Gustaw Leśnodorski

Gustaw Leśnodorski
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1879
Stanisławice

Data i miejsce śmierci

29 września 1958
Kraków

Miejsce spoczynku

Cmentarz Rakowicki w Krakowie

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Narodowość

polska

Krewni i powinowaci

Bogusław Leśnodorski (syn)
Zygmunt Leśnodorski (syn)
Aleksandra Leśnodorska (synowa)
Bogusław Leśnodorski (prawnuk)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie wojny) Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych

Gustaw Leśnodorski (ur. 16 listopada 1879 w Stanisławicach, zm. 29 września 1958 w Krakowie) – polski nauczyciel.

Życiorys

Urodził się 16 listopada 1879 w Stanisławicach[1]. Podjął pracę nauczyciela od 2 września 1903, egzamin zawodowy złożył 5 grudnia 1903, a 2 czerwca 1904 został mianowany nauczycielem rzeczywistym[1]. Był nauczycielem matematyki i fizyki[1]. W 1909 uczył w VI C. K. Gimnazjum w Krakowie-Podgórzu[1]. W latach 1912–1920 był nauczycielem matematyki i fizyki w C. K. III Gimnazjum w Krakowie[2][3].

Podczas I wojny światowej jako profesor VIII rangi został powołany 15 lutego 1915 do c. i k. Armii[4]. Na stopień podporucznika sanitarnego rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 sierpnia 1916. Jego oddziałem macierzystym był Oddział Sanitarny Nr 15 przy Szpitalu Garnizonowym Nr 15 w Krakowie (później przemianowany na Kompanię Sanitarną Nr 15)[5][6].

8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 5. lokatą w korpusie oficerów rezerwy administracji, dział sanitarny[7]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 10 Batalionu Sanitarnego w Przemyślu[8].

29 lutego 1920 został przeniesiony do Państwowego Gimnazjum Żeńskiego przy ulicy Franciszkańskiej 1 w Krakowie, którego został dyrektorem od 1 stycznia 1921[9] i pełnił to stanowisko w latach 20. II Rzeczypospolitej[10].

Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera XXVIIIa-płd-po lewej Kulków)[11].

Rodzina

Był żonaty z Marią z Owińskich (1882–1969), z którą miał synów: Bogusława (1914–1985), historyka i Zygmunta (1907–1953), literata, krytyka, historyka literatury, teatrologa[12][13][14]. Prawnukiem Gustawa jest Bogusław, prawnik, były prezes klubu piłkarskiego Legia Warszawa.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c d Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 75.
  2. ↑ II Liceum im. Króla Jana III Sobieskiego 1885–1985, Kraków. stankiewicze.com. [dostęp 2015-03-30].
  3. ↑ a b Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1020.
  4. ↑ 35-te sprawozdanie Dyrekcyi c. k. gimnazyum III. w Krakowie za rok szkolny 1917/18. Kraków: 1918, s. 4, 9.
  5. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 1253.
  6. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1576.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1260.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1183.
  9. ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum Żeńskiego w Krakowie za rok szkolny 1920/21. Kraków: 1921, s. 3, 5.
  10. ↑ Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. R. 2. Warszawa–Lwów: 1926, s. 103.
  11. ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Gustaw Leśnodorski. rakowice.eu. [dostęp 2018-02-28].
  12. ↑ Tadeusz Chrostowski. Prof. dr Bogusław Leśnodorski. Członek honorowy TNP (1914–1985). „Notatki Płockie”, s. 53, nr 30 z 1985. 
  13. ↑ Zygmunt Leśnodorski. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-03-30].
  14. ↑ Zygmunt Leśnodorski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2018-02-28].
  15. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia

  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Gustaw Leśnodorski. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-03-30].

Media użyte na tej stronie

AUT KuK Kriegsbande BAR.svg
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
AUT KuK Friedensbande BAR.png
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka: wstążka dla części odznaczeń cywilnych oraz niektórych odznaczeń wojskowych nadawanych w czasie pokoju (Friedensbande) dla odznaczeń austro-węgierskich: