Gundiowate

Gundiowate
Ctenodactylidae[1]
Gervais, 1853[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – gundia zwyczajna (Ctenodactylus gundi)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

jeżozwierzowce

Infrarząd

gundiokształtne

Rodzina

gundiowate

Typ nomenklatoryczny

Ctenodactylus J.E. Gray, 1830

Rodzaje

zobacz opis w tekście

Gundiowate[3], dawniej: gundie[4] (Ctenodactylidae) – rodzina ssaków z infrarzędu gundiokształtnych (Ctenodactylomorphi) w rzędzie gryzoni (Redentia).

Występowanie

Gundiowate żyją w północnej Afryce od Maroka po zachodnią Libię, a na południu po Nigerię. Izolowane populacje występują też w Mali, Etiopii i Somalii.

Charakterystyka

Gundiowate to małe, niezaradnie wyglądające gryzonie, żyjące głównie na Saharze. Tamtejsze plemiona koczownicze trafnie nazwały je bezuchymi królikami. Faktycznie są podobne do chomika. Gundiowate potrafią się znakomicie dostosować do życia na pustyni, nie muszą wiele pić i potrafią wytrzymać znaczne różnice temperatur. W chłodne, zimowe noce chętnie tulą się do siebie, aby się wzajemnie ogrzewać. Na obu wewnętrznych palcach tylnych nóg mają szczoteczki sztywnych włosów, służących do pielęgnacji futra. Zaskoczona gundia nieruchomieje, udając martwą.

Podstawowe dane:
WielkośćRozmnażanieTryb życia
Długość ciała: 14-24 cm.Dojrzałość płciowa: 8-12 miesiącZwyczaje: Żyją w skałach, tworzą kolonie, aktywne w dzień.
Długość ogona: 2-4,5 cmDługość ciąży: 56 dni

Pożywienie: Liście, kwiaty, nasiona i łodygi roślin.

Masa ciała: 165-340 gIlość młodych: 1Głosy: U różnych gatunków pisk lub ćwierkot.
Okres godowy: listopad-kwiecieńDługość życia:2-4 lata

Systematyka

Do rodziny gundiowatych (Ctenodactylidae) zalicza się 5 współcześnie żyjących gatunków grupowanych w 4 rodzajach[5][3]:

  • Pectinator Blyth, 1855 – gundianowiec – jedynym przedstawicielem jest Pectinator spekei Blyth, 1855gundianowiec somalijski
  • Massoutiera Lataste, 1885 – gundiarka – jedynym przedstawicielem jest Massoutiera mzabi (Lataste, 1881)gundiarka górska
  • Felovia Lataste, 1886 – felowia – jedynym przedstawicielem jest Felovia vae Lataste, 1886felowia szczelinowa
  • Ctenodactylus J.E. Gray, 1830gundia

Przypisy

  1. Ctenodactylidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. P. Gervais. Description ostéologique de l’Anomalurus, et remarques sur la classification naturelle des rongeurs. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Troisième Serie. 20, s. 245, 1853 (fr.). 
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 285. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
  4. Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  5. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 542. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.)

Bibliografia

  • Encyklopedia zwierząt od A do Z
  • P. Myers: Ctenodactylidae (ang.). (On-line), Animal Diversity Web, 2001. [dostęp 2008-09-23].

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.