Gwardia Opole
| Pełna nazwa | Klub Piłki Ręcznej Gwardia Opole |
|---|---|
| Data założenia | 1945 |
| Debiut w najwyższej lidze | 1962 |
| Liga | Superliga |
| Państwo |  Polska |
| Adres | ul. Oleska 72/6, 45-222 Opole |
| Hala sportowa | Stegu Arena |
| Prezes | Karina Radomska |
| Trener | Rafał Kuptel |
| Asystent trenera | Adrian Fiodor |
| Strona internetowa | |
Klub Piłki Ręcznej Gwardia Opole – polski męski klub piłki ręcznej, założony w 1945 w Opolu. Dwukrotny brązowy medalista mistrzostw Polski. Od 2015 występuje w Superlidze. Mecze w roli gospodarza rozgrywa w Stegu Arenie.
Historia
Rozgrywki krajowe
Lata 1945–2013
W 1957 w Gwardii Opole powstał zespół piłki ręcznej siedmioosobowej. W 1962 wywalczył on awans do I ligi. W debiutanckim sezonie w najwyższej klasie rozgrywkowej zajął 4. miejsce. W sezonie 1963/1964 opolski zespół prowadzony przez Edwarda Hylę zdobył brązowy medal mistrzostw Polski (wyprzedziły go AZS Katowice i Sparta Katowice). W sezonie 1966/1967 klub prowadził na półmetku w I lidze, jednak ostatecznie skończył rozgrywki poza podium. W tym okresie w Gwardii istniał też zespół piłki ręcznej jedenastoosobowej, który trzykrotnie został wicemistrzem Polski (1963, 1965, 1966)[1].
W kolejnych latach Gwardia nadal występowała w I lidze. Spadła z niej w 1980, jednak już po roku, kiedy to wygrała II ligę z przewagą ośmiu punktów nad drugą Posnanią Poznań, powróciła do I ligi. W sezonie 1981/1982 ponownie została zdegradowana do II ligi, w której spędziła następnych dziesięć lat. Do I ligi – ponownie tylko na rok – opolska drużyna wróciła w sezonie 1992/1993, kiedy jej trenerem był Henryk Zajączkowski. W 1996 klub został wsparty finansowo przez firmę WKW, a do zespołu dołączyli doświadczeni zawodnicy, którzy mieli zapewnić Gwardii ponowny awans do I ligi. Po pół roku projekt upadł, co spowodowało, że w sezonie 1997/1998 klub znalazł się na trzecim szczeblu rozgrywkowym[1], w którym występował przez trzy kolejne lata.
W sezonie 1999/2000 Gwardia odniosła 18 zwycięstw, zanotowała jeden remis i poniosła trzy porażki. Z dorobkiem 37 punktów uplasowała się na 1. miejscu w tabeli grupy C II ligi (stanowiącej trzeci szczebel rozgrywkowy), awansując tym samym do I ligi[2]. W sezonie 2002/2003 opolski zespół wygrał 18 meczów, dwa zremisował, a sześć przegrał. Z dorobkiem 38 punktów (cztery punkty przewagi nad drugim AZS-AWF Biała Podlaska) wygrał rozgrywki I ligi[3] i po 10 latach powrócił do Ekstraklasy. W niej w sezonie 2003/2004 zanotował tylko dwa zwycięstwa (21 lutego 2004 pokonał MOSiR Zabrze, a 3 kwietnia 2004 wygrał z AZS-AWF Biała Podlaska) oraz trzy remisy, spadając do I ligi. Najlepszym strzelcem Gwardii w ekstraklasowym sezonie 2003/2004 był Maciej Ścigaj, który zdobył 154 gole[1].
W latach 2004–2013 Gwardia występowała w I lidze. W tym okresie dwukrotnie zajęła w niej 2. miejsce (2006/2007, 2010/2011) i dwukrotnie uplasowała się na 3. pozycji (2007/2008, 2011/2012). W sezonie 2012/2013, kiedy jej trenerem był Marek Jagielski[1], zdominowała rozgrywki I ligi (grupa B) – wygrała 25 z 26 meczów i z dorobkiem 50 punktów zakończyła zmagania na 1. miejscu, oznaczającym awans do Superligi[4].
