Hélie de Talleyrand-Périgord
| książę żagański, książę de Talleyrand-Périgord, książę Dino | |
.jpg) książę w 1910 | |
 Herb de Talleyrand-Périgord | |
| książę żagański | |
| Okres | od 1906 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| de Talleyrand-Périgord | |
| Okres | od 1910 |
| Poprzednik | |
| Następca | Paul Louis Marie Archambault Boson de Talleyrand Périgord |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | Talleyrand-Périgord |
| Data i miejsce urodzenia | 23 sierpnia 1859 |
| Data i miejsce śmierci | 25 października 1937 |
| Przyczyna śmierci | atak serca |
| Ojciec | |
| Matka | Jeanne Seillière |
| Rodzeństwo | |
| Żona | Anna de Castellane |
| Dzieci | Howard Maurice de Talleyrand-Périgord, Helene Violette de Talleyrand |
Marie Pierre Louis Hélie de Talleyrand-Périgord (ur. 23 sierpnia 1859 w Mello, zm. 25 października 1937 w Paryżu), książę żagański (1906 – 1910), książę de Talleyrand-Périgord (1910 – 1937) i książę Dino – słynny francuski salonowiec[1][2].
Życiorys
Wczesne życie
Talleyrand urodził się 23 sierpnia 1859 roku jako syn Bosona de Talleyrand-Périgord, księcia żagańskiego oraz księcia de Talleyrand-Périgord (1832-1910) i Jeanne Seillière (1839-1905), dziedziczki barona de Seilliere, dostawcy zaopatrzenia wojskowego, który wzbogacił się podczas wojny francusko-pruskiej[1][3]. Jego młodszym bratem był Paul Louis Marie Archambault Boson de Talleyrand Périgord (1867-1952), książę de Valençay oraz późniejszy książę de Talleyrand-Périgord[4].
Jego dziadkami ze strony ojca byli Ludwik Napoleon de Talleyrand-Périgord (1811-1898) książę żagański, książę de Talleyrand-Périgord oraz książę de Valençay i Anna Luiza Charlotta Alix de Montmorency (1810-1858)[5]. Jego pradziadkami ze strony ojca byli Edmond de Talleyrand-Périgord, książę Dino (1787-1872), a później książę de Talleyrand-Périgord, oraz Dorota de Talleyrand-Périgord, księżna żagańska (1793-1862)[6].
Książę
W 1906 r. otrzymał od ojca tytuł księcia Żagania. W 1910 roku, po śmierci jego ojca, otrzymał też po nim inny tytuł, stając się Jego Najjaśniejszą Wysokością, Księciem de Talleyrand-Périgord[7]. 10 lipca 1912 r. został zatwierdzonym przez Huberta II, króla Włoch, księciem Dino. W 1910 r. oddał tytuł księcia żagańskiego swojemu synowi Howardowi Maurice de Talleyrand-Périgord. Po jego śmierci jego inne tytuły przeszły na jego młodszego brata, gdyż jego syn zmarł przed nim[1].
Po I wojnie światowej wrogo odbierani przez Niemców Talleyrandowie zabiegali o sprzedaż księstwa żagańskiego. Zakupem posiadłości zainteresowany był książę wirtemberski Albrecht Eugen, który odwiedził Żagań w 1923 r. Ostatecznie do transakcji nie doszło. W 1929 r. jego syn, książę żagański Howard targnął się na życie, doprowadzony do rozpaczy negatywnym stanowiskiem rodziny w sprawie zawarcia przez niego związku małżeńskiego przed ukończeniem 21 roku życia. Zmarł w szpitalu przy Rue Puccini w Paryżu. Hélie i jego żona Anna stanowczo podkreślali że ich sprzeciw budziła jedynie decyzja syna o małżeństwie, nie zaś kandydatka na przyszłą żonę, o czym pisał amerykański Times w wydaniu z 3 czerwca 1929[8].
Życie prywatne
W 1908 roku ożenił się z hrabiną Anną de Castellane (1875-1961)[9]. Anna była córką Jaya Goulda (1836-1892), amerykańskiego dewelopera kolei, którego określano mianem jednego z bezwzględnych baronów rabusiów epoki pozłacanej[10]. Anna była siostrą George’a Jaya Goulda I, Edwina Goulda I, Helen Miller Gould, Howarda Goulda i Franka Jaya Goulda[11]. Wcześniej wyszła za mąż (1895-1906) za kuzyna Hélie, hrabiego Boni de Castellane, późniejszego markiza de Castellane[1]. Razem mieli dwoje dzieci:
- Howard Maurice de Talleyrand-Périgord, późniejszy książę żagański (1909-1929)[8].
- Helene Violette de Talleyrand (1915–2003), która wyszła za mąż za Jamesa Roberta de Pourtales 29 marca 1937 r. w Le Val-Saint-Germain. Rozwiedli się w 1969, a 20 marca 1969 poślubiła Gastona Palewskiego (1901-1984), ministra badań naukowych i zagadnień atomowych oraz kosmicznych w latach 1962–1966. Pobrali się w Paryżu.
Ich syn, Howard, odebrał sobie życie 28 maja 1929 roku w Paryżu[12].
Talleyrand zmarł 25 października 1937 r. na atak serca w Paryżu[1][2].
Potomkowie
Był dziadkiem Hélie de Pourtalès, który jako swoją drugą żonę poślubił Marie Eugénie de Witt (ur. 1939), najstarszą córkę księżnej Marii Clotilde Bonaparte.
Przypisy
- ↑ a b c d e TALLEYRAND DEAD; WED ANNA GOULD; Duke Was Known as Prince of Sagan at Time of Courtship in First of Century, „The New York Times”, 27 października 1937, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-08-24] (ang.).
- ↑ a b - TIME, web.archive.org, 30 września 2007 [dostęp 2021-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-30].
- ↑ Dorothée Dino, Memoirs of the Duchesse de Dino: 1831-1835, W. Heinemann, 1909 [dostęp 2021-08-24] (ang.).
- ↑ Hugh Chisholm, The Encyclopaedia Britannica: A Dictionary of Arts, Sciences, Literature and General Information, Encyclopaedia Britannica, 1911 [dostęp 2021-08-24] (ang.).
- ↑ THE TALLEYRAND BED – Pelham – Object Detail, web.archive.org, 23 sierpnia 2017 [dostęp 2021-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ Adolphe Robert, Edgar Bourloton, Gaston Cougny, Dictionnaire des Parlementaires français, t. V, Paris 1891, s. 361 (fr.).
- ↑ TALLEYRAND DEAD; SAGAN NOW A DUKE; Husband of Former Anna Gould Succeeds to Father’s Titles, Including Serene Highness., „The New York Times”, 22 lutego 1910, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-08-24] (ang.).
- ↑ a b ANNA GOULD’S SON, SELF-WOUNDED, DIES; Howard de Talleyrand, Prince de Sagan, 19, Succumbs in Paris After 11 Days. PARENTS AT HIS BEDSIDE Youth Shot Himself When They Refused Immediate Permission to Wed Girl He Met at School., „The New York Times”, 29 maja 1929, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-08-24] (ang.).
- ↑ Duchesse de Talleyrand Is Dead;,?oungest Daughter of Jay Gould, „The New York Times”, 30 listopada 1961, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-08-24] (ang.).
- ↑ Maury Klein, The Life and Legend of Jay Gould, JHU Press, 29 października 1997, ISBN 978-0-8018-5771-3 [dostęp 2021-08-24] (ang.).
- ↑ Russell Porter, SON OF JAY GOULD LEFT $47,592,898; 28 Residuary Heirs Listed in Will of Howard, Last of Direct Inheritors ACCOUNTING MADE HERE 25 Relatives Will Get 1/26th of Net Estate and 3 Will Receive 1/78th Each, „The New York Times”, 20 października 1960, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-08-24] (ang.).
- ↑ The Press: Talleyrand Motel – TIME, web.archive.org, 27 października 2010 [dostęp 2021-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-27].
Bibliografia
- Katarzyna Adamek-Pujszo, Marian Ryszard Świątek, Pałac i park w Żaganiu na dawnej karcie pocztowej = Schloss und Park in Sagan auf alten Ansichtskarten : ze zbiorów Ireny i Mariana Świątków, Piotr Gadomski, Marian R. Świątek, Lubsko 2006.
Media użyte na tej stronie
Title: Duke de Talleyrand, Prince de Sagan, and son Abstract/medium: 1 negative : glass ; 5 x 7 in. or smaller.
Autor: Thomon, Licencja: CC BY-SA 4.0
Crypte funéraire des Talleyrand-Périgord au cimetière de Passy. Gaston Palewski, second époux de Violette de Talleyrand-Périgord, y est enterré, ainsi qu'Hélie de Talleyrand-Périgord et son épouse née Anna Gould et leur fils Howard, qui s'est suicidé en 1929 à l'âge de vingt ans.