Guy Mezger

Guy Mezger
PseudonimThe Sandman[1]
Data i miejsce urodzenia1 stycznia 1968[1]
Houston
ObywatelstwoStany Zjednoczone[1]
Wzrost186[1] cm
Masa ciała91 kg
Styl walkikarate, kickboxing
Kategoria wagowapółciężka (MMA), ciężka (kickboxing)
KlubLion's Den Texas[1]
Bilans walk zawodowych
Liczba walk46[1]
Zwycięstwa30
Przez nokauty11
Przez poddania6
Przez decyzje13
Porażki14
Remisy2
Nieodbyte0

Guy Mezger (ur. 1 stycznia 1968 w Houston) – amerykański karateka, kickbokser, judoka oraz zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) w latach 1993–2003, dwukrotny mistrz świata w full contact karate z 1991 i 1992, mistrz świata WKC w kickboxing z 1995, król Pancrase z 1998 oraz zwycięzca turnieju UFC 13 wagi półciężkiej z 1997. Posiadacz czarnego pasa w karate.

Kariera sportowa

Na studiach zaczął trenować tradycyjne zapasy i karate w którym zdobył dwukrotnie mistrzostwo świata w formule full contact w 1991 i 1992 roku[2] oraz został promowany na czarny pas (siódmy dan)[3], ponadto wygrywał trzykrotnie mistrzostwa stanu Texas[4]. Następnie zainteresował się kickboxingiem gdzie również osiągał sukcesy m.in. mistrzostwo świata World Kickboxing Council (WKC/WKKC) w 1995 roku[5] oraz dwukrotnie mistrzostwo USA w wadze ciężkiej[4]. W sumie w karate full contact uzyskał bilans 42 zwycięstw (40 KO) i tylko 1 porażki, a w kickboxingu 22-3 (19 KO)[6].

Mieszane sztuki walki

W MMA (ówcześnie nazywane walkami bez reguł – ang. no holds barred) zadebiutował 16 grudnia 1994 na gali UFC 4 pokonując przed czasem Jasona Fairna[1]. Po walce został zaproszony do klubu Lion's Den przez Kena Shamrocka, gdzie przez następne lata trenował z nim i przygotowywał się do walk w USA i Japonii[7]. W następnym roku stoczył jeszcze jeden wygrany pojedynek w UFC po czym wyjechał do Japonii wiążąc się na dłużej z federacją Pancrase. W latach 1995–1997 walczył wyłącznie w Japonii tocząc pojedynki m.in. z Masakatsu Funakim, Basem Ruttenem, Minoru Suzukim, Yūkim Kondō czy Semmym Schiltem pokonując trzech ostatnich oraz wygrywając turniej rankingowy Pancrase[1].

30 maja 1997 wrócił do USA na turniej wagi półciężkiej UFC 13 który wygrał pokonując jednego wieczoru Christophera Leiningera i Tito Ortiza[1].

26 kwietnia 1998 pokonał Masakatsu Funakiego odbierając mu tym samym tytuł króla Pancrase[8]. Mistrzostwo bronił dwukrotnie 14 września pokonując Ryushiego Yanagisawe i 19 grudnia Yūkiego Kondō. Tytuł zwakował na początku 1999 podpisując kontrakt z UFC na walkę o mistrzostwo z Tito Ortizem. Mezger ostatecznie przegrał walkę o tytuł w 10 minucie starcia przez techniczny nokaut. W lipcu tego samego roku związał się z inną japońską organizacją PRIDE FC. W latach 1999–2002 stoczył w PRIDE dziesięć pojedynków walcząc z czołowymi zawodnikami na świecie m.in. z Kazushi Sakurabą, Masaaki Satake, Wanderleiem Silvą, Chuckiem Liddellem, Ricardo Aroną czy Antônio Rogério Nogueirą[1].

Ostatnią walkę w MMA stoczył 6 grudnia 2003 pokonując Daniela Bergmana na gali w Danii[1] lecz oficjalnie zakończył karierę zawodniczą dwa lata później w 2005[2]. Po zakończeniu kariery został trenerem kickboxingu. Ponadto był również komentatorem turniejów kickboxerskich World Combat League czy japońskich gal DREAM. Zasiadał na stanowisku prezydenta telewizji HDNet Fights (aktualnie zwana AXS TV Fights)[3].

Osiągnięcia[4][9][6][2]

Mieszane sztuki walki:

Karate:

  • trzykrotny mistrz stanu Texas
  • 1991 i 1992: mistrz świata w formule full contact

Kickboxing:

  • dwukrotny mistrz USKA w wadze ciężkiej
  • 1994: mistrz WKC w wadze ciężkiej
  • 1995: mistrz świata WKC/WKKC w wadze ciężkiej

Judo:

  • 1994: mistrz stanu Texas

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Statystyki i rekord w MMA (ang.). tapology.com. [dostęp 2018-10-21].
  2. ↑ a b c Interview with UFC and Full Contact Legend Guy Mezger (ang.). criticalbench.com. [dostęp 2018-10-21].
  3. ↑ a b Osiągnięcia G. Mezgera na jego oficjalnej stronie (ang.). guymezger.com. [dostęp 2018-10-21].
  4. ↑ a b c Osiągnięcia G. Mezgera w sportach walki (ang.). fighters.itgo.com. [dostęp 2018-10-21].
  5. ↑ Guy Mezger Interview (ang.). sfuk.tripod.com. [dostęp 2018-10-21].
  6. ↑ a b Osiągnięcia G. Mezgera w sportach walki i UFC na stronie angelfire.com (ang.). angelfire.com. [dostęp 2018-10-21].
  7. ↑ Historyczny szlak MMA #4 – W jaskini lwa (pol.). mmarocks.pl. [dostęp 2018-10-21].
  8. ↑ Profil G. Mezgera na stronie pancrase.ca.jp (jap.). pancrase.co.jp. [dostęp 2018-10-21].
  9. ↑ Osiągnięcia G. Mezgera w sportach walki i organizacji PRIDE FC na stronie angelfire.com (ang.). angelfire.com. [dostęp 2018-10-21].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie