x58 mm, masa ok. 1,5 kg z bateriami
• lata produkcji: 1965-1968