Gustaw Pilecki
| Data i miejsce urodzenia | 18 stycznia 1892 Bohiń |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 28 maja 1982 Warszawa |
| Dziedzina sztuki | malarstwo |
Gustaw Pilecki (ur. 18 stycznia 1892 w Bohiniu, zm. 28 maja 1982 w Warszawie) – polski malarz i konserwator.
Naukę rysunku rozpoczął w petersburskiej pracowni Nowaja Chudożestwiennaja Mastierskaja im. Kniaźny Gagarinoj, gdzie jego nauczycielami byli Mścisław Dobużyński, Aleksander Jakowlew, Borys Kustodijew i Eugeniusz Lanceray. Od 1922 do 1927 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, poza nauką malarstwa uczył się też konserwacji. Mimo że mieszkał w Warszawie należał od 1921 do Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków, z ugrupowaniem tym wystawiał swoje prace m.in. w Warszawie, Poznaniu i Krakowie. W 1925 wyjechał do Włoch. Zawodowo zajmował się konserwacją obrazów i malowideł ściennych, przed 1939 pracował w kierowanym przez prof. Oskara Sosnowskiego Zakładzie Architektury Polskiej. Po 1945 był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 135-1-26)[1].
Gustaw Pilecki tworzył głównie portrety, uprawiał malarstwo olejne. Jego obrazy są uznawane przez antykwarystów za rzadkość.
Przypisy
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF WOŹNICKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-01-31].
Linki zewnętrzne
- Gustaw Pilecki. desa.pl
- Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków, Gustaw Pilecki – życiorys. kpbc.umk.pl
Media użyte na tej stronie
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Gustawa Pileckiego na Cmentarzu Powązkowskim