Guz siostry Mary Joseph

Guz siostry Mary Joseph, węzeł siostry Mary Joseph^[1], objaw siostry Mary Joseph^[2] – palpacyjnie stwierdzalny guz w okolicy pępkowej będący następstwem obecności przerzutów do okołopępkowych węzłów chłonnych z nowotworów narządów jamy brzusznej lub miednicy, a rzadziej w wyniku lokalnego szerzenia się procesu rozrostowego przez ciągłość^[3]. W tej okolicy najczęściej lokalizują się przerzuty raka jajnika, raka żołądka, raka trzustki i raka jelita grubego^[4]. U kobiet źródłem przerzutów do okolicy pępkowej najczęściej jest rak jajnika, a u mężczyzn żołądka^[3].

Przerzuty stanowią niemal 90% nowotworów tej okolicy, w pozostałych przypadkach pierwotnymi nowotworami złośliwymi okolicy pępkowej są nowotwory skóry, głównie czerniak^[5], jest to więc późny objaw już zaawansowanej choroby nowotworowej^[6][5].

Szacuje się, że guz siostry Mary Joseph może towarzyszyć 1–3% przypadków nowotworów jamy brzusznej lub miednicy^{[7][8][9][10]}. Częściej jest stwierdzany u kobiet^[8][10]. Guz siostry Mary Joseph bywa pierwszą manifestacją choroby nowotworowej^[11]. W diagnostyce pomocna jest biopsja i badanie histopatologiczne, pomocne są badania obrazowe^[6][3].

Guz zwykle cechuje się nieregularnym odgraniczeniem i twardą konsystencją, może być bolesny. Powierzchnia zmiany często jest owrzodziała lub martwicza, może występować krwista, surowicza lub ropna wydzielina^[12][10][13]. Guzy zwykle osiągają wielkość około 0,5–2 cm, choć mogą być znacznie większe, osiągając nawet 10 cm^[4][12]. Wymaga różnicowania z przepukliną pępkową, naczyniakiem, endometriozą, chorobą Pageta, blizną przerostową, ziarniniakiem i wypryskiem^[6].

Możliwymi mechanizmami tłumaczącymi powstanie guza siostry Mary Joseph mogą być^{[10][12][3][6]}:

• szerzenie przez ciągłość z nacieczonej otrzewnej (najczęstsza droga),
• bogate unaczynienie limfatyczne z licznymi połączeniami z innymi grupami węzłów, w tym pachowymi, pachwinowymi i okołoaortalnymi,
• bogate unaczynienie tętnicze,
• połączenia żylne z żyłą piersiową wewnętrzną, żyłą nabrzuszną powierzchowną i układem wrotnym,
• szerzenie się komórek nowotworowych poprzez moczownik (rak pęcherza moczowego) i inne struktury będące pozostałościami struktur płodowych.

Guz w 1949 został nazwany przez Hamiltona Baileya imieniem pielęgniarki, która jako pierwsza zauważyła, że chorzy z nowotworami w jamie brzusznej lub miednicy mają guz w okolicy pępkowej^[9].

Zobacz też

• węzeł Virchowa

Przypisy

Bibliografia

• Morton A. Meyers, Chusilp Charnsangavej, Michael Oliphant: Meyers' Dynamic Radiology of the Abdomen: Normal and Pathologic Anatomy. Springer, 2010. ISBN 978-1-4419-5939-3.

• Courtney M. Townsend: Chirurgia Sabiston. T. 4. Elsevier Health Sciences, 2013. ISBN 978-83-7609-162-4.

• Dennis A. Casciato, Territo Mary C.: Manual of Clinical Oncology. Lippincott Williams & Wilkins, 2012. ISBN 978-1-4511-1560-4.