Gustaw Poluszyński

Gustaw Poluszyński
Data i miejsce urodzenia

15 września 1887
Szeszory

Data i miejsce śmierci

12 lutego 1959
Wrocław

profesor doktor habilitowany nauk weterynaryjnych
Specjalność: parazytologia
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1922 – biologia
Uniwersytet Lwowski

Habilitacja

1928 – weterynaria
Uniwersytet Lwowski

Profesura

1945

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Gustaw Poluszyński (ur. 15 września 1887 we wsi Szeszory koło Stanisławowa, zm. 12 lutego 1959 we Wrocławiu) – polski biolog, zoolog i parazytolog. Syn Ferdynanda i Marii z d. Karatnickiej.

Życiorys

Uczeń prof. Józefa Nusbaum-Hilarowicza, w 1911 ukończył studia na Uniwersytecie Lwowskim, w roku 1922 uzyskał tam tytuł doktora nauk, został wówczas starszym asystentem, a następnie docentem. W 1928 przedstawił na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym pracę habilitacyjną, a dwa lata później został powołany na profesora Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. W 1935 był członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Zoologicznego, dwa lata później objął stanowisko kierownika zakładu Zoologii z Parazytologią i Biologii Ogólnej. Po wkroczeniu do Lwowa Armii Czerwonej i przyłączeniu miasta do Ukraińskiej SRR w latach 1939-1941 był profesorem Lwowskiego Instytutu Weterynaryjnego. W okresie okupacji niemieckiej wykładał na Państwowych Zawodowych Kursach Weterynaryjnych (Staatliche Tierarztliche Fachkurse). Po wysiedleniu ze Lwowa w 1945 zamieszkał we Wrocławiu, gdzie został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Wrocławskiego i Wyższej Szkoły Rolniczej. Od 1951 był związany z powstałą na kanwie Katedry Zoologii i Parazytologii nową Katedrą Parazytologii i Chorób Inwazyjnych, a jego badania skupiły się na zagadnieniach związanych z parazytologią, a to doprowadziło do powstania w 1953 wrocławskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego. Od 1957 przez rok pełnił funkcję prorektora Wyższej Szkoły Rolniczej.

Działalność naukowa

W latach 1947-1952 był prezesem Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika oraz członkiem Polskiego Towarzystwa Zoologicznego i członkiem rzeczywistym Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego (do 1939 był członkiem przybranym Lwowskiego Towarzystwa Naukowego).

Prowadził badania w dziedzinie cytologii, parazytologii i genetyki, szczególnie dotyczące spermatogenezy i oogenezy. Pełnił funkcję redaktora „Acta Zoologica Poloniae”, był przewodniczącym Rady Naukowej Wrocławskiego Ogrodu Zoologicznego.

Odznaczenia

  • Złoty Krzyż Zasługi (1956),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1958).

Bibliografia