Gustaw Dobrucki

Gustaw Dobrucki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1873
Mizuń

Data i miejsce śmierci

12 czerwca 1943
Warszawa

Minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego
Okres

od 9 stycznia 1927
do 27 czerwca 1928

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Kazimierz Bartel

Następca

Kazimierz Świtalski

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920-1941)
Grób Gustawa Dobruckiego na cmentarzu Powązkowskim

Gustaw Karol Dobrucki (ur. 4 kwietnia 1873 w Mizuniu, zm. 12 czerwca 1943 w Warszawie) – polski chirurg, ginekolog, polityk, minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego, senator I kadencji w II RP.

Życiorys

Urodził się 4 kwietnia 1873 we wzi Mizuń, w ówczesnym powiecie dolińskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Wiktora, inspektora leśnictwa, i Matyldy z Lettnerów[1]. Naukę gimnazjalną odbył w Stanisławowie. W 1896 ukończył studia na wydziale lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po zakończeniu studiów powrócił do Stanisławowa i zając się praktyką lekarską. W Stanisławowie był także prezesem Związku Strzeleckiego.

W okresie I wojny światowej służył w wojsku jako lekarz w Karpatach, Tyrolu i we Włoszech. Był także lekarzem Polskiej Organizacji Wojskowej i kierownikiem starostwa w Stanisławowie. W czasie wojny polsko-ukraińskiej w Galicji Wschodniej więziony przez Ukraińców.

Po wojnie ponownie osiadł w Stanisławowie, gdzie w latach 1920-1922 był dyrektorem szpitala powszechnego. W latach 1922–1927 był senatorem. Wybrany został z listy PSL „Wyzwolenie”, jednak w trakcie kadencji znalazł się wśród założycieli Klubu Pracy. Od 9 stycznia 1927 do 27 czerwca 1928 był ministrem wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządzie Józefa Piłsudskiego. Jako minister wprowadził m.in. obowiązek nauczania języka białoruskiego w gimnazjach na terenach zamieszkanych w większości przez Białorusinów.

Od 1928 mieszkał w Warszawie, gdzie prowadził prywatną praktykę lekarską.

Zmarł 12 czerwca 1943 i został pochowany na warszawskich Powązkach (kwatera 284a wprost-5-17)[2].

Jego małżonką była Janina Berezowska, z którą miał córkę i syna.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Łoza 1938 ↓, s. 145.
  2. Cmentarz Stare Powązki: JANINA DOBRUCKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-02].
  3. M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 26 września 1922, s. 735.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Godło II Rzeczypospolitej.png
Godło Rzeczypospolitej Polskiej ustalone Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach (Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980)
Jozef Pilsudski1.jpg
Józef Piłsudski
Gustaw Dobrucki - grób.jpg
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Gustawa Dobruckiego na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 284a wprost, rząd 5, grób 17)
Gustaw Dobrucki.jpg
Gustaw Dobrucki (1873-1943) - Polish surgeon and politician. Minister of Enlightment of Poland (1927-28)