Lata 2013–2019
W rundzie zasadniczej Superligi sezonu 2013/2014 Gwardia odniosła pięć zwycięstw, zanotowała jeden remis i poniosła 16 porażek[5]. Z dorobkiem 11 punktów uplasowała się na przedostatnim miejscu w tabeli. Przystąpiła następnie do gry o utrzymanie. W fazie spadkowej wygrała dwa mecze (23 kwietnia 2014 i 10 maja 2014 z Zagłębiem Lubin), jeden zremisowała, a trzy przegrała[6]. Nie wystarczyło to do utrzymania – Gwardia ostatecznie skończyła rozgrywki na 11. miejscu i spadła do I ligi. W trakcie sezonu, w grudniu 2013 doszło do zmiany trenera – Marka Jagielskiego zastąpił Tadeusz Jednoróg[7]. W 2014 nowym szkoleniowcem opolan został Rafał Kuptel (funkcję asystenta objął Michał Skórski). W sezonie 2014/2015 Gwardia zdominowała rozgrywki I ligi (grupa B) – wygrała wszystkie 26 meczów, a ponadto zdobyła najwięcej goli i najmniej straciła. Kończąc rywalizację na 1. miejscu w tabeli z przewagą 17 punktów nad drugą Siódemką Miedzią Legnica, ponownie awansowała do Superligi[8].
Rundę zasadniczą sezonu 2015/2016 Superligi Gwardia zakończyła na 9. pozycji (osiem zwycięstw, jeden remis, 13 porażek). W rywalizacji o utrzymanie wygrała pięć z sześciu meczów, zachowując miejsce w najwyższej klasie rozgrywkowej. W sezonie 2016/2017 opolski zespół uplasował się na 3. pozycji w grupie pomarańczowej i 5. miejscu w tabeli zbiorczej[9]. W 1/4 finału play-off, której mecze odbyły się 19 i 25 kwietnia 2017, został wyeliminowany przez MMTS Kwidzyn (24:29; 25:22)[10]. Najlepszymi strzelcami Gwardii w sezonie 2016/2017 byli: Antoni Łangowski (131 bramek), Michał Lemaniak (125 bramek) i Karol Siwak (115 bramek). Bramkarz opolskiej drużyny Adam Malcher został natomiast wybrany najlepszym golkiperem rozgrywek.
W 2017 Gwardia pozyskała kilku młodych zawodników, m.in. Patryka Mauera, Macieja Zarzyckiego i Jana Klimkowa. Zespół opuścili za to m.in. Ignacy Bąk i Kacper Adamski. W sezonie 2017/2018 opolanie odnieśli 16 zwycięstw w 30 meczach (56 punktów) i fazę zasadniczą zakończyli na 3. miejscu w grupie pomarańczowej i 7. w tabeli zbiorczej. W 1/4 finału play-off wyeliminowali Górnika Zabrze (28:24; 23:25). W półfinale zostali pokonani przez Wisłę Płock (33:32; 21:33), choć ich jednobramkowe zwycięstwo w pierwszym meczu, który rozegrano 15 maja 2018 w Opolu (2800 widzów), zostało uznane za sensację[11]. W rywalizacji o 3. miejsce Gwardia przegrała z Azotami-Puławy (28:30; 26:31), kończąc ostatecznie rozgrywki na 4. pozycji[12]. Najlepszymi strzelcami opolskiej drużyny w sezonie 2017/2018 byli: Patryk Mauer (182 bramki), Kamil Mokrzki (136 bramek) i Antoni Łangowski (116 bramek). Mauer otrzymał ponadto nagrodę dla odkrycia Superligi; Gladiatorem wyróżnieni zostali także: Adam Malcher (najlepszy zawodnik i najlepszy bramkarz) i Rafał Kuptel (najlepszy trener).
Latem 2018 Gwardię wzmocnili: Wiktor Kawka, Dariusz Skraburski i Jędrzej Zieniewicz. W sezonie 2018/2019 opolanie wygrali 17 meczów, a dziewięć przegrali[13]. Fazę zasadniczą zakończyli na 4. miejscu z dorobkiem 52 punktów. W 1/4 finału play-off wyeliminowali Azoty-Puławy (27:25; 28:25). W półfinale zostali pokonani przez faworyzowane Vive Kielce (32:31; 28:37), jednakże ich jednobramkowe zwycięstwo w pierwszym spotkaniu, które odbyło się 14 maja 2019 w Opolu w obecności 2900 widzów, zostało uznane za sensację (Marcin Górczyński określił ten wynik mianem „sensacji dekady w polskiej piłce ręcznej”[14]; zwycięstwo Gwardii zakończyło trwającą od marca 2016 passę 103 zwycięstw z rzędu w lidze Vive)[15]. W rywalizacji o 3. miejsce Gwardia zmierzyła się z MMTS-em Kwidzyn. W pierwszym meczu przegrała 25:26, jednak w rozegranym 24 maja 2019 w Opolu rewanżu wygrała 26:24, zdobywając brązowy medal mistrzostw Polski[16]. Najlepszymi strzelcami opolskiej drużyny w sezonie 2018/2019 byli: Patryk Mauer (149 bramek), Mateusz Jankowski (120 bramek) i Antoni Łangowski (116 bramek). Trzeci raz z rzędu Adam Malcher został nagrodzony Gladiatorem dla najlepszego bramkarza ligi, a drugi raz z rzędu Rafał Kuptel został uznany najlepszym trenerem Superligi. W 2019, po pięciu latach, z klubu odszedł drugi trener Michał Skórski, który objął Azoty-Puławy.
