Hélène Ségara

Hélène Ségara

Hélène Ségara i Yannick Noah
Imię i nazwisko	Hélène Aurore Alice Rizzo[1]
Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1971[2] Six-Fours-les-Plages[3], Var, Francja
Gatunki	pop
Zawód	piosenkarka
Aktywność	od 1985
Wydawnictwo	East West, Warner Music, Mercury, Universal Music
Strona internetowa

Hélène Ségara, właśc. Hélène Aurore Alice Rizzo (ur. 26 lutego 1971 w Six-Fours-les-Plages) – francuska piosenkarka pop i aktorka, najlepiej znana z roli Esmeraldy we francuskim musicalu Notre Dame de Paris. Sprzedała ponad 10 milionów płyt.

Życiorys

Urodziła się na farmie dziadka w Six-Fours-les-Plages w departamencie Var. Jej ojciec Bernardo Rizzo miał włoskie pochodzenie, a matka Thérèse Kasbarian była ormiańskiego pochodzenia^[4]. Gdy miała osiem lat, jej rodzice rozwiedli się. W wieku piętnastu lat opuściła szkołę i rodzinę. Następnie pracowała dorywczo jako pianistka w restauracjach Lazurowego Wybrzeża. W lutym 1990, mając 18 lat urodziła swoje pierwsze dziecko, syna Raphaëla. W 1993 pojawił się pierwszy singiel „Loin”, który w 1994 pozwolił jej zaistnieć w programie France 2 La Chance aux chansons.

W 1996, wraz z synem, przeniosła się do Paryża. Wkrótce poznała Bruno 'Orlando' Gigliotti, brata piosenkarki Dalidy, który zachęcił ją do jego kariery muzycznej. Pierwszy sukces odniosła w 1996 roku z singlem "Je vous aime adieu", pochodzącym z debiutanckiego albumu Cœur de verre. Kolejny singiel „Vivo per léi” (1997) w duecie z Andreą Bocellim przekroczyły nakład miliona egzemplarzy. Śpiewała na ścieżce dźwiękowej francuskiej wersji kreskówki Anastazja (1997).

W 1998 roku po wycofaniu izraelskiej piosenkarki Noi, została wybrana roli Esmeraldy, którą grała w latach 1998-2001 we francuskim musicalu Riccardo Cocciante Notre Dame de Paris u boku Garou, Patricka Fiori, Daniela Lavoie, Bruna Pelletiera, Lucka Mervila i Julie Zenatti.

W duecie z Garou zaśpiewała utwór „L'amour existe encore” (1998), nagrany na płycie Ensemble contre le sida. 22 stycznia 2000 otrzymała NRJ Music Award w kategorii francuska rewelacja roku.

8 października 2013 zdiagnozowano u niej rzadką chorobą autoimmunologiczną, która powoduje utratę wzroku prawego oka. Dzięki leczeniu kortyzonem, udało się ustabilizować wzrok^[5].

Dyskografia

• 1996: Cœur de verre
• 2000: Au nom d'une femme
• 2001: En concert à l'Olympia
• 2002: Hélène (hiszpańska wersja)
• 2003: Humaine
• 2004: Ailleurs comme ici (best of)
• 2006: Quand l'éternité…
• 2007: Les 50 plus belles chansons
• 2007: Collection prestige
• 2008: Mon pays c'est la terre
• 2011: Parmi la foule
• 2013: Et si tu n'existais pas
• 2014: Tout commence aujourd'hui
• 2016: Amaretti
• 2021: Karma

Single

• 1993: "Loin"
• 1996: "Je vous aime adieu"
• 1996: "Une voix dans la nuit"
• 1997: "Les larmes" (single remix)
• 1997: "Auprès de ceux que j'aimais"
• 1997: "Vivo per léi" (z Andrea Bocelli)
• 1998: "Loin du froid de Décembre"
• 1998: "Vivre"
• 1999: "Les vallées d'Irlande"
• 1999: "Il y a trop de gens qui t'aiment"
• 2000: "Elle, tu l'aimes"
• 2000: "Parlez-moi de nous"
• 2001: "Tu vas me quitter"
• 2001: "Au nom d'une femme" (remix)
• 2001: "Mrs Jones" (Live Olympia 2000)
• 2002: "Donner tout"
• 2003: "L'amour est un soleil"
• 2003: "Encore une fois"
• 2003: "On n'oublie jamais rien, on vit avec" (z Laurą Pausini)
• 2004: "Humaine"
• 2004: "On ne dit pas"
• 2004: "Ailleurs comme ici"
• 2006: "Méfie-toi de moi"
• 2007: "Rien n'est comme avant"
• 2007: "Tu ne seras jamais libre"
• 2007: "Father"
• 2008: "La moitié de nous" (z Bruno Pelletierem)

Przypisy