Gustav Suits
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 listopada 1883 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 maja 1956 |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
 | |
Gustav Suits (ur. 30 listopada 1883 w Võnnu, zm. 23 maja 1956 w Sztokholmie) – estoński poeta, uważany za jednego z najwybitniejszych twórców poezji w literaturze estońskiej[1], historyk i krytyk literatury.
Suits urodził się w miejscowości Võnnu, jako syn nauczyciela. W 1895 r. rozpoczął naukę w gimnazjum w Tartu. Zadebiutował w wieku 16 lat, publikując esej na łamach czasopisma Uus Aeg (Nowy Czas). W czasopiśmie tym ukazał się drukiem również pierwszy wiersz Suitsa.
W 1901 r. Suits założył towarzystwo literackie „Przyjaciele Literatury” (est. Kirjanduse Sõbrad), do którego należał m.in. Anton Hansen Tammsaare, uważany za jednego z najwybitniejszych powieściopisarzy estońskich. Towarzystwo publikowało czasopismo pt. Kiired. W latach 1905–1916 Suits był blisko związany z ruchem młodoestońskim (est. Noor-Eesti), którego ambicjami było wprowadzanie do literatury estońskiej najnowszych podówczas trendów i tendencji tematycznych oraz stylistycznych z literatur europejskich.
W niepodległej Estonii pracował jako nauczyciel i wykładowca akademicki, zajmujący się literaturą estońską. Opublikował wówczas liczne artykuły naukowe, poświęcone kwestiom szczegółowym literatury narodowej. W 1924 r. założył Estońskie Akademickie Towarzystwo literackie.
Na wniosek Polskiej Akademii Literatury 5 listopada 1938 został mu nadany Złoty Wawrzyn Akademicki[2].
W 1944 r. wyjechał z Estonii, osiedlając się w Sztokholmie. Tam aż do śmierci kontynuował działalność poetycką i historycznoliteracką.
Twórczość
Na temat wczesnych tomów poetyckich Suitsa, Elu tuli (1905) i Tuulemaa (1913) Jacek Kolbuszewski pisze:
nacechowane były neoromantycznym liryzmem i symbolizmem, łączyły w sobie pierwiastki impresjonistycznego spojrzenia na świat z heroiczną interpretacją treści narodowych oraz krytyką burżuazyjnej cywilizacji i kultury[3].
Wybrane dzieła Suitsa:
- Elu tuli (wiersze, 1905)
- Sihid ja vaated (eseje, 1906)
- Tuulemaa (wiersze, 1913)
- Ohvrisuits (wiersze, 1920)
- Kõik on kokku unenägu (wiersze, 1922)
- Lapse sünd (ballada, 1922)
- Noor-Eesti nõlvakult (eseje, 1931)
- Tuli ja tuul (wiersze, 1950)
Przypisy
- ↑ W. K. Matthews, The Background and Poetry of Gustav Suits. A Study in Estonian Symbolism, American Slavic and East European Review, Vol. 9, No. 2. (Apr., 1950), s. 116–127.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 606 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej za granicą”.
- ↑ J. Kolbuszewski, Literatura estońska, [w:] Dzieje literatur europejskich, t. 2, cz. 2, ss. 402-403.
Linki zewnętrzne
- Gustav Suits w Estonian Literary Magazine. elm.einst.ee. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-29)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Baretka: Wawrzyn Akademicki.
Gustav Suits