Europejskie puchary
Dzięki dobrym wynikom w rozgrywkach krajowych w sezonie 2016/2017, w sezonie 2017/2018 Gwardia przystąpiła do gry w Pucharze EHF[17]. W drugiej rundzie trafiła na portugalską Benfikę. W pierwszym meczu, który rozegrano 7 października 2017 w Lizbonie, opolanie przegrali różnicą czterech bramek (24:28). W rozegranym 15 października 2017 w Opolu rewanżu wygrali jednak pięcioma golami (26:21) i awansowali do dalszej fazy rozgrywek. W trzeciej rundzie zmierzyli się ze słoweńskim RD Koper 2013 – w pierwszym spotkaniu odnieśli pięciobramkowe zwycięstwo (30:25), lecz w rozegranym 25 listopada 2017 rewanżu przegrali różnicą sześciu goli (21:27), odpadając z dalszej rywalizacji. W sezonie 2017/2018 mecze Pucharu EHF w Opolu oglądało średnio 3000 kibiców[18].
W sezonie 2018/2019 Gwardia również przystąpiła do gry w Pucharze EHF. W 2. rundzie trafiła na utytułowane słoweńskie RK Velenje (w sezonie 2017/2018 grające w Lidze Mistrzów). W pierwszym meczu, który rozegrano 7 października 2018 w Velenje, opolska drużyna przegrała różnicą czterech goli (22:26). W rozegranym tydzień później w Opolu spotkaniu rewanżowym, które w Stegu Arenie oglądało 2500 kibiców, Gwardia nie zdołała odrobić strat i mimo dwubramkowego zwycięstwa (23:21) odpadła z dalszej rywalizacji[18].
Hala sportowa
Do 2017 Gwardia rozgrywała mecze domowe w hali przy ul. Kowalskiej 2 w Opolu. W 2013 obiekt otrzymał imię Jerzego Klempela – piłkarza ręcznego, wychowanka Gwardii, reprezentanta Polski.
W 2017 klub przeniósł się do zmodernizowanej hali „Okrąglak” przy ul. Oleskiej 70 w Opolu. W wyniku procesu komercjalizacji w 2018 obiekt otrzymał nazwę Stegu Arena (umowę sponsorską podpisano na pięć lat)[19]. Hala, której przebudowa kosztowała ok. 39 mln zł (część funduszy pochodziła z dotacji z Ministerstwa Sportu i Turystyki)[20], posiada 3086 miejsc stałych na trybunach.
Pierwszy oficjalny mecz w nowej hali Gwardia rozegrała 2 września 2017 – w spotkaniu Superligi pokonała Piotrkowianina Piotrków Trybunalski (31:22). Mecz obserwowało 2000 widzów[21].
