Gwidon z Thouars
Ten artykuł od 2018-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| ||
Książę Bretanii | ||
Okres | od kwiecień 1203 do 13 kwietnia 1213 | |
Poprzednik | Artur I Plantagenet | |
Następca | Alicja z Thouars i Piotr I Mauclerc | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Dynastia z Thouars Chemillé | |
Data urodzenia | ? | |
Data śmierci | 13 kwietnia 1213 | |
Ojciec | Godfryd IV de Thouars | |
Matka | Eleonora de Lusignan | |
Żona | Konstancja Bretońska | |
Dzieci | Alicja z Thouars |
Gwidon z Thouars (zm. 13 kwietnia 1213 w Chemillé), książę Bretanii od 1203 r. Syn Godfryda IV, wicehrabiego de Thouars, i Eleonory, córki Hugona VII, pana de Lusignan.
Był trzecim mężem księżnej Bretanii Konstancji (1161 - 5 września 1201), córki księcia Conana IV Młodszego i Małgorzaty Szkockiej, córki Henryka Szkockiego, 3. hrabiego Huntingdon. Poślubił ją w 1199 r.Gwidon i Konstancja mieli razem trzy córki:
- Alicja z Thouars (1200 - 21 października 1221), księżna Bretanii
- Katarzyna (1/5 września 1201 - 1237/1240), żona Andrzeja III, pana de Vitre
- Małgorzata z Thouars (1/5 września 1201 - 1216/1220), żona Godfryda I, wicehrabia z Rohan[1]
W latach 1203-1213 Gwidon rządził Bretanią w imieniu swojej córki. Rządził pod kontrolą króla Francji Filipa II, który wydał Alicję za swojego kuzyna Piotra de Dreux. Gwidon posiłkował Filipa podczas wyprawy tego ostatniego na Normandię w 1204 r. Gwidon zmarł w 1213 r. i został pochowany w opactwie Villeneuve.
Przypisy
|