HMCS Magog

HMCS Magog (K673)
Ilustracja
Storpedowany „Magog”, październik 1944 r.
Klasafregata
TypRiver
Historia
StoczniaCanadian Vickers, Montreal
Położenie stępki16 czerwca 1943
Wodowanie22 września 1943
 Royal Canadian Navy
Wejście do służby7 maja 1944
Los okrętuciężko uszkodzony 14 października 1944
sprzedany w 1947 i złomowany
Dane taktyczno-techniczne
Wypornośćstandardowa: 1310–1460 ton
pełna: 1920–2180 t
Długośćcałkowita: 91,8 metra
86,3 m między pionami
Szerokość11,2 m
Zanurzenie3,61–3,89 m
Napęd
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 5500 KM
2 kotły, 2 śruby
Prędkość20 węzłów
Zasięg7200 Mm przy prędkości 12 węzłów
Sensory
radary Typ 268, 272, 275, 291
sonary
Uzbrojenie
2 działa kal. 102 mm (1 x II)
8 działek plot. kal. 20 mm (2 x II, 4 x I)
1 miotacz Hedgehog
8 mbg, 2 zrzutnie bg
Załoga140

HMCS Magog (K673) – kanadyjska fregata z okresu II wojny światowej, jedna ze 135 zbudowanych jednostek typu River. Okręt został zwodowany 22 września 1943 roku w stoczni Canadian Vickers w Montrealu, a do służby w Royal Canadian Navy wszedł 7 maja 1944 roku z numerem burtowym K673. Podczas działań wojennych HMCS „Magog” uczestniczył w eskorcie dwóch konwojów. Jednostka została storpedowana przez niemieckiego U-Boota U-1223 14 października 1944 roku u ujścia Rzeki Świętego Wawrzyńca i tak ciężko uszkodzona, że wycofano ją ze służby. W 1947 roku fregata została sprzedana w celu złomowania.

Projekt i budowa

Projekt okrętu powstał na skutek konieczności budowy jednostek eskortowych przeznaczonych do ochrony konwojów o lepszych parametrach od korwet typu Flower, budowanych masowo w początkowym okresie II wojny światowej[1]. Bazując na rozwiązaniach konstrukcyjnych tych ostatnich, inżynier William Reed zaprojektował jednostki znacznie dłuższe, szersze, wyposażone w siłownię o większej mocy z dwiema śrubami (lecz nadal była to maszyna parowa, znacznie tańsza od nowocześniejszych turbin parowych), co w konsekwencji spowodowało wzrost zasięgu, dzielności morskiej, prędkości i ilości przenoszonego uzbrojenia[1][2]. Wykorzystanie cywilnych metod budowy i podzespołów dało możliwość masowej i taniej produkcji okrętów nawet w małych stoczniach, w wyniku czego powstało aż 135 fregat typu River[1]. Nowy typ jednostki zwalczania okrętów podwodnych był pierwszym, który został sklasyfikowany jako fregata[2].

HMCS[a] „Magog” zbudowany został w stoczni Canadian Vickers w Montrealu[3][4]. Stępkę okrętu położono 16 czerwca 1943 roku, a zwodowany został 22 września 1943 roku[5][6].

Dane taktyczno-techniczne

Okręt był oceaniczną fregatą, przeznaczoną głównie do zwalczania okrętów podwodnych[7]. Długość całkowita wynosiła 91,8 metra (86,3 metra między pionami), szerokość 11,2 metra i zanurzenie maksymalne 3,89 metra[5][7]. Wyporność standardowa wynosiła pomiędzy 1310 a 1460 ton, zaś pełna 1920–2180 ton[5][7]. Okręt napędzany był przez dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 5500 KM, do których parę dostarczały dwa trójwalczakowe kotły Admiralicji[5][7]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 20 węzłów[5][7]. Okręt zabierał maksymalnie zapas 646 ton mazutu, co zapewniało zasięg wynoszący 7200 Mm przy prędkości 12 węzłów (lub 5400 Mm przy prędkości 15 węzłów)[5][8].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z podwójnego zestawu dział uniwersalnych kal. 102 mm (4 cale) QF HA Mark XVI L/45[5][9]. Uzbrojenie przeciwlotnicze składało się z 8 działek automatycznych Oerlikon kal. 20 mm L/70 Mark II/IV (dwóch podwójnych i czterech pojedynczych)[5]. Broń ZOP stanowiły: miotacz Hedgehog oraz osiem miotaczy i dwie zrzutnie bomb głębinowych (z łącznym zapasem do 150 bg)[5]. Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało radary Typ 268, 272, 275, 291 oraz sonary[5].

Załoga okrętu składała się z 140 oficerów, podoficerów i marynarzy[5][7][b].

Służba

Okręt wszedł do służby w Royal Canadian Navy 7 maja 1944 roku, otrzymując numer taktyczny K673[4][6]. W 1944 roku wzmocniono uzbrojenie przeciwlotnicze jednostki, instalując w miejscu dwóch pojedynczych działek kal. 20 mm dwa podwójne zestawy tego kalibru (od tego momentu fregata była uzbrojona w 10 działek Oerlikon kal. 20 mm L/70 Mark II/IV (cztery podwójne i dwa pojedyncze)[5][10]. W październiku 1944 roku jednostka uczestniczyła w eskorcie dwóch konwojów: ON-256 i ONS-33[11].

HMCS „Magog”, płynący na Zachodnim Atlantyku w eskorcie konwoju ONS-33, 14 października 1944 roku o godzinie 19:25 został storpedowany u ujścia Rzeki Świętego Wawrzyńca przez niemieckiego U-Boota U-1223 (na pozycji 49°12′N 67°19′W/49,200000 -67,316667), trafiony torpedą akustyczną T-V Zaunkönig I[12]. Wybuch torpedy spowodował oderwanie części rufowej okrętu o długości 18 metrów i śmierć trzech członków załogi[13]. Ciężko uszkodzoną fregatę przeholowano do Québecu i wobec nieopłacalności naprawy wycofano ze służby[13]. Jednostka została sprzedana w 1947 roku firmie Marine Industries w celu złomowania, które przeprowadzono w Sorel-Tracy[4][14].

Uwagi

  1. ↑ HMCS – His/Her Majesty’s Canadian Ship – Kanadyjski Okręt Jego/Jej Królewskiej Mości.
  2. ↑ Borowiak 2013 ↓, s. 341 podaje, że załoga liczyła między 114 a 141 osób.

Przypisy

  1. ↑ a b c Borowiak 2013 ↓, s. 340.
  2. ↑ a b Jackson 2001 ↓, s. 276.
  3. ↑ Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 59.
  4. ↑ a b c Lenton 1974 ↓, s. 50.
  5. ↑ a b c d e f g h i j k l Gogin 2018C ↓.
  6. ↑ a b Friedman 2012 ↓, s. 570.
  7. ↑ a b c d e f Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 58.
  8. ↑ Borowiak 2013 ↓, s. 341.
  9. ↑ Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 60.
  10. ↑ Gogin 2018B ↓.
  11. ↑ Kindell 2011 ↓.
  12. ↑ Borowiak i Kasperski 2018 ↓, s. 343, 521.
  13. ↑ a b Borowiak i Kasperski 2018 ↓, s. 343.
  14. ↑ Colledge i Warlow 2006 ↓, s. 212.

Bibliografia

  • Mariusz Borowiak, Tadeusz Kasperski: U-Booty typu IX. Oceaniczna broń podwodna Hitlera. Oświęcim: Napoleon V, 2018. ISBN 978-83-7889-612-8.
  • Mariusz Borowiak: Zabójcy U-Bootów. Bitwa o Atlantyk 1939-1945. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, 2013. ISBN 978-83-7020-471-6.
  • J.J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy: The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy. London: Chatham Publishing, 2006. ISBN 978-1-86176-281-8. (ang.)
  • Norman Friedman: British Destroyers and Frigates: The Second World War and After. Barnsley: Seaforth Publishing, 2012. ISBN 978-184832-015-4. (ang.)
  • Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.)
  • Ivan Gogin: later River frigates (1944) (ang.). Navypedia. [dostęp 2018-07-18].
  • Ivan Gogin: "RIVER" class (later Canadian-built) frigates (1944) (ang.). Navypedia. [dostęp 2018-07-18].
  • Robert Jackson: Niszczyciele, fregaty i korwety. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2001. ISBN 83-1109-273-7.
  • Don Kindell: Convoy Escort Movements of Royal and Dominion Navy Vessels - RIVER-CLASS FRIGATES, Part 5 of 6, Royal Canadian Navy (ii) (ang.). Naval History Homepage, 2011. [dostęp 2018-07-18].
  • H.T. Lenton: British Escort Ships. New York: Arco Publishing Company, Inc., 1974. ISBN 0-668-03507-2. (ang.)

Media użyte na tej stronie

HMCS Magog torpedoed 1944 LAC e010859218-v8.jpg
Aerial photograph of Canadian frigate HMCS Magog after being torpedoed by U-1223.