| Frekwencja w Stegu Arenie w Superlidze | ||||
|---|---|---|---|---|
| Sezon | Mecze | Łącznie widzów | Średnio widzów | |
| 2017/2018 | 18 | 31 900 | 1772 | |
| 2018/2019 | 16 | 30 790 | 1924 | |
| Razem | 34 | 62 690 | 1844 | |
| Źródło: ZPRP[22] | ||||
Sukcesy
- Mistrzostwa Polski:
- 3. miejsce: 1963/1964, 2018/2019,
Drużyna
Kadra w sezonie 2020/2021
| Nr | Zawodnik | Pozycja | Data ur. | Wzrost |
|---|---|---|---|---|
| 2 | Michał Lemaniak | skrzydłowy | 15.02.1997 | 180 |
| 3 | Michał Scisłowicz | skrzydłowy | 24.07.2000 | 184 |
| 7 | Maciej Zarzycki | rozgrywający | 26.07.1998 | 186 |
| 10 | Jan Klimków | obrotowy | 21.12.1998 | 203 |
| 16 | Adam Malcher | bramkarz | 21.05.1986 | 198 |
| 18 | Mateusz Jankowski | obrotowy | 22.03.1988 | 190 |
| 19 | Przemysław Zadura | rozgrywający | 26.04.1998 | 198 |
| 20 | Wiktor Kawka | rozgrywający | 28.03.1996 | 193 |
| 21 | Patryk Mauer | skrzydłowy | 02.09.1998 | 180 |
| 22 | Michał Milewski | skrzydłowy | 10.09.1998 | 192 |
| 23 | Mateusz Morawski | rozgrywający | 12.05.1997 | 182 |
| 24 | Szymon Działakiewicz | rozgrywający | 17.02.2000 | 190 |
| 25 | Filip Stefani | skrzydłowy | 04.06.2000 | 194 |
| 44 | Dawid Balcerek | bramkarz | 16.02.2000 | 194 |
Europejskie puchary
| Rozgrywki | Sezon | Runda | Rywal | Dom | Wyjazd | Dwumecz |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Puchar EHF | 2017/2018 | Runda 2 |  SL Benfica | 26:21 | 24:28 | 50:49 |
| Runda 3 |  RD Koper 2013 | 30:25 | 21:27 | 51:52 | ||
| 2018/2019 | Runda 2 | RK Velenje | 23:21 | 22:26 | 45:47 | |
| 2019/2020 | Runda 3 | Azoty-Puławy | 26:24 | 28:29 | 54:53 | |
| Grupa A |  MT Melsungen | - | 21:26 | |||
 Bjerringbro-Silkeborg | 29:32 | - | ||||
| SL Benfica | 24:29 | 23:30 | 47:59 | |||
| Źródło: EHF[18] | ||||||
Przypisy
- ↑ a b c d Historia szczypiorniaka w Opolu. kprgwardiaopole.com. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Tabela wyników – sezon 1999/2000. zprp.pl. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Tabela wyników – sezon 2002/2003. zprp.pl. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Tabela wyników – sezon 2012/2013. zprp.pl. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Tabela wyników – sezon 2013/2014. zprp.pl. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Terminarz (miejsca 9–12) – sezon 2013/2014. zprp.pl. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Wiktor Gumiński: Marek Jagielski nie jest już trenerem Gwardii Opole. sportowefakty.wp.pl, 16 grudnia 2013. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Tabela wyników – sezon 2014/2015. zprp.pl. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Tabela wyników – sezon 2016/2017. zprp.pl. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Terminarz (ćwierćfinał) – sezon 2016/2017. zprp.pl. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Marcin Górczyński: PGNiG Superliga: sensacja w półfinale! Adam Malcher zawrócił Wisłę. sportowefakty.wp.pl, 15 maja 2018. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Terminarz (o 3. miejsce) – sezon 2017/2018. zprp.pl. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Tabela wyników – sezon 2018/2019. zprp.pl. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Marcin Górczyński: PGNiG Superliga: szok! KPR Gwardia Opole lepsza od PGE VIVE Kielce. sportowefakty.wp.pl, 14 maja 2019. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Marcin Górczyński: Koniec niesamowitej serii PGE VIVE Kielce. Historyczny wyczyn Gwardii Opole. sportowefakty.wp.pl, 14 maja 2019. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Terminarz (o 3. miejsce) – sezon 2018/2019. zprp.pl. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Wiktor Gumiński: Puchar EHF: KPR Gwardia Opole debiutuje na europejskich salonach. sportowefakty.wp.pl, 7 października 2017. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ a b c Gwardia Opole (ang.). eurohandball.com. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Stegu Arena – słynna opolska hala z nową nazwą. stegu.pl. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Wiktor Gumiński: Nowa era „Okrąglaka”. Tak wygląda przyszły dom KPR Gwardii Opole. sportowefakty.wp.pl, 28 czerwca 2017. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Wiktor Gumiński: PGNiG Superliga: znakomity start KPR Gwardii Opole w nowej hali. sportowefakty.wp.pl, 2 września 2017. [dostęp 2019-08-24].
- ↑ Archiwum rozgrywek. zprp.pl. [dostęp 2019-08-24].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Handball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: Nieznany, Licencja: CC0
Początki historii piłki ręcznej w Opolu