Gustav Krupp von Bohlen und Halbach

Gustav Krupp von Bohlen und Halbach
Gustav von Bohlen
„Taffi”
Ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 102-12331 / CC-BY-SA 3.0

Fotografia z 1931
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1870
Haga

Data śmierci

16 stycznia 1950

Zawód, zajęcie

przemysłowiec

Małżeństwo

Bertha Krupp

Dzieci

Alfried

podpis
Odznaczenia
Odznaka Złota Partii (III Rzesza)

Gustav Krupp von Bohlen und Halbach, ps. „Taffi”, (ur. 7 sierpnia 1870 jako Gustav von Bohlen w Hadze, zm. 16 stycznia 1950 w zamku Blühnbach) – niemiecki przemysłowiec.

Życiorys

Nie pochodził z rodziny Kruppów, chociaż już wcześniej prowadził ich przedsiębiorstwa. W 1906 ożenił się z Berthą Krupp (1886–1957), która przejęła po nagłej i prawdopodobnie samobójczej śmierci ojca – Friedricha Alfreda Kruppa (zm. 22 listopada 1902 po kampanii zarzutów o stosunki homoseksualne z młodymi Włochami, jaką rozpętało socjalistyczne czasopismo) – rodzinne imperium przemysłowe. Gustav przyjął nazwisko Krupp von Bohlen und Halbach. Na ich ślubie był obecny niemiecki cesarz Wilhelm II Hohenzollern, który zezwolił mu na zmianę nazwiska i nie wierzył w oskarżenia o homoseksualizm Friedricha Alfreda[1]. W latach 1909–1941 kierował niemieckim koncernem przemysłu ciężkiego Friedrich Krupp AG. Posiadał w ten sposób wyłączność na produkowanie stali dla floty niemieckiej oraz na wyposażenie Niemiec i ich sprzymierzeńców w artylerię podczas I wojny światowej.

Początkowo z nastaniem okresu pokoju zaczął produkować traktory[1], jednak w 1933 Adolf Hitler doszedł do władzy, a Gustav Krupp uruchomił na nowo produkcję wojenną. Jego koncern zarówno finansował partię HitleraNSDAP, jak i czerpał wymierne korzyści z uczestnictwa w programie zbrojeniowym III Rzeszy. W trakcie rządów nazistów koncernem kierował de facto jego syn Alfried (ur. 1907)[1].

Po upadku hitleryzmu typowany jako jeden z oskarżonych głównego procesu zbrodniarzy wojennych przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdzeprocesie norymberskim. Ostatecznie z oskarżenia zrezygnowano wobec złego stanu zdrowia i upośledzenia poczytalności - w tym czasie Gustav Krupp był w stanie wegetatywnym[1][2].

Przypisy

  1. a b c d Alan Palmer, Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860, Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 230
  2. José María López Ruiz, Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata tłum. Agata Ciastek, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006, s. 282.

Bibliografia

  • P. Batty, The House of Krupp, 1968
  • W. L. Manchester, The Arms of Krupp, 1968
  • Alan Palmer, Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860, Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 230-231

Media użyte na tej stronie

Планка Золотой партийный знак НСДАП.svg
Планка Золотой партийный знак НСДАП
Defendants in the dock at nuremberg trials.jpg
View of the defendants in the dock at the International Military Tribunal trial of war criminals in Nuremberg, Bavaria, Germany.
Bundesarchiv Bild 102-12331, Gustav Krupp von Bohlen und Halbach.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 102-12331 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Dr. Krupp von Bohlen und Halbach, der neue Industrie-Präsident des Reichsverbandes der Deutschen Industrie!
Dr. Krupp von Bohlen und Halbach, welcher zum Nachfolger des von seinem Posten zurückgetretenen bisherigen Präsidenten Geheimrat Duisberg ernannt wurde.
Gustav Krupp von Bohlen und Halbach signature.svg
Autograf Gustava Kruppa von Bohlen und Halbach