Gustaw Szulc
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | lekarz |
Odznaczenia | |
Gustaw Adolf Szulc (ur. 15 lipca 1884 w Burakowie, zm. 8 kwietnia 1941 w Warszawie) – polski profesor medycyny i zawodowy oficer.
Życiorys
Syn Ferdynanda i Marcjanny z Nowakowskich. Ukończył II Gimnazjum w Warszawie (1904). W 1905 za udział w akcji strajkowej został wydalony z Uniwersytetu Warszawskiego. Później studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Dyplom lekarza uzyskał na uniwersytecie w Kazaniu w 1911. Uczeń Odo Bujwida. Był specjalistą w dziedzinie medycyny wojskowej i sportowej, twórcą Stowarzyszenia Lekarzy Sportowych, pionierem higieny żywienia w Polsce, dyrektorem Państwowego Zakładu Higieny w latach 1932–1939[1].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 40-3-25,26)[2].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1934)[3]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Przypisy
- ↑ OKNA PAMIĘCI” – SYLWETKI PRACOWNIKÓW PZH [zarchiwizowane z adresu 2017-09-28] .
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: RASIEWICZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-06-26] .
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337 „za zasługi w służbie państwowej”.
Bibliografia
Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 726. [dostęp 2020-06-26].
Linki zewnętrzne
- Publikacje Gustawa Szulca w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Autor: NIZP-PZH, umieścił Diabetes, Licencja: CC BY-SA 3.0
Oficjalne logo Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego - Państwowego Zakładu Higieny