HMS Coventry (1974)

HMS Coventry

Klasa	niszczyciel rakietowy
Typ	typ 42
Historia
Stocznia	Cammell Laird, Birkenhead
Położenie stępki	29 stycznia 1973
Wodowanie	21 czerwca 1974
Royal Navy
Wejście do służby	20 października 1978
Zatopiony	25 maja 1982
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	4820 t
Długość	125 m
Szerokość	14,3 m
Zanurzenie	5,8 m
Napęd
siłownia typu COGOG składająca się z 4 turbin gazowych napędzających dwie śruby
Prędkość	30 węzłów
Uzbrojenie
1×II wyrzutnia pocisków plot Sea Dart 1 armata 114 mm 2 działka 20 mm
Wyposażenie lotnicze
1 śmigłowiec Westland Lynx
Załoga	287

HMS Coventry (D118) – brytyjski niszczyciel rakietowy typu 42. Wszedł do służby w 1978 roku jako czwarta jednostka pierwszej serii produkcyjnej. Wziął udział w wojnie o Falklandy, gdzie 25 maja 1982 został zatopiony przez argentyńskie lotnictwo.

Historia

Stępkę pod budowę HMS „Coventry” położono 29 stycznia 1973 w stoczni Cammell Laird w Birkenhead. Wodowanie nastąpiło 21 czerwca 1974, wejście do służby 20 października 1978. Początkowo okręt pomagał przy testowaniu bezpiecznych metod wykorzystania śmigłowca pokładowego Westland Lynx. W 1980 popłynął na Daleki Wschód, gdzie uczestniczył w ćwiczeniach wraz z jednostkami marynarki wojennej Francji, Pakistanu, Omanu i USA. We wrześniu 1980 odwiedził port w Szanghaju, co było pierwszą tego rodzaju wizytą od ponad 30 lat.

Po wybuchu wojny irańsko-irackiej przez 6 tygodni patrolował wody w rejonie Zatoki Perskiej.

W kwietniu 1982 po wybuchu wojny o Falklandy, wraz z innymi brytyjskimi okrętami, został skierowany w rejon spornych wysp w celu odbicia zajętych przez Argentynę terenów. Do pierwszego kontaktu z nieprzyjacielem doszło 3 maja, kiedy śmigłowiec stacjonujący na HMS „Coventry” wystrzelił w kierunku argentyńskiego okrętu dwa pociski przeciwokrętowe Sea Skua, z których jeden trafił w cel. 9 maja okręt wystrzelił w kierunku argentyńskich samolotów trzy pociski przeciwlotnicze typu Sea Dart. W efekcie dwa samoloty typu A-4 Skyhawk zostały zestrzelone, natomiast C-130 Hercules uniknął trafienia, ponieważ znajdował się poza zasięgiem maksymalnym pocisku. Za pomocą pocisku Sea Dart został zestrzelony 9 maja także śmigłowiec Aérospatiale Puma^[1]. 22 maja namierzono kolejny cel, którym był samolot rozpoznawczy Boeing 707, jednak z powodu awarii technicznej nie doszło do wystrzelenia w jego kierunku pocisku przeciwlotniczego.

25 maja HMS „Coventry” i HMS „Broadsword” miały zapewnić ochronę przeciwlotniczą zespołowi desantowemu. Oddziały desantowe i ich eskorta stały się celem zmasowanego ataku argentyńskiego lotnictwa. W pierwszej fazie ataku Brytyjczykom udało się zestrzelić trzy samoloty A-4, z których dwa zostały trafione przez pociski Sea Dart wystrzelone z „Coventry”.

W decydującym ataku wzięły udział cztery samoloty A-4B, należące do Grupo 5 Fuerza Aérea Argentina. Samoloty zbliżały się na niewielkiej wysokości, w dwóch grupach oddalonych od siebie o 90 sekund (do kluczy przypisano po trzy samoloty, ale z powodu awarii tylko cztery brały udział w misji). Radar „Coventry” nie był w stanie ich namierzyć, ale wykrył je „Broadsword”, dlatego odwołał Sea Harriery na patrolu bojowym. System kierowania ogniem Sea Wolf na „Broadsword” namierzył nadlatujący cel, ale uległ chwilowej awarii i nie był gotowy do strzału w momencie ataku^[1]. Pierwsza para zrzuciła dwie bomby wagomiaru 450 kg, z których jedna wpadła do morza, a druga odbiła się od wody, przebijając lądowisko „Broadsworda”, niszcząc dziób śmigłowca Lynx i nie wybuchając, wpadła do morza. „Coventry” w kierunku zbliżających się samolotów wystrzelił niecelny pocisk Sea Dart^[1], a także otworzył do nich ogień z działek przeciwlotniczych Oerlikon 20 mm. W tym samym czasie jeden z argentyńskich samolotów ostrzelał „Coventry” z działek 30 mm, trafiając w rejon hangaru śmigłowca. „Broadsword” był gotowy do wystrzelenia Sea Wolfów w kierunku drugiej fali Skyhawków, wykorzystując optyczny system namierzania, gdy „Coventry” wszedł na linię ognia między „Broadsworda” i samoloty. Drugi klucz A-4 zrzucił po 3 bomby wagomiaru 250 kg, z których trzy trafiły „Coventry”, a dwie eksplodowały we wnętrzu okrętu. W wyniku eksplozji okręt doznał poważnych uszkodzeń, wybuchł na nim pożar, a w jego pomieszczeniach zginęło wielu członków załogi. W ciągu dwudziestu minut cała załoga opuściła okręt, który następnie odwrócił się do góry dnem i zatonął kolejnego dnia. Załoga okrętu oczekująca na ratunek śpiewała w tym czasie piosenkę z filmu Żywot Briana „Always Look on the Bright Side of Life”. Zginęło 19 osób, 280 uratowano, w tym 30 rannych. „Broadsword” podjął 170 rozbitków.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• www.hmscoventry.co.uk. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).