Gwardyjska Dywizja Strzelców Konnych (Freikorps)

Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

(c) Bundesarchiv, Bild 146-2006-0049 / CC-BY-SA 3.0

Oddziały dywizji wkraczające do Monachium po upadku Bawarskiej Republiki Rad

Gwardyjska Dywizja Strzelców Konnych – (niem. Garde-Kavallerie-Schützen-Division, Division Heuduck des Garde-Kavallerie-Schützen-Korps) jeden z niemieckich oddziałów Freikorpsów. Utworzona w grudniu 1918 roku pod dowództwem generała porucznika Heinricha von Hofmanna. Brała udział w tłumieniu powstania Związku Spartakusa. Szef sztabu dywizji, Waldemar Pabst, przyczynił się do złapania Róży Luksemburg i Karla Liebknechta, zarządził także ich zamordowanie. W kwietniu 1919 roku utworzyła Gwardyjski Korpus Strzelców Konnych (Freikorps).

Składała się z:

• 11 Dowództwa Strzelców Konnych
• 14 Dowództwa Strzelców Konnych
• 38 Dowództwa Strzelców Konnych
• 3 Gwardyjskiego Pułku Artylerii Polowej
• jednostek dywizyjnych

Znani członkowie:

• Karl Angerstein (generał porucznik Luftwaffe)
• Curd Brand (SS-Brigadeführer)
• Markus von Blumenfeld (SS-Standartenführer)
• Wilhelm Canaris (jako oficer łącznikowy)
• Leonardo Conti (SS-Obergruppenführer i minister zdrowia Rzeszy)
• Konrad Goltz (generał porucznik Luftwaffe)
• Ulrich Grauert (generał porucznik Luftwaffe)
• Walter von Hippel (generał porucznik Luftwaffe)
• Otto Hoffmann von Waldau (generał lotnictwa)
• Erwin Jaenecke (generał pułkownik)
• Hans Kehrl (SS-Brigadeführer)
• Ulrich Kessler (generał lotnictwa)
• Heinrich Lankenau (SS-Gruppenführer)
• Curt Pohlmeyer (SS-Brigadeführer)