HMS Anson (1940)
| ||
Historia | ||
Stocznia | Swan Hunter, Wallsend | |
Położenie stępki | 20 lipca 1937 | |
Wodowanie | 24 lutego 1940 | |
Royal Navy | ||
Wejście do służby | 22 czerwca 1942 | |
Wycofanie ze służby | listopad 1951 | |
Los okrętu | złomowany w 1957 | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | standardowa - 36 727 ton pełna - 42 076 ton | |
Długość | 227,1 m | |
Szerokość | 31,4 m | |
Zanurzenie | 10,5 m | |
Napęd | ||
turbiny Parsonsa o mocy 110 000 KM napędzające 3 śruby | ||
Prędkość | 29,25 węzłów | |
Zasięg | 6000 mil morskich | |
Uzbrojenie | ||
10 x 356 mm (1xII i 2xIV) 16 x 133 mm (8xII) 64 x 40 mm ppl (8xVIII) 24 x 40 mm (6xIV) 8 x 40 mm Bofors 40 mm ppl (2xIV) 16 x 20 mm Oerlikon 20 mm ppl (8xII) 39 x 20 mm ppl (39xI) | ||
Załoga | 1900 osób |
HMS Anson – pancernik typu King George V służący w Royal Navy. Nazwa pancernika wzięła się od nazwiska admirała George’a Ansona. Pancernik został zbudowany w stoczni Swan Hunter w Wallsend i włączony do służby jako HMS „Jellicoe” w imię zasług dowódcy Grand Fleet podczas bitwy jutlandzkiej Johna Jellicoe. Nazwa okrętu została zmieniona w lutym 1940 r. Okręt, mimo że służył w trakcie II wojny światowej, nie oddał ani jednego strzału w kierunku wrogich jednostek. W 1946 r. „Anson” odbył podróż z Sydney do Hobart w celu odebrania księcia Henryka Windsora oraz księżnej Alicji i bezpiecznego powrotu do Sydney. W 1957 r. zezłomowany wraz z trzema okrętami tej samej klasy.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The Royal Navy battleship HMS Anson (79) underway at Devonport.