Héctor Cúper

Héctor Cúper

Pełne imię i nazwisko	Héctor Raúl Cúper
Data i miejsce urodzenia	16 listopada 1955 Chabás
Wzrost	179 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1976–1977 Ferro Carril Oeste 5 (0) 1977–1978 Independiente Rivadavia 6 (2) 1978–1988 Ferro Carril Oeste 424 (24) 1988–1992 Huracán 132 (8) W sumie: 567 (34)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1984–1986  Argentyna 5 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1993–1995 Huracán 1995–1997 Lanús 1997–1999 RCD Mallorca 1999–2001 Valencia 2001–2003 Inter Mediolan 2004–2006 RCD Mallorca 2007 Real Betis 2008 Parma 2008–2009 Gruzja 2009–2011 Aris FC 2011 Racing Santander 2011–2013 Orduspor 2013–2014 Al-Wasl 2015–2018 Egipt 2018–2019 Uzbekistan 2021–2022 Demokratyczna Republika Konga

Héctor Raúl Cúper (ur. 16 listopada 1955 w Chabás, nieopodal Santa Fe) – argentyński trener piłkarski i piłkarz występujący na pozycji obrońcy.

Jako zawodnik grał w klubach z Buenos Aires - Ferro Carril (1978–1989) i Huracánie (1989–1992), ale bez większych sukcesów. W czasie selekcjonerskiej kadencji Carlosa Bilardo osiem razy wystąpił w reprezentacji Argentyny.

Na początku lat 90. rozpoczął karierę szkoleniową. Od początku pracował w małych klubach, niezaliczających się do faworytów ligi, z którymi następnie udawało mu się osiągać dobre wyniki; tak było na początku jego przygody trenerskiej, kiedy z Huracánem i Club Atlético Lanús zdobył wicemistrzostwo Argentyny (z tym drugim również Copa CONMEBOL), jak również później w lidze hiszpańskiej. Najpierw z Realem Mallorca dotarł do finału Pucharu Zdobywców Pucharów, a następnie dwukrotnie do tego samego szczebla rozgrywek - tyle że Ligi Mistrzów - doprowadził Valencię. Mniej owocna okazała się praca w Interze Mediolan. Wówczas też zaczęto szkoleniowcowi zarzucać nadmierne przywiązanie do schematów i preferowanie defensywnego stylu gry.

Pod koniec czerwca 2007 roku Cúper po ponad rocznej przerwie powrócił do wykonywania zawodu, tym razem w innym klubie spoza czołówki - Realu Betis. Jednak został zwolniony już po czternastu kolejkach nowego sezonu; kiedy odchodził, Betis zajmował przedostatnie miejsce w tabeli. Równie krótkie i nieefektywne okazały się przygody z AC Parma (dziewięć meczów i spadek z Serie A) i reprezentacją Gruzji (brak zwycięstwa w eliminacjach do Mundialu 2010).

Kariera szkoleniowa

Z niezaliczającymi się do faworytów ligi argentyńskiej Huracanem i Lanúsem zdobył wicemistrzostwo kraju. Z tym drugim klubem wywalczył w 1996 roku Copa CONMEBOL.

W 1997 roku przeszedł do beniaminka hiszpańskiej Primera División Realu Mallorca. Drużynę, w której grali wówczas m.in. Dani, Iván Campo, Juan Carlos Valerón, Lauren i sprowadzony z Lanúsu bramkarz Carlos Roa, doprowadził do piątego miejsca i finału Pucharu Króla, przegranego po rzutach karnych z FC Barceloną. W następnym sezonie klub zajął trzecią (najwyższą w swojej historii) lokatę w lidze oraz - jako debiutant w europejskich rozgrywkach - dotarł do finału ostatniej edycji Pucharu Zdobywców Pucharów. W Birmingham podopieczni Cúpera ulegli 1:2 SS Lazio.

Po tym meczu trener przyjął propozycję z Valencii. W inauguracyjnym sezonie jego pracy, mimo słabego początku (cztery porażki w pierwszych pięciu ligowych spotkaniach), zespół, po zwycięstwach nad m.in. Lazio 5:2 i Barceloną 4:1, doszedł do finału Ligi Mistrzów, w którym przegrał 0:3 z Realem Madryt. W drużynie występowali rodacy szkoleniowca Kily González i Mauricio Pellegrino, Hiszpanie Gerard i Santiago Cañizares oraz przeżywający drugą młodość obrońcy Jocelyn Angloma i Amedeo Carboni. W następnym sezonie, już z Didierem Deschamps'em, Johnem Carew, Vicentem i Rubenem Barają w składzie, Valencia ponownie dotarła do finału Pucharu Mistrzów. I tak jak rok wcześniej przegrała, tym razem po rzutach karnych z Bayernem Monachium. Kibice coraz częściej zarzucali Cúperowi hołdowanie defensywnemu stylowi gry. Po zajęciu tylko piątego miejsca w lidze, trener podał się do dymisji.

Kolejne dwa lata spędził w Interze Mediolan, z którym zdołał jedynie zdobyć wicemistrzostwo Włoch. Niemal przez cały ten czas był krytykowany za apodyktyczność, brak sukcesów na arenie międzynarodowej i zbytnie przywiązanie do gry obronnej. Po konflikcie z nim z klubu odszedł Ronaldo. Po sześciu kolejkach sezonu 2003–2004 Argentyńczyk został zwolniony.

Przez kilkanaście miesięcy odpoczywał w swoim domu w Santa Fe. Pod koniec roku ponownie przyjął propozycję z Mallorki, którą zdołał uratować przed spadkiem z Primera División. Na początku 2006 roku szkoleniowcowi podziękowano za współpracę.

Półtora roku później powrócił do Hiszpanii jako szkoleniowiec Realu Betis. Został zwolniony w grudniu tego samego roku; kiedy odchodził, klub zajmował przedostatnie miejsce w tabeli. Równie krótka (dziewięć kolejek) i nieefektywna (spadek z Serie A) okazała się przygoda z AC Parma.

W sierpniu 2008 roku zastąpił Niemca Klausa Toppmöllera na stanowisku selekcjonera reprezentacji Gruzji. Pod jego kierownictwem Gruzini nie wygrali w eliminacjach do Mundialu 2010 żadnego meczu i ostatecznie zajęli w tabeli ostatnie miejsce, za Bułgarią, Cyprem i Czarnogórą. W listopadzie 2009 roku Cuper został zastąpiony przez Temura Kecbaię.

Kilka dni później ogłoszono, że obejmie stanowisko trenera Arisu Saloniki. 19 stycznia 2011 roku zrezygnował z posady trenera Aris FC. Od 29 czerwca do 29 listopada 2011 był trenerem Racingu Santander. 19 grudnia 2011 podpisał kontrakt z tureckim Ordusporem.

2 marca 2015 został ogłoszony selekcjonerem reprezentacji Egiptu, z którą uczestniczył w Pucharze Narodów Afryki 2017 i Mistrzostwach Świata 2018.

Sukcesy szkoleniowe

• wicemistrzostwo Argentyny 1994 z Huracanem
• wicemistrzostwo Argentyny 1995 oraz Copa CONMEBOL 1996 z Lanúsem
• finał Pucharu Hiszpanii 1998, III miejsce w lidze w sezonie 1998–1999 oraz finał Pucharu Zdobywców Pucharów 1999 z RCD Mallorcą
• finał Ligi Mistrzów 2000 i 2001 oraz III miejsce w lidze w sezonie 1999-00 z Valencią
• wicemistrzostwo Włoch 2003 z Interem
• finał Pucharu Grecji 2010 z Arisem Saloniki
• II miejsce w Pucharze Narodów Afryki 2017 i udział w Mistrzostwach Świata 2018 z Egiptem

Bibliografia

• Héctor Cúper w bazie National Football Teams (ang.)
• Profil na worldfootball.net (ang.)