Gustavo Santaolalla
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 19 sierpnia 1951 |
---|---|
Zawód | |
Lata aktywności | od 1981 |
Gustavo Santaolalla (ur. 19 sierpnia 1951 w Buenos Aires[1]) – argentyński muzyk, kompozytor muzyki filmowej.
Życiorys
Pierwszy zespół muzyczny założył w wieku dziesięciu lat. Była to folkowa formacja "Arco Iris". Łączył w nim rytmy "The Beatles" z instrumentami południowoamerykańskimi (charango, quena) i nakładał na nie rytmy tańców latynoskich (chacarera, queka, samba, jarocho). W wieku osiemnastu lat przyłączył się do komuny joginów, gdzie przebywał przez sześć lat. Potem był wielokrotnie zatrzymywany w areszcie za zachowania aspołeczne w rozumieniu argentyńskich rządów wojskowych. W 1978 zbiegł do USA. W Los Angeles założył grupę "Wet Picnic" ocierającą się o stylistykę punkową, ale uwzględniającą rytmy latynoskie. W 1981 skomponował pierwszą ścieżkę dźwiękową dla filmu – dla Roberta Dornhelma (She Dances Alone). Na początku lat 90. XX wieku zwrócił uwagę na Meksyk, gdzie następowała liberalizacja polityczna i obyczajowa. Wyprodukował m.in. płytę "El Circo" zespołu Maldita, która stała się poważnym sukcesem rynkowym. W 1998 nagrał płytę "Ronroco", gdzie wykazał się wirtuozerstwem w grze na charango. W 2000 nagrał z sukcesem ścieżkę do filmu Amores perros w reżyserii Alejandro Gonzáleza Iñárritu, a potem współpracował z innymi cenionymi reżyserami (patrz w sekcji Filmografia)[2].
Jest także liderem argentyńsko-urugwajskiego projektu muzycznego Bajofondo Tango Club (założony w 2000[2]), który gra mieszankę tanga argentyńskiego i muzyki elektronicznej.
Pierwszy jego koncert w Polsce miał miejsce w 2006 w Szczecinie[2].
Nagrody
Dwukrotny zdobywca Oscara (2006 za Tajemnica Brokeback Mountain oraz 2007 za Babel). W dorobku ma również Złoty Glob za pochodzącą z Tajemnicy Brokeback Mountains piosenkę A Love That Will Never Grow Old, a także nagrody BAFTA za muzykę do filmu Dzienniki motocyklowe oraz Babel.
Wybrana filmografia
- 1981: She Dances Alone
- 1999: Informator
- 2000: Amores perros
- 2002: 11.09.01 – September 11 (segment "Mexico")
- 2003: 21 gramów
- 2004: Salinas grandes
- 2004: Dzienniki motocyklowe
- 2005: Tajemnica Brokeback Mountain
- 2005: Daleka północ
- 2006: Babel
- 2013: The Last of Us – gra wideo
- 2013: Sierpień w hrabstwie Osage (August: Osage County)
- 2014: Dzikie historie (Relatos salvajes)
- 2018: Narcos: Mexico
- 2020: The Last of Us Part II[3]
Przypisy
- ↑ Gustavo Santaolalla
- ↑ a b c Magdalena Felis, Rockman zarażony latynoską melancholią, w: Gazeta Wyborcza, 29.6.2006, s.14
- ↑ Chris Pereira: In The Last of Us: Part 2, You Play as Ellie (ang.). GameSpot, 2016-12-03. [dostęp 2017-05-19].
Linki zewnętrzne
- Gustavo Santaolalla w bazie IMDb (ang.)
- Gustavo Santaolalla w bazie IMDb (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Jorge Barragan/Festival Internacional de Cine en Guadalajara, Licencja: CC BY 2.0
Guadalajara, Jalisco Marzo 7 de 2008
El Musico y productor Argentino Gustavo Santaolalla durante la rueda de prensa previa a su homenaje.