HMAS Parramatta (1939)

„Parramatta”

Historia
Stocznia	Cockatoo Island Dockyard w Sydney
Położenie stępki	9 listopada 1938
Wodowanie	10 czerwca 1939
Royal Australian Navy
Wejście do służby	8 kwietnia 1940
Zatopiony	27 listopada 1941
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 1060 ton pełna: 1515 t
Długość	79,8 m
Szerokość	10,8 m
Zanurzenie	2,25 m
Napęd
2 turbiny parowe Parsonsa o mocy łącznej 2000 KM, 2 kotły parowe, 2 śruby
Prędkość	16,5 w
Uzbrojenie
3 x 102 mm plot (3xI), 4 x wkm plot, 2 mbg, bg
Załoga	135-151

HMAS „Parramatta” (U44) – australijski slup wojenny (eskortowiec) zmodyfikowanego typu Grimsby z okresu II wojny światowej, służący w marynarce wojennej Australii w latach 1940–1941. Służył głównie na Morzu Śródziemnym, gdzie został zatopiony przez okręt podwodny 27 listopada 1941.

Historia

"Parramatta" należał do serii czterech slupów - uniwersalnych okrętów eskortowych, zbudowanych w Australii, należących do zmodyfikowanego brytyjskiego typu Grimsby (nieco powiększonego), określanej też jako typ Yarra. Stępkę pod budowę okrętu położono w stoczni Cockatoo Island Dockyard w Sydney 9 listopada 1938, kadłub wodowano 10 czerwca 1939. Był on drugim okrętem australijskim o tej nazwie, pochodzącej od rzeki Parramatta. Wszedł do służby 8 kwietnia 1940.

Służba

Po wejściu do służby krótko służył w roli trałowca w składzie 20. Flotylli Trałowej na wodach Australii.

Bliski Wschód 1940-1941

29 czerwca 1940 "Parramatta" został wysłany w skład brytyjskich sił na Morzu Czerwonym, gdzie dotarł w lipcu i następnie patrolował i eskortował konwoje. Nie dochodziło do epizodów bojowych, poza nieskutecznymi atakami włoskiego lotnictwa. W kwietniu 1941 wziął udział w kampanii przeciwko włoskim siłom w Erytrei. Odholował stamtąd krążownik HMS "Capetown" do Port Sudan, po jego storpedowaniu przez włoski kuter torpedowy 7/8 kwietnia.

Morze Śródziemne 1941

W maju 1941 okręt przebazowano do brytyjskiej Floty Śródziemnomorskiej i od czerwca stacjonował w Aleksandrii. 22 czerwca wyruszył wraz ze slupem HMS "Auckland" w osłonie zbiornikowca z benzyną "Pass of Balmaha" do oblężonego Tobruku. Konwój padł 24 czerwca ofiarą intensywnych ataków lotniczych, które zatopiły "Auckland"^[1]. "Parramatta" odniósł tylko powierzchowne uszkodzenia i w osłonie niszczycieli "Waterhen" i "Vendetta" uratował 164 rozbitków. Przy odpieraniu kolejnych ataków po godz. 19 zestrzelił dwa bombowce nurkujące Ju 87^[1]. 27 czerwca okręt był pod Mersa Matruh atakowany nieskutecznie torpedą okrętu podwodnego, która przeszła pod dnem. 30 czerwca doprowadził "Pass of Balmaha" z powrotem z Tobruku do Aleksandrii. Następnie do 18 lipca był remontowany, a w drugiej połowie miesiąca osłaniał transporty wojska wzmacniające garnizon na Cyprze.

We wrześniu okręt ubezpieczał ruch w strefie Kanału Sueskiego, bazując w Atace, a w październiku prowadził pomiary hydrograficzne w Zatoce Sueskiej.

Po powrocie do Aleksandrii, między 18 a 23 listopada 1941 wraz z "Yarra" eskortował konwój do Tobruku i z powrotem, walcząc z lotnictwem. Ponownie wyruszył tam 25 listopada z niszczycielem eskortowym HMS "Avon Vale" (typu Hunt), osłaniając statek z amunicją "Hanne". 27 listopada, około 0.45, "Parramatta" został storpedowany koło wybrzeży Libii przez U-Boota U-559 jedną torpedą, która prawdopodobnie wywołała wybuch amunicji, po czym szybko zatonął. Zginęło 138 członków załogi, w tym wszyscy oficerowie, 21 zostało uratowanych przez "Avon Vale", a 3 dopłynęło do brzegu libijskiego.

Uzbrojenie

• 3 działa uniwersalne 102 mm Mk V na odkrytych stanowiskach (3xI)
• 4 karabiny maszynowe Vickers 12,7 mm plot (1xIV)
• 2 miotacze i zrzutnia bomb głębinowych, 15 bomb (później zwiększone do 40 bomb)
• trał

Zobacz też

• Lista jednostek Royal Australian Navy straconych w czasie II wojny światowej

Bibliografia

• HMAS Parramatta (II)

Przypisy