h-moll
![]() | |
Tonacja jednoimienna | |
---|---|
Tonacja paralelna | |
Tonika | h-moll |
Subdominanta | |
Dominanta | |
Dźwięki składowe | |
h, cis, d, e, fis, g, a |
h-moll – tonacja muzyczna oparta na skali molowej, której toniką jest dźwięk h[a]. Gama h-moll w odmianie naturalnej zawiera dźwięki: h, cis, d, e, fis, g, a. Równoległą gamą durową jest D-dur[1], jednoimienną durową – H-dur.
Nazwa h-moll oznacza także akord, zbudowany z pierwszego (h), trzeciego (d) i piątego (fis) stopnia gamy h-moll.
Odmiana harmoniczna
Gama h-moll w odmianie harmonicznej (z VII stopniem podwyższonym o półton):
Odmiana dorycka
Gama h-moll w odmianie doryckiej (z VI i VII stopniem podwyższonym o półton w stosunku do gamy h-moll naturalnej):
Znane dzieła oparte w tonacji h-moll
- Piotr Czajkowski – VI Symfonia op. 74 Patetyczna
- Felix Mendelssohn – uwertura Hebrydy (Grota Fingala)
- Nikołaj Rimski-Korsakow – solo fagotu w drugiej część Szeherezady
- Aleksandr Skriabin – Fantazja op. 28
- Franz Schubert – pierwsza część symfonii Niedokończonej
- Johann Sebastian Bach – Wielka msza h-moll
- Fryderyk Chopin – Scherzo h-moll
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Nazewnictwo dźwięku H jest różne w różnych krajach, co może prowadzić do nieporozumień.
Częstotliwość Nazwa polskojęzyczna Nazwa angielskojęzyczna 493,883 Hz H B 466,164 Hz b Bes W polskojęzycznej Wikipedii stosowane są nazwy polskie.
Przypisy
- ↑ Franciszek Wesołowski , Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3 .
Linki zewnętrzne
- B minor scale (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07].
- B minor chord (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07].
Media użyte na tej stronie
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji Ces-dur i as-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji Des-dur i b-moll
(c) I, Bostaf, CC-BY-SA-3.0
Czyste pierścienie do użycia ze znakami przykluczowymi i nazwami gam w celu uzyskania koła kwintowego.
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji D-dur i h-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji Ges-dur i es-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji A-dur i fis-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji Cis-dur i ais-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji Es-dur i c-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji H-dur i gis-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji Fis-dur i dis-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji E-dur i cis-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji B-dur i g-moll
Klucz wiolinowy z pustą pięciolinią. Znaki przykluczowe dla tonacji C-dur i a-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji As-dur i f-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji F-dur i d-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji G-dur i e-moll