HMS Comet (1932)

HMS „Comet”
Klasa	niszczyciel
Typ	C
	Historia
Stocznia	Portsmouth Dockyard
Początek budowy	zamówiony 15 lipca 1930
Położenie stępki	12 września 1930
Wodowanie	30 września 1931
	Royal Navy
Nazwa	HMS „Comet”
Wejście do służby	ukończony 2 czerwca 1932
Wycofanie ze służby	przekazany Kanadzie 11 czerwca 1938
	Royal Canadian Navy
Nazwa	HMCS „Restigouche”
Wejście do służby	11 czerwca 1938
Wycofanie ze służby	6 października 1945
Los okrętu	zezłomowany w 1946
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1375 długich ton (1397 t) (standardowa); 1865 długich ton (1895 t) (pełna)
Długość	100,3 m
Szerokość	10,1 m
Zanurzenie	3,8 m
	Napęd
	36 000 shp; (27 000 kW); 2 śruby; 2 turbiny parowe Parsonsa; 3 zestawy kotłów Admiralicji
Prędkość	36 węzłów
Zasięg	5500 mil morskich przy prędkości 15 węzłów
	Uzbrojenie
	4 × 120 mm; 1 × 76 mm plot.; 2 × 40 mm plot.; 8 wyrzutni torped (2 x IV) kal. 533 mm; bomby głębinowe
Załoga	145

HMCS „Restigouche” w maju 1942 roku

HMS Comet – niszczyciel typu C. Został zbudowany dla Royal Navy na początku lat 30 XX wieku. Okręt pełnił służbę w Home Fleet i Mediterranean Fleet. Spędził także sześć miesięcy pod koniec 1936 roku na hiszpańskich wodach w ramach patroli neutralności wprowadzonych przez Wielką Brytanię i Francję w czasie wojny domowej w Hiszpanii. Jednostkę przekazano Royal Canadian Navy w roku 1938 i przemianowano na HMCS Restigouche. W czasie II wojny światowej wypełniał zadania eskorty konwojów na Atlantyku, patroli ZOP w czasie inwazji na Normandię i pełnił rolę transportowca powracających do Kanady żołnierzy po zakończeniu II wojny światowej. Wycofany ze służby pod koniec 1945 roku i w roku następnym sprzedany na złom.

Projekt i budowa

„Comet” miał wyporność standardową 1375 długich ton (1397 t). Długość całkowita wynosiła 100,3 m, szerokość 10,1 m, a zanurzenie 3,8 m. Napęd stanowiły przekładniowe turbiny parowe Parsonsa napędzające dwie śruby napędowe. Układ ten generował razem moc 36 000 shp i rozpędzał okręt do prędkości maksymalnej 36 węzłów. Parę dla turbin zapewniały trzy zestawy kotłów Admiralicji. Zapas paliwa płynnego wynosił 473 długie tony (481 t), co zapewniało okrętowi zasięg 5500 mil morskich przy prędkości 15 węzłów. Załoga okrętu składała się z 145 oficerów i marynarzy^[1].

Okręt był wyposażony w 4 działa kal. 120 mm na pojedynczych podstawach (oznaczenia 'A', 'B', 'X' i 'Y' w kierunku od dziobu do rufy). Do zwalczania celów powietrznych jednostkę wyposażono w jedną armatę kal. 76 mm umieszczoną pomiędzy kominami oraz dwie armaty kal. 40 mm. Działo kal. 76 mm zostało usunięte w 1936 roku, a w jej miejsce przeniesiono działa kal. 40 mm. Okręt był uzbrojony w dwie poczwórne wyrzutnie torped kal. 533 mm^[2]. Na pokładzie zamontowano także trzy zrzutnie bomb głębinowych, każda z zapasem dwóch bomb. Po rozpoczęciu II wojny światowej zapas zwiększono do 33 bomb i zamontowano wyrzutnie bomb głębinowych^[3].

„Comet” został zamówiony 15 lipca 1930 roku jako część 1929 Naval Programme. Stępkę położono 12 września 1930 roku w stoczni Portsmouth Dockyard. Zwodowano go 30 września 1931 roku^[4], budowę ukończono 2 czerwca 1932 roku^[4]. Był czternastym okrętem noszącym tę nazwę^[5].

Eskortowane konwoje transatlantyckie

Konwój	Escort Group	Data	Z	Do
SC-34		15–18 czerwca 1941^[6]	Nowa Fundlandia	Islandia
SC-50		25–31 października 1941^[6]	Nowa Fundlandia	Islandia
ON-32		6–13 listopada 1941^[7]	Islandia	Nowa Fundlandia
SC-56		24 listopada -12 grudnia 1941^[6]	Nowa Fundlandia	Islandia
ON-44		12–14 grudnia 1941^[7]	Islandia	Nowa Fundlandia
ON-76		16–28 marca 1942^[7]	Irlandia Północna	Nowa Fundlandia
SC-78		9–21 kwietnia 1942^[6]	Nowa Fundlandia	Irlandia Północna
ON-102	MOEF group A3	12–21 czerwca 1942^[7]	Irlandia Północna	Nowa Fundlandia
SC-101	MOEF group C4	23 września-3 października 1942^[6]	Nowa Fundlandia	Irlandia Północna
ON-137	MOEF group C4	12–22 października 1942^[7]	Irlandia Północna	Nowa Fundlandia
SC-107	MOEF group C4	30 Oct-10 listopada 1942^[6]	Nowa Fundlandia	Irlandia Północna
ON-147	MOEF group C4	18–28 listopada 1942^[7]	Irlandia Północna	Nowa Fundlandia
SC-112	MOEF group C4	11–25 grudnia 1942^[6]	Nowa Fundlandia	Irlandia Północna
ON-158	MOEF group C4	5–17 stycznia 1943^[7]	Irlandia Północna	Nowa Fundlandia
HX-224	MOEF group C4	27 stycznia -4 lutego 1943^[8]	Nowa Fundlandia	Irlandia Północna
KMF-10B	MOEF group C4	2–9 marca 1943	Firth of Clyde	Morze Śródziemne
MKF-10B	MOEF group C4	10–17 marca 1943	Morze Śródziemne	Firth of Clyde
ON-177	MOEF group C4	7–17 kwietnia 1943^[7]	Irlandia Północna	Nowa Fundlandia
HX-235	MOEF group C4	24 kwietnia-3 maja 1943^[8]	Nowa Fundlandia	Irlandia Północna
ONS-8	MOEF group C4	18–29 maja 1943^[7]	Irlandia Północna	Nowa Fundlandia
SC-133	MOEF group C4	8–19 czerwca 1943^[6]	Nowa Fundlandia	Irlandia Północna
ONS-12		4–15 lipca 1943^[7]	Irlandia Północna	Nowa Fundlandia
SC-137		23 lipca -3 sierpnia 1943^[6]	Nowa Fundlandia	Irlandia Północna
ON-220		16–28 stycznia 1944^[7]	Irlandia Północna	Nowa Fundlandia
HX-279		17–28 lutego 1944^[8]	Nowa Fundlandia	Irlandia Północna
ONS-30		2–10 marca 1944^[7]	Irlandia Północna	Nowa Fundlandia
HX-283		19–28 marca 1944^[8]	Nowa Fundlandia	Irlandia Północna

Przypisy

↑ Whitley, s. 26.
↑ Lenton, s. 154.
↑ Friedman, s. 209, 236, 298–299.
↑ ^a ^b English, s. 45.
↑ Colledge, s. 75.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ SC convoys. Andrew Hague Convoy Database. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ON convoys. Andrew Hague Convoy Database. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d HX convoys. Andrew Hague Convoy Database. (ang.).

Bibliografia

J.J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy: The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy (Rev. ed.).. London: Chatham Publishing, (2006) [1969]. ISBN 978-1-86176-281-8. OCLC 67375475. (ang.).
John English: Amazon to Ivanhoe: British Standard Destroyers of the 1930s. Kendal, England: World Ship Society, 1993. ISBN 0-905617-64-9. (ang.).
Norman Friedman: British Destroyers From Earliest Days to the Second World War. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 2009. ISBN 978-1-59114-081-8. (ang.).
H.T. Lenton: British & Commonwealth Warships of the Second World War. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1998. ISBN 1-55750-048-7. (ang.).
M.J. Whitley: Destroyers of World War 2. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1988. ISBN 0-87021-326-1. (ang.).

Linki zewnętrzne

"Restigouche" na stronie Naval-History.net

[w78-1] Whitley, s. 26.

[2] Lenton, s. 154.

[3] Friedman, s. 209, 236, 298–299.

[e45-4] English, s. 45.

[5] Colledge, s. 75.

[scconvoy-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ SC convoys. Andrew Hague Convoy Database. (ang.).

[onconvoy-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ON convoys. Andrew Hague Convoy Database. (ang.).

[hxconvoy-8] HX convoys. Andrew Hague Convoy Database. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Typ C	„Kempenfelt” (lider) „Comet” „Crescent” „Crusader” „Cygnet”
Typ D	„Duncan” (lider) „Dainty” „Daring” „Decoy” „Defender” „Delight” „Diamond” „Diana” „Duchess”

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne