Gustaw Kamieński

Gustaw Kamieński

Data i miejsce urodzenia	5 kwietnia 1848 Siedlce
Data i miejsce śmierci	31 stycznia 1930 Warszawa
Zawód, zajęcie	pisarz, inżynier

Grób Gustawa Kamieńskiego na cmentarzu Powązkowskim

Gustaw Kamieński ps. Gamaston (ur. 5 kwietnia 1848 w Siedlcach, zm. 31 stycznia 1930 w Warszawie) – polski pisarz nowelista, inżynier technolog budownictwa.

Życiorys

W 1870 ukończył Petersburski Państwowy Instytut Technologiczny^[1]. Z wykształcenia był inżynierem budownictwa, specjalizował się w produkcji cementu. Należał do grupy założycieli Stowarzyszenia Techników Polskich (powstałego w 1874 jako Klub Techniczny)^[2]. Pełnił funkcję prezesa Koła Żelbetników, które działało przy tym Stowarzyszeniu^[3].

Pisarstwo było jego zamiłowaniem, któremu oddawał się w wolnym czasie. Przyjął pseudonim Gamaston, który stworzył łącząc łacińskie i angielskie określenie słowa kamień^[4]. Był dramaturgiem, tworzył prozę. Jego twórczość w dwudziestoleciu była bardzo modna, wiele z jego utworów komediowych przeniesiono na deski teatralne. Ponieważ nowele nie ukazywały się w formie książkowej, a jedynie publikowano je w odcinkach w warszawskiej prasie, więc po 1945 szybko zostały szybko zapomniane. Przyczyniły się do tego również przemiany społeczne i zupełnie odmienne realia życia, od tych, które opisywał Gamaston. Gustaw Kamieński zmarł w 1930 i spoczął na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 39-6-14/15)^[5].

Twórczość

• Fata Morgana
• Fotografie bez retuszu
• Lamparcie życie
• Białe róże i inne nowele
• Ogon królewskiego konia
• Lazurowe zaślubiny
• Czarna zagadka
• Wiara... Nadzieja... Miłość...
• Pierścionek Maryli

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy Waldorff: Cmentarz Powązkowski w Warszawie. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
• Jan Tomkowski: Słownik pisarzy polskich. Warszawa: Bertelsmann Media, 2002, s. 98. ISBN 83-7311-294-4.

Linki zewnętrzne

• Ogon królewskiego konia, powieść - treść
• Utwory Gustawa Kamieńskiego w bibliotece